Övünmek gibi olmasın ama muhtemelen dünyanın en iyi üç çamaşırcısından biriyim. İlk gençliğimde süslü bir krep dükkanında ilk düzgün iş. Sadece ben ve bir WinterHalter 2000 mutfağı iş başında tutuyoruz. Saçma sapan mesailerle çalışır ve sonra sanki bir şeyden sağ kurtulmuşum gibi sırılsıklam eve dönerdim. Gerçekten bir şeyden kurtulan mutfaktı - benden kurtulmuştu. Dünyanın en iyi üç yıkayıcısından biri.
KP'nin hayatı. Plongörler. George Orwell ve çöp imha sistemleri. Burada çok fazla potansiyel var. Birincisi, bulaşık yıkamak için zengin bir strateji dizisi var. Makineyi yüklemek – bu zor bir iştir! Özellikle temizlenmesi gereken endüstriyel miktarda malzemeyle uğraşırken ve özellikle pişirme sırasında çok fazla yanmış şeylerle uğraşırken. Peynir yandığında, buzdolabınızda asılı kalan dost peynirden tamamen farklı bir şey olabilir. Avucumun yanından aşağı doğru inen ve gerçekten kötü görünen bir kesik var. Bu gerçekten kötü! Bıçak? İnsanlar soracak. Kırık cam? Hayır efendim. Bu kesim, kırılgan ve keskin olana kadar püskürtülmüş bir peynir parçasından. Bunu düşünmek için biraz titriyorum. O günü düşünmek!
Ancak strateji ve tehlike, bulaşık yıkamayı büyüleyici yapan şeyin sadece bir kısmı. Samuray ya da her neyse, bulaşık makinelerinin bir kodla yaşamayı sevdiği gerçeğiyle aynı. Gösterişli değiliz. Kesinlikle yüksek maaş almıyoruz. Ancak iyi bulaşık makineleri ve kötü bulaşık makineleri vardır ve iyi bulaşık makineleri, bir kadehin parlaklığıyla yapabilecekleri açısından belirli bir derecede zevk alır. İyi bulaşık makineleri, bir çaydanlığın hangi kısımlarının, çoğu insanın özlediği tanen lekelerini topladığını bilir - genellikle dekoratif bir çıkıntının olduğu musluk ve musluk altı. (Ayrıca kulpun en üst kısmındaki komik küçük nokta.) İyi bulaşıkçılar, kötü restoranların tabakta ne olduğuna göre değil, altında kalan kabuklara göre tespit edilebileceğini bilirler.
Cidden ama. Tencere ve tavalardan bahsedelim. Bulaşık yıkama kariyerimi ne kadar çok düşünürsem, tencere ve tavaları da o kadar çok düşünürüm. Tabaklar ve tabaklar sadece tabaklar ve tabaklardır. Onları temizleyin, düşürmeyin, bir şefin onlara ulaşabileceği bir yere istifleyin. Karmaşık hayvanlar değiller. Aynen çatal bıçak takımı. Aynen - bir kez bölgeye girdikten sonra - cam eşyalar. Bir havlu kurutmak için, diğeri parlatmak için. Bu işler için MİT'i telefona almamıza gerek yok.
Ama tencere ve tavalar. Tencere ve tavaların iç yaşamları vardır. Onlar mutfağın süper yıldızları ama aynı zamanda şımarık çocuklar - en iyilerinin ebeveynliğe ihtiyacı var.
Dökme demirleri alın. Daha geçen gün Chris Tapsell, dökme demir tavaya sahip olmanın seni bir tarikatın parçası yaptığını öne sürdü. Suçlu olarak suçlu. Dökme demirlerin çok fazla ebeveynliğe ihtiyacı var. Onları baharatlamanız, yakmanız ve zamanla oluşan kaplamayı bozmamak için bulaşık makinelerinden uzak tutmanız gerekir. Patinalar! Yüz yılı aşkın bir süredir ailelerde bulunan dökme demir tavalar var, her yemek bir soyun parçası olarak pişirilir, bana bir bakıma o ürkütücü mitokondriyal DNA'nın mutfaktaki eşdeğerini hatırlatan bir tür tarih kimyası. şey. Her nasılsa bu tür şeyler iğrenç değil. Geldiğimiz yer orası!
Skillets, bunun sadece görünen kısmı. Geçen gün bir wok aldım. İlkim, söylemeye utanıyorum. Ve bir wok'un ne kadar ebeveynlik gerektirdiğinden çok memnunum. Mağazadan hepsini pırıl pırıl ve temiz alıyorsun, ya sonra? O zaman ona çok özel bir ayakkabılık vermelisiniz. Pas önleyici kaplamadan kurtulmak için tel yünü ile kaplamanız gerekir. Daha sonra sokakta tamirhanelerin yanında gördüğünüz benzin birikintilerinden birinin rengine dönene kadar yakmanız gerekiyor. SONRA yağlamanız ve tekrar yakmanız gerekir. Sonra hazır. Nasıl temizlediğini sorma bile. (Aslında az önce anlattıklarımın çok ötesine geçen baharat ipuçları okudum. Bazıları oldukça aşırı.)
En iyi tencere ve tavaların hikayeleri vardır. Üvey annemin çalmayı çok istediğim bir çömleği var. Yeterince tuhaf olan kare ve son derece ağır. Birini öldürebileceğin bir kapağı var. Her neyse, olan şuydu: Savaşta bir bombacı bir köyün yakınlarına düştü ve köydekiler kaçıp bombacının hurda metallerini aldılar ve hurda metallerin bir kısmı üvey annemin çömleği oldu. Bu, bir video oyununu zenginleştirecek türden bir ayrıntı değilse, ne olduğunu bilmiyorum. Pilota ve mürettebata ne olduğunu bilmiyorum.
