Ik ben sinds kort begonnen met tuinieren. Ik woon in een huurwoning, dus ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik buitenruimte heb, maar in plaats daarvan had ik een hekel aan mijn perceel met overwoekerd onkruid, fragmentarisch gras en allerlei afval. Toen kwam de lente, en daarmee warmer weer en een groter verlangen om buiten te zijn. Ik ging aan de slag om het gras en onkruid terug te snijden, wilde bloemen te potten om bestuivers aan te trekken, en kruiden voor wat snelgroeiend groen. Het is nog steeds wild, maar er is nu een zekere balans, en elke verbetering die ik aanbreng, geeft een gevoel van voldoening dat zelfs het bereiken van niveau 100 op de Rainbow Six Siege-gevechtspas niet kan evenaren.
Terra Nil, een zogenaamde omgekeerde stadsbouwer over de verjonging van woestenijen, is erin geslaagd om iets van datzelfde warme, donzige gevoel te geven in de ruimte van twee uur zitten. En het krijgt ook geen vuil onder mijn vingernagels.
Je begint met een willekeurig gegenereerd stuk woestenij, een beperkte hoeveelheid middelen en een eenvoudige, maar verheven taak: het land volledig vernieuwen en dan verder gaan zonder een spoor achter te laten.
Bekijk de volledige siteOrigineel artikel
