Ostatnie lata to renesans dla symulatorów rolniczych. pomiędzy Stardew Dolina, Fabryka Run, Story of Seasons jest z czego wybierać. Sakuna: Z ryżu i ruiny wnosi wyraźnie japońską estetykę do gatunku, który należał do typowych scenerii wiejskich lub fantasy.
Oprócz tego, że jest trochę symulatorem rolnictwa, Sakuna: Z ryżu i ruiny bierze lekcję od Fabryka Run i urozmaica rozgrywkę o segmenty walki i platformówki. Mimo że zapożycza elementy z gier z przeszłości, gracze czekają na całkowicie wyjątkowe wrażenia.
Sakuna: Z ryżu i ruiny
Deweloper: Szarotka
Wydawca: Gry XSEED
Platformy: Windows PC (recenzja), Nintendo Switch, PlayStation 4
Wydanie 10 listopada 2020 r
Gracze: 1
Cena: 39.99 $
Historia opowiada o grupie uchodźców, Kincie, Yui, Tauemonie, Myrthe i Kaimaru. Przebyli długą drogę, gdy zbieg okoliczności doprowadza ich do mostu łączącego Niskie Królestwo i Wzniosłe Królestwo, gdzie mieszkają bogowie.
Po ściganiu przez bandytę, z którym wędrująca bogini Sakuna walczy, by się zabawić; głodni uchodźcy podążają za nią do pałacu Lady Kamuhitsuki. Tam zakradają się i przyjmują ryż ofiarowany przez Sakunę dla Lady Kamuhitsuki. Próbując ich powstrzymać, Sakuna przypadkowo podpala magazyn zawierający wszystkie ofiary.
W ramach kary za to wykroczenie Lady Kamuhitsuki skazuje Sakunę na wygnanie, aby znalazła przyczynę zła na Wyspie Demonów i nie wracała, dopóki tego nie zrobi. Uwięzieni w Wyniosłym Królestwie śmiertelni uchodźcy zostają oddani pod opiekę Sakuny i wysłani wraz z nią, aby założyć obóz na wyspie.
Gra toczy się pomiędzy eksploracją a znajdowaniem jedzenia. Więcej dowiadujemy się o kosmologii Niskich i Wzniosłych Sfer, a także o pochodzeniu Sakuny; jak to oni ostatni raz pokonali wielkie zło na wyspie.
To historia o wielkim zasięgu i pełna tajemnic, które mogą nie zostać docenione. Dziedzictwo Sakuny i przyczyna zła na wyspie zostaną odkryte podczas jej przygody, a mała osada wokół farmy wciąż się rozrasta.
Zamiast Japonii, ludzie pochodzą z kraju Yanato. Ma to oczywiście być odniesienie do Yamato, starożytnej nazwy Japonii, a także nazwy japońskiej większościowej grupy etnicznej. Jak wyjaśniono później, wydaje się to być dziwnym, niepotrzebnym wyborem.
Rozgrywka odbywa się w dwóch różnych formatach. Na farmie zbiera się i wytwarza przedmioty, a także „poluje” na materiały, eksplorując etapy na wolności. Główna rozgrywka polega na przechodzeniu przez kolejne etapy, które przyjmują format dwuwymiarowych bijatyk.
Ale rolnictwa nie można ignorować i uprawia się tylko jedną uprawę: ryż. Sama Sakuna jest córką boga wojny i bogini żniw, dzięki czemu jej siła stale rośnie z każdym udanym żniwem. Jakość i ilość plonu bezpośrednio wpływa na wzrost jej statystyk.
Statystyki można również poprawić, wytwarzając nową broń, co wymaga minerałów i innych materiałów znalezionych podczas polowania. Niektórzy wrogowie są słabi na określone rodzaje obrażeń (na przykład dziki są odporne na przebicie), a gra wskazuje tę słabość, gdy liczby obrażeń zmieniają kolor na czerwony lub niebieski, gdy są odpowiednio silne lub słabe.
