De Alto Collection PS4 Review - De Alto-collectie bestaat uit zowel Alto's Adventure als Alto's Odyssey. Het is een eindeloze loper, of eindeloze snowboarder zo je wilt. Team Alt's geliefde mobiele games die hun overstap naar de PS4 hebben gemaakt, maar hoe goed vertalen deze games zich naar console en staat het op een groter scherm?
De Alto Collection PS4 Review
Alto's reis
Eerst en vooral zijn de Alto-spellen niet bepaald verhaalgedreven. In Alto's Adventure speel je als een bergherder die lama's probeert te redden. Alto's Odyssey verwijdert echter de ontsnappende lama's en is in plaats daarvan meer gericht op het verfijnen van de andere gameplay-elementen.
Alto's Adventure laat je snowboarden van een eindeloze, procedureel gegenereerde berg, backflipping over afgronden, gorzen knarsen, lama's verzamelen en door rotsen breken. Door variaties van trucs aan elkaar te koppelen, wordt je score vermenigvuldigd en als je onvermijdelijk crasht, begin je opnieuw. Door die trucs uit te voeren, vergroot je je momentum en bouw je snelheid op die nodig kan zijn om over een kloof te springen of door een rots te breken die je in de weg staat.
De Alto Collection is zeer toegankelijk, aangezien beide spellen met slechts één knop volledig gespeeld kunnen worden. Je drukt op X om te springen en houdt X vast om te spiegelen en dat is alles. Het is een vrij eenvoudige gameplay-haak, en dat is het mooie ervan. Verslavend, zij het repetitief, maar zo bevredigend om te spelen. Een zeer ontspannende ervaring die me verslaafd heeft gehouden.
Je ouderlingen respecteren en munten verzamelen
Tijdens het snowboarden zijn er items verspreid over het level. Een zweefveer waarmee je kort stenen kunt ontwijken die je run beëindigen, en een magneet die alle munten naar je personage trekt in plaats van jezelf erin te moeten richten. Munten die je tijdens het spelen verzamelt, kun je besteden in de spellenworkshop. Je kunt upgrades kopen voor bestaande items om hun duur te verlengen, of andere items zoals de wingsuit die een nieuwe functie aan de gameplay toevoegt, zodat je kunt glijden.
Uiteindelijk, nadat je een eind hebt gereisd zonder te crashen, zul je een ouderling wakker maken die sneller is dan jij en ze zullen proberen je te vangen en een einde te maken aan je vlucht. Wat The Alto Collection niveaus noemt, zijn in wezen drie doelen die je moet voltooien om de volgende reeks doelen te ontgrendelen die geleidelijk in moeilijkheidsgraad toenemen. Na tien levels ontgrendel je een nieuw personage.
Aanvankelijk begin je het spel als het titulaire personage, Alto. Naarmate je vordert, ontgrendel je andere personages, zoals Maya en Paz, die verschillende attributen bieden. Alto is een alleskunner, Paz komt langzaam op gang maar kan een niet te stoppen momentum opbouwen, en Maya kan veel sneller flips maken dan de andere personages, maar heeft moeite om snelheid op te bouwen. Tot nu toe vond ik de game het meest bevredigend om als Maya te spelen, omdat het combineren van de trucs en het oppikken van snelheidsboosts geweldig aanvoelt.
Alto's Odyssey verfijnt de bestaande formules
Alto's Odyssey ruilt zijn snowboard in voor een sandboard, de eindeloze berg voor het glooiende zand van een woestijn, de zweefveer voor een lotusbloem en ouderlingen voor lemuren. De principes van het vervolg blijven hetzelfde als die van zijn voorganger, terwijl de ervaring wordt verfijnd voor een nog bevredigendere gameplay-hook. Alto's Odyssey past de formules van de eerste game aan door tornado's toe te voegen om wat luchttijd op te vangen, te stuiteren op heteluchtballonnen en, zeer bevredigend, wall riding.
Beide games in The Alto Collection delen dezelfde esthetiek. Hoewel ze elkaars tegenpolen zijn in hun omgeving, zijn ze gelijk in schoonheid. Alto's Odyssey biedt drie biomen binnen de procedureel gegenereerde woestijnlocatie, in tegenstelling tot alleen die in de besneeuwde berghelling van Alto's Adventure. Beide games hebben dynamische dag/nacht- en weercycli die het kleurenpalet dienovereenkomstig veranderen. Als de nacht bijvoorbeeld over beide locaties valt, worden de omgeving en personages meer een silhouet. Soms vliegt er een paradijsvogel naast je, of misschien zie je vallende sterren in de verte, wat bijdraagt aan een gevoel van gratie.
Een welkome verandering van tempo
De kunststijl helpt enorm om beide games zo ontspannend te maken om te spelen. Het vangt met succes een etherisch gevoel, dat doet denken aan Reis. De game biedt een "Zen-modus" waarmee je de gamekunst kunt waarderen door de faalstatus te verwijderen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat The Alto Collection een fotomodus heeft waarmee je kunt pauzeren en de schoonheid van de game kunt bewonderen, wat wordt gewaardeerd, omdat het soms aanvoelt als een eindeloos schilderij.
Net als al het andere in deze collectie, is het geluidsontwerp minimalistisch maar ontspannend, of het nu gaat om onweer of het kletteren van regen. De soundtrack is slechts een paar nummers, één voor elke game, die elke keer dat je een nieuwe run begint opnieuw begint, die behoorlijk vrolijk zijn, en natuurlijk iets chillers voor de zen-modi. Hoewel dit ook repetitief kan zijn, is de muziek heerlijk en past perfect bij de bijbehorende kunststijl.
De Alto-collectie is in elk opzicht prachtig simplistisch. Team Alt's collectie is een ontspannende onderbreking van die grotere titels die zoveel van onze tijd vergen. De overgang van mobiel naar console accentueert alleen de esthetisch aangename kunststijl door ons deze op het grote scherm te laten ervaren. Het repetitieve karakter kan betekenen dat het het beste interstitieel kan worden ervaren, maar laat dat je niet afschrikken, want de Alto Collection is een zeer gefocuste en plezierige eindeloze hardloper.
De Alto-collectie is nu beschikbaar op PS4.
Review code vriendelijk verstrekt door uitgever
De post De Alto Collection PS4 Review verscheen eerst op PlayStation Universe.
