Riftbreaker یک بازی بقا برای ساخت پایگاه است، اما در حالی که در بازی های دیگر شما ارتشی برای دفاع از خود می سازید، در اینجا، شما ارتش هستید. شما یک خلبان در داخل یک مکانیک هستید که قادر به تخریب سطح تکان دهنده است و می توانید کل انبوهی را با شعله افکن ها به آتش بکشید، آنها را با توپ های رعد و برق از بین ببرید، آنها را با شمشیرهای غول پیکر حفر کنید و آنها را با رگبار موشک کوبید. در اینجا، ارتقاهای فنی که معمولاً برای ارتش خود صرف می کنید، صرف شما می شود. حس فوق العاده ای داره
Riftbreaker تلاقی بین StarCraft، They Are Billions و Diablo است. StarCraft چون شبیه آن است - شما در یک دنیای بیگانه رنگارنگ و درشت هستید، با لباس دریایی Terran دور هم جمع می شوید، آنها میلیاردها هستند زیرا باید در برابر انبوهی از دشمنان حشرات مهاجم زنده بمانید، و Diablo زیرا شما جنگنده ای را رشد دهید و تجهیز کنید که با ادامه بازی قدرتمندتر می شود. به طور خلاصه، Riftbreaker یک بازی استراتژیک بلادرنگ است که در بالای آن یک بازی اکشن RPG قرار دارد.
واقعاً خوب جمع شده است. من را شگفت زده کرد، در واقع. من فکر می‌کردم که هنر کلیدی بد و قدیمی به نظر می‌رسد، زیرا ظاهراً من بسیار سطحی هستم، اما خود بازی قطعاً اینطور نیست. Riftbreaker سریع و قوی است و به روشی که من از یک بازی بلیزارد - برای استفاده از یک مقایسه مناسب - انتظار دارم، انجام شده است. این وزن و سرعت و مشت دارد. قطارهای حشرات کوچک دشمن مانند آب در جریان هستند که به سمت شما می‌روند، و شکافتن آنها با شمشیر باعث آشفتگی خونین بزرگی در اطراف شما می‌شود، و بالا بردن یک مسلسل برای قطع کردن همه آنها یا منفجر کردن آنها در قلع و قمع کردن آنها لذتی ندارد. با هر تعداد مواد منفجره Riftbreaker به شما احساس قدرت می دهد.
اما قدرت شما با توسعه پایگاه شما همراه است. وقتی شروع می‌کنید، می‌توانید کمی به اطراف بپرید، تعمیر کنید، شمشیر خود را بچرخانید و یک اسلحه معمولی شلیک کنید، بنابراین ضعیف نیستید، اما زمانی که یک اسلحه‌خانه را بگذارید و شروع به تحقیق کنید، خیلی با آنچه می‌توانید باشید فاصله دارد. در حال توسعه در آنجا پس از آن است که می توانید مانند یک اکشن-RPG تجهیز مجدد خود را شروع کنید، توانایی ها و ارتقاء را باز کنید.
ساخت پایه بسیار آشناست. برای ساختن اشیا به منابعی از مواد معدنی و چیزی به نام کربنیم نیاز دارید و برای روشن نگه داشتن چیزها به منابع الکتریسیته نیاز دارید، و چند مورد برای انتخاب وجود دارد. بدیهی است که برای کمک به دفاع به یک دیوار در اطراف پایگاه و برجک های خود نیز نیاز دارید. و برای شروع، همین کافی است. اما بازی‌هایی مانند این نمی‌خواهند شما پشت دیوار بنشینید تا راه‌هایی برای تشویق شما پیدا کنند.
به چند دلیل باید بیرون بروید. احتمالاً مهم‌ترین مورد، یافتن انبوه منابع جدید خواهد بود، زیرا آنها تخلیه می‌شوند و تمام خواهند شد. با این حال، موارد جدید دور از دسترس هستند. شما نمی توانید به طور واقع بینانه محیط موجود خود را گسترش دهید تا آنها را محاصره کنید، پس چه می کنید؟ در اینجا، Riftbreaker یک ترفند جالب دارد: پورتال. آنها این امکان را فراهم می‌کنند که برآمدگی‌های معدنی دوردست ایجاد کنید - و دیوارکشی کنید، برجک بزنید و نیرو بدهید - و در صورت نیاز بین آنجا و خانه پرش کنید.
شما همچنین می خواهید برای کشتن دشمنان به رومینگ بیرون بروید، زیرا آنها آنچه را که برای تحقیق در مورد تجهیزات جدید نیاز دارید، رها می کنند. شما به معنای سنتی اکشن-RPG غارت نمی‌شوید – سلاح‌های جدید فقط آماده فرود نمی‌آیند – بلکه در عوض قسمت‌ها و اجزای بدن را از دشمنان دریافت می‌کنید. شما همچنین مولفه هایی را از به هم ریختن مکان به طور کلی دریافت می کنید، که باعث می شود تا حدودی احساس کنم که من همان مردی هستم که در آواتار جای زخم دارد. همچنین این امکان وجود دارد که یک لانه بیگانه را در نزدیکی بیرون بیاورید و به این ترتیب به تراوش دشمنانی که از آن می آیند پایان دهید.
به این ترتیب Riftbreaker شما را در حرکت نگه می دارد. از شما می‌خواهد که بین پایگاه‌ها بپرید و شما را در حالت رومینگ بیرون بیاورید. اقدام می خواهد. این یک بازی برای خجالتی بودن و محتاط بودن نیست. قبل از آمدن گروه دشمن وقت ندارید. به این ترتیب تنش و هیجان را بالا نگه می‌دارد، و این است که دست در دست هم با نحوه‌ی زیبای چیدمان آن، بازی Riftbreaker را لذت‌بخش می‌کند.
منبع: Eurogamer
