EA Sport UFC 4 PS4 recensie – Voor gewone toeschouwers van Mixed Martial Arts (MMA) kan het moeilijk zijn om het brute spektakel te scheiden van de gelaagde complexiteit en verfijning die ten grondslag ligt aan moderne man-tegen-man-gevechten met gemengde disciplines. Ondanks de in één oogopslag optiek die Dana White's kleine leger van getatoeëerde vuistmoordenaars met 3% lichaamsvet zou kunnen oproepen, is MMA in zijn meest fundamentele vorm een schaakspel van torenhoge list en intelligentie, gespeeld met bloed, zweet, vuisten en ellebogen. , knieën, voeten, armen en benen.
Het is dus op dat moment dat EA's vierde poging om de strategie, het lef en de publieksvriendelijke wreedheid van MMA vast te leggen, de meest succesvolle tot nu toe blijkt te zijn; netjes afstand doen van wat voorheen niet werkte, terwijl het een geëvolueerde functieset omarmde die zijn positie als de beste MMA-videogame op de markt verstevigt.
EA Sports UFC 4 PS4 recensie
Een essentiële vechter die geldt als de beste MMA-videogame die er te koop is
Vanaf het begin zijn grote veranderingen zichtbaar. De speler onmiddellijk de opdracht geven om zijn eigen vechter te maken, UFC 4 bereidt de portemonnee van vermoeide gamers niet voor op het soort beuken dat de met microtransacties zware Ultimate Team-modus in de vorige game heeft veroorzaakt, maar eerder de creatie van een aanhoudende, op maat gemaakte vechter waarin alles wat je doet, zowel online als offline, ervaringspunten oplevert en munten die kunnen worden ingeruild voor opvallendere cosmetica, emotes en meer in de gevechtshub van UFC 4.
Hoewel de optie bestaat om ervaringspunten te kopen, bestaat een dergelijke optie alleen voor ongeduldigen, aangezien UFC 4 een groot aantal gemakkelijk te voltooien dagelijkse uitdagingen biedt om ervaringspunten hand over hand te verdienen. Het allerbelangrijkste is echter dat je portemonnee niet langer de maatstaf is voor je competentie in de achthoek – en ik zou niet gelukkiger kunnen zijn om te zien dat de high grind, low reward shenanigans van Ultimate Team de basis krijgen voor de game van dit jaar.
Terwijl we het hebben over belangrijke veranderingen in de structuur van de EA Sports UFC-serie, heeft EA nog een andere bewerkstelligd: het indieningssysteem is volledig herzien op manieren die tranen in mijn ogen doen rijzen. Het is niet langer een waanzinnig onnauwkeurig minigame waarbij je vier duimen nodig hebt; inzendingen in UFC 4 zijn nu veel eenvoudiger om mee aan te vallen en om tegen te verdedigen.
Diep genoeg voor professionals en uitnodigend genoeg voor complete nieuwkomers: UFC 4 is de meest toegankelijke serie ooit
Het enige wat de spelers nu hoeven te doen is hun cirkel over die van hun tegenstander te verplaatsen om de greep te verstevigen, of deze eenvoudigweg weg te schuiven om te proberen te ontsnappen. Het indieningssysteem van UFC 4 is veel eenvoudiger te begrijpen en moeiteloos uit te voeren en wordt verder aangevuld met andere uitstekend ontworpen mechanismen. Spelers die een submission hold verdedigen, kunnen er nu voor kiezen om hun vijand een klap te geven terwijl ze tegen de hold vechten om de druk te verlichten, of in sommige geselecteerde holds te doen wat Rampage Jackson deed met Ricardo Arona in PRIDE – en ze simpelweg uit hun greep te slaan. geest om het ruim te breken (en misschien hun schedel in het proces).
Naast het dankbaar herwerkte indieningssysteem, komt EA's toewijding om het grondspel als geheel veel toegankelijker en gemakkelijker te leren te maken ook duidelijk naar voren in UFC 4. In de game van dit jaar hebben spelers nu de mogelijkheid om HUD-grijpassistenties in te schakelen, die niet alleen help bij het begrijpen hoe en wanneer je de worstelovergangen van je tegenstander moet blokkeren, maar help ook nieuwe spelers om de juiste tactische keuze op de grond te maken zonder verblind te worden door BJJ en worsteljargon.
