Saluton! Dum ĉi tiu semajno Eurogamer festas Fierecon kun serio de rakontoj ekzamenantaj la kunfluon de GLAT+-komunumoj kaj ludado en ĝiaj multaj malsamaj formoj, de videoludoj kaj tabloludoj ĝis realbatala rolludo. Poste, Sharang ekzamenas kiel ludantoj uzas videoludojn por esplori la potencialon de pli stranga estonteco.
Kiam ni parolas pri videoludoj kiel "eskapismo", ni emas koncentriĝi pri deveno: ni eskapas el la banalo de niaj laboroj, niaj devoj, la etaj hororoj kiuj plenigas la modernan vivon. Malofte ni koncentriĝas pri celloko. Kien ni eskapas al? Ĉu ĝi efektive estas pli bona mondo ol tiu, kiun ni provas postlasi? Videoludoj povas proponi al ni mondojn, kiujn ni povus kiel vivi en; ĉu ili povas proponi al ni mondojn ni povas vivi en? Kaj precipe por strangaj homoj, kiel aspektas tiu mondo?
In Spurante Utopion, dokumentario kiu premieris en la Internacia Filmfestivalo Roterdamo 2021, produktoroj Nick Tyson kaj Catarina de Sousa pridubas grupon de strangaj adoleskantoj pri sia vizio de stranga utopio. La respondoj estas diversaj. Pli bona aliro al menshigieno, kurioza historio en lernejoj, malsekigitaj banĉambroj... "Mia ideo de perfekta mondo estas arbaro," tintas en unu adoleskanto.