Wreszcie, polowanie na jedzenie jest ważne, ponieważ spożywanie kolacji każdego wieczoru daje specjalne premie następnego dnia. Chociaż są tymczasowe, mogą mieć wpływ na to, że będą w stanie popchnąć historię bez zmuszania cię do czekania na roczną premię ryżową.
Ale polowanie szybko staje się grindem RNG. Węzły, które gracze muszą zdobyć, aby uzyskać kluczowe ulepszenie, będą wielokrotnie dawać glinę lub miedź. Jest to szczególnie frustrujące w przypadku celów eksploracji.
Nowe etapy są odblokowywane przez połączenie postępów w fabule i wypełniania celów bonusowych, aby zwiększyć poziom eksploracji. Te cele mogą być dowolne, od „pokonaj 80 króliczych wrogów” po „zbierz sól 6 razy” na scenie.
W tym ostatnim przykładzie możesz znaleźć sól 5 razy, a potem nic przy kolejnych 5 lub 6 wizytach na tym etapie. Nie musisz na szczęście wykonywać każdego celu eksploracyjnego.
Później możesz przydzielić członków swojego obozu, aby zbierali się każdego dnia. Każdy członek ma określone preferencje, na przykład Myrthe będzie głównie znajdowała jedzenie, podczas gdy Kinta skupi się na rudzie i kamieniu.
Uprawa ryżu jest wciągająca, ale gra nie pomaga wiele wyjaśnić, mimo że się stara. Gra stale przekazuje informacje zwrotne podczas większości etapów uprawy ryżu, ale nie wyjaśnia, co z tymi informacjami zrobić.
W pierwszym roku sadzenia ryżu gra skarciła mnie za sadzenie ich zbyt daleko od siebie. Później dowiedziałem się ze zwoju, że sadzenie ich daleko od siebie może podnieść jakość ryżu. Gra nie zadaje sobie trudu, aby wyjaśnić, co jest za daleko, czy nie.
Oczywiście wtedy możesz je nawet posadzić blisko. Udało mi się zmieścić 200 roślin na moim polu i nadal otrzymywać komunikat „za daleko od siebie”. To nic nie mówi o pozostałych krokach.
Woda musi do pewnego stopnia wypełnić pole ryżowe, ale gra nie wyjaśnia, ile. Na początku mówi się ci, że głębokość kostek jest dobrą zasadą, tylko po to, by ponownie zostać skrytykowanym. Proces prawidłowej uprawy ryżu jest niewiarygodnie prosty, nawet jeśli gra stara się to wyjaśnić.
Sama obróbka ryżu jest zabawna i trochę edukacyjna. Po zebraniu ryżu Sakuna musi go wywiesić do wyschnięcia, wymłócić, a następnie obłuskać.
Młócenie ryżu to mała minigra, która jest po prostu czasochłonna. To samo dotyczy łuskania ryżu, ale właściwie należy dokonać wyboru między ryżem białym a brązowym.
Brązowy ryż zapewnia silniejsze premie do żywności, gdy jest używany do gotowania. Są to tymczasowe, ale potężne wzmocnienia. W pełni łuskany biały ryż daje Sakunie najbardziej trwały wzrost statystyk i jest długoterminową inwestycją.
Sakuna: Z ryżu i ruiny to animowana gra 3D o nieco nostalgicznej estetyce. Grafika i styl gry przypominają takie tytuły jak na PlayStation 2 Ciemna chmura or Ninja tylko z nowoczesnym lakierem.
Grafika jest bezkompromisowo kreskówkowa i to działa całkiem nieźle. Bohaterowie mają duże głowy, aw niektórych przypadkach przerysowane rysy. Na przykład samuraj, który stał się bandytą i rolnikiem, Tauemon jest wielkim facetem z głupkowatym nosem i szczerze mówiąc, każdy szczegół na jego temat mówi publiczności o jego osobowości jako uprzejmego głupka.