De manier waarop EA dit heeft bereikt, is dat in plaats van de technische namen op te sommen van elke positie op het terrein waarnaar je zou kunnen overstappen, zoals halve bewaking, volledige bewaking enzovoort, er nu slechts drie verschillende keuzes op je HUD verschijnen: opstaan, onderwerping. en gemalen en pond. Wat dit betekent is dat je, of je nu boven of onder een vijand staat, altijd een duidelijk doel hebt waar je naartoe kunt streven en voor nieuwelingen die zich misschien gemakkelijk laten intimideren door het grondspel van eerdere EA Sports UFC-games: dit is een absolute uitkomst die UFC 4 daardoor veel toegankelijker maakt.
Over toegankelijkheid gesproken: dit is iets dat ook in andere aspecten van UFC 4's digitale representatie van vuistgevechten te zien is. Net als het submission-systeem zijn clinchs en takedowns nu veel gemakkelijker uit te voeren en te verdedigen. Onderstreept door een nieuw momentumsysteem waarmee je vooruit kunt rijden tijdens een takedown om deze te voltooien, of een vijand tegen het hek kunt duwen, of waarmee je een clinch kunt verbreken door je er eenvoudigweg uit terug te trekken, doet UFC 4 dat niet. Het voelt niet alleen gemakkelijker om te spelen dan ooit tevoren, maar het sluit ook absoluut aan bij de look en feel van 's werelds meest geavanceerde vechtsport.
Het opvallende spel heeft misschien wel de minste verbetering gekend, maar er viel in de eerste plaats eigenlijk weinig te verbeteren. Net als de vorige EA Sports UFC-titel blijft de opvallende game in UFC 4 inderdaad een verrukkelijk plezierig vooruitzicht. Afstandsbepaling en combo-onderbrekende jabs blijven net zo bevredigend als altijd, terwijl het uitglijden van stoten en het leveren van een hersenschudding tegenhaak, of het verwoesten van je vijand door hem te verzwakken met slechte beentrappen, net zo geweldig voelt als ooit. Als MMA menselijk schaken is, dan doet UFC 4 uitstekend werk door ze alle regels te leren op een manier die zowel alomvattend als gemakkelijk verteerbaar is.
Afgezien van de kern van het gewelddadige spektakel, brengt UFC 4 ook een flink aantal keuzemodi op tafel. Terwijl de direct bevredigende geneugten van de 'fight now'-tentoonstellingsmodus terugkeren uit eerdere games, heeft EA ook de Knockout- en Stand and Bang-modi van UFC 3 herwerkt tot iets anders. Door zich te richten op iets exotischer dan de relatief gefabriceerde UFC-arena-instellingen die we door de jaren heen gewend zijn, kunnen spelers het uitvechten in stoffige gevechten in de achtertuin of in een thaiboksgevechtskuil die eruit ziet als iets uit de Van Damme kickbokserfilms in plaats van een realistische vechtsetting.
Deze opvallende modi vertegenwoordigen meer dan alleen een cosmetische afwijking van de gebruikelijke arena's en ruilen de ledemaatschade en diepe grijpsystemen van het hoofdspel in voor iets dat lijkt op een arcade-vechtspel waarbij elke vechter een energiebalk heeft en zodra die energiebalk is Als je uitgeput bent door slagen, verlies je van de persoon die slaat. Natuurlijk, het zijn eenvoudige dingen en hoewel de arena's wel wat meer glans zouden kunnen gebruiken dankzij hun vlakke verlichting en rudimentair gedetailleerde achtergronden, zorgt het toch voor een vermakelijke afleiding.
Maar de grootste vooruitgang die EA heeft geboekt met zijn offline-modusaanbod is ongetwijfeld de nieuw leven ingeblazen carrièremodus. De carrièremodus van UFC 4 vertelt opnieuw het verhaal van een beginnende vechter die groot wil worden in de achthoek en wordt op een niet-lineaire manier verteld, terwijl onze vechter terugkijkt op zijn eerdere gevechten met zijn coach terwijl hij of zij zich een weg omhoog opbouwt. tot grote tijd, gevecht voor gevecht.
