Gibbon: Beyond the Trees ass kee laangt Spill - et ass ongeféier eng Stonn laang mat der Optioun fir duerno ze spillen - an et ass och kee komplizéierte Spill. Ech denken et gär als en endlosen Swinger, an 2D. Am Spill sidd Dir e Gibbon an Dir hält e Knäppche fir ze schwenken an dann ze befreien fir duerch d'Loft ze bewegen an Äre Flux vum Momentum ze halen. Dat ass et, wierklech. Et gi keng Ziler iwwer d'Enn vun engem Niveau ze reesen, an et gëtt keng Liesung ze maachen, also alles wat d'Spill seet, seet et an deene bescheidenen Grenzen.
A sot eppes wat et mécht: Gibbon: Beyond the Trees erzielt eng Geschicht vun der Entbëschung am Numm vum Palmueleg, an déi schrecklech Mega-Felder vu Mono-Crops, déi ugebaut gi fir et ze produzéieren. Awer och wann et e klore Wénkel huet, priedegt et net, an dat fannen ech bemierkenswäert.
D'Haaptrei Zeechnen vum Spill ass dee Flux vum Dynamik, deen ech uewen ernimmt hunn, an et ass erstaunlech wéi instinktiv dëst ass. Et ass eng Saach vu Videospill fir séier ze bewegen an net vun Hindernisser ofgehale ze ginn, mengen ech - eppes wat ech mech erënnere kann esou wäit zréck wéi Spiller a mengem Liewen waren - an et ass genau dat wat Gibbon: Beyond the Trees hei handelt.