Trochę uwagi poświęca się telegrafowaniu ruchów wrogów, ale nie wystarcza. Animacje ataków wroga są zwykle zbyt szybkie, aby zareagować i zostać sparowane przez szczęście, lub wystrzeliwują pociski, które są prawie niewidoczne w walce.
Wrogowie stają się silniejsi w nocy, a szczegóły ich oczu świecących na czerwono, gdy otrzymują to wzmocnienie, są doceniane. Wrogowie również mogą migać na czerwono, ale nie różnią się niczym od zwykłych wrogów.
Gra nie radzi sobie również z pokazywaniem, kiedy wróg może zostać uderzony z ziemi. Wrogowie otrzymują dużą liczbę ramek niezwyciężoności po powaleniu na ziemię, co może całkowicie zepsuć tempo walki i prowadzić z kolei do oddania ciosów.
Jest to niezwykle zauważalne, ponieważ uderzenie zadane samej Sakunie jest zauważalne. Najmniejsze trafienie w jej osobę zatrzyma większość kombinacji, a nawet drobny wróg, który zadaje tylko niewielkie obrażenia, może spowodować, że będziesz otwarty na potężny atak innego potwora.
Muzyka w Sakuna: Z ryżu i ruiny jest tematyczny, ale dość standardowy, bez szczególnie wyróżniających się utworów. Ale są zdecydowanie lepsze od milczenia.
Gra głosowa jest świetna, ale w dowolnym momencie można przełączyć się na japoński głos. Podczas gdy słuchałem angielskiego głosu, zanim zdałem sobie sprawę, że istnieje opcja, nie było w tym nic złego i dla niektórych może być łatwiejszy do słuchania.
Japoński dźwięk jest jednak bardziej wciągający, ponieważ świat Sakuna: Z ryżu i ruiny jest mocno inspirowany Japonią. Tak bardzo, że jest to prawie marnotrawstwo, że ma jakiekolwiek preteksty do bycia innym światem.
Wyjątkiem jest Myrthe, o niebieskich oczach i ubrana jak zakonnica, będąca misjonarką zagraniczną w służbie boga Formosa. Chociaż zrozumiałe jest, że zmieniono scenerię, aby nie wzbudzić żadnej krytyki, to jednak rozczarowuje.
Co więcej, Myrthe wydaje się dziwnie nieudolna w angielskim, bez większego wyjaśnienia, jak brzmi jej ojczysty język. Tymczasem po japońsku mówi wolniej i z wymuszoną wymową, ponownie wracając do kwestii zanurzenia się w języku, w jakim toczy się gra.
Ostatecznie, Sakuna: Z ryżu i ruiny to platformowa bijatyka, zanim stanie się grą rolniczą. Choć proces uprawy ryżu i przetwarzania żywności to element wyjątkowy, to tylko pozory, które w innych grach są dla nas oczywiste.
Zamiast być zablokowanym za doświadczeniem lub innymi zasobami, postęp gry zablokowany za ryżem może sprawić, że będzie on zbyt wolny. Są chwile, kiedy bossowie lub etapy są po prostu zbyt trudne, nie czekając na przyszłoroczne żniwa.
Dla tych, którzy chcą zabawnej bijatyki z przewijaniem bocznym, Sakuna: Z ryżu i ruiny to zabawna i wyjątkowa gra, która zapewni wiele godzin zawartości. Ci, którzy chcą mieć symulator rolnictwa i wioski, są lepiej obsługiwani przez inne franczyzy, takie jak Fabryka Run.
Sakuna: Of Rice and Ruin została zrecenzowana na komputerze z systemem Windows przy użyciu kodu testowego dostarczonego przez XSEED Games. Możesz znaleźć dodatkowe informacje na temat recenzji/polityki etycznej Niche Gamer tutaj.