De carrièremodus fungeert ook als een effectieve tutorial voor de basisprincipes van UFC 4 en beschikt ook over zijn eigen verfijning. Net als voorheen moeten trainingskampen en het hypen van het gevecht beide voorafgaand aan het gevecht worden gepland. Het punt is dat er ook voldoende speelruimte is voor risico en beloning. Als je bijvoorbeeld kickboksen traint, kun je je trainingspartner aan het begin van een trainingskamp van acht weken knock-out slaan, waardoor hij of zij de resterende tijd vóór het gevecht niet beschikbaar is.
Meer nog, bij een succesvol trainingskamp draait alles om balans. Elke keer dat je een gevecht accepteert, krijg je een bepaald aantal punten die je in de week voorafgaand aan het gevecht kunt gebruiken. Je neemt de beslissing om die punten te verdelen over training, het inschakelen van een andere vechter om je wat nieuwe moves te leren en het gevecht te hypen. Ondanks dat het een saaie micromanagementactiviteit lijkt, is de carrièremodus van UFC 4 allesbehalve. Het lichte en vermakelijke verhaal, de leuke gevechten en intrigerende ontmoetingen sporen je aan om van het ene gevecht naar het andere te gaan op een manier die UFC 3 gewoon niet kon bereiken. .
En dan hebben we, naast de offline modi, eindelijk de nieuwe Blitz Battles online modus, die dit jaar zijn debuut maakt in de game. Blitz Battles, een verfrissende toevoeging aan de andere standaard online modes, houdt de zaken fris door de regelset van ronde tot ronde te veranderen, waardoor spelers worden gedwongen zich meteen aan te passen op een manier die ze in eerdere games gewoon niet hoefden te doen. Maar maak je geen zorgen: als het idee van roterende regelsets ervoor zorgt dat je ogen naar de achterkant van je schedel rollen, zijn alle gebruikelijke statische competitieve snelle vecht-, toernooi- en online wereldkampioenschappen nog steeds beschikbaar. Simpel gezegd: EA heeft helemaal niet bezuinigd op de online kant van de zaak.
Audiovisueel heeft EA ook hun game naar een hoger niveau getild met UFC 4. De personagemodellen zijn niet alleen de beste die ze ooit hebben gezien, maar door de verbeterde animatiemenging ziet elke takedown, slipped strike en clinch-trip er veel authentieker uit dan in eerdere games. Op dezelfde manier kunnen PS4 Pro-bezitters, net als bij de vorige game, opnieuw schakelen tussen visuele instellingen die respectievelijk de resolutie of de prestaties bevorderen. En net als voorheen is de keuze absoluut duidelijk, aangezien de prestatiemodus een limiet van 60 frames per seconde instelt, waardoor de game zowel veel responsiever als bevredigender aanvoelt om te spelen. Het verschil is simpelweg dag en nacht.
Als het om de audiokant gaat, klinken de stoten, trappen, knieën en takedowns allemaal geweldig (en worden vooral overdreven in de knock-outmodus met Kumite-thema). Het commentaar is ook vermakelijk en reageert precies op wat er op het scherm gebeurt, maar het feit dat de opgewonden tonen van Joe Rogan elk gevecht niet onderstrepen, voelt op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd aan, hoewel zijn vervanger in voormalig tweedivisiekampioen Daniel Cormier erin slaagt in te grijpen. zijn schoenen goed genoeg met een mix van grappige grapjes en inzichtelijke gevechtskritiek.
Met zijn hernieuwde en zeer welkome focus op het gemakkelijker speelbaar maken van de game, kan EA Sports UFC 4 hopelijk eindelijk het bredere mainstream-publiek veiligstellen dat het zo rijkelijk verdient. Met zijn herwerkte inzendingen, gemakkelijker te leren worstelen en veel beter afgeronde offline- en online-modusaanbiedingen, is deze niet alleen voor de vechters, maar voor iedereen.
EA Sports UFC 4 is nu verkrijgbaar op PS4.
Reviewcode verstrekt door EA.
De post EA Sports UFC 4 PS4 recensie verscheen eerst op PlayStation Universe.
