Η προτεινόμενη εξαγορά της Activision Blizzard από τη Microsoft αυτή τη στιγμή είναι η μαύρη τρύπα που, αν όχι καταναλωτική, αλλάζει τουλάχιστον την πραγματικότητα άλλων ειδήσεων στον χώρο του gaming. Ο ορίζοντας γεγονότων που επηρεάζει όλα τα άλλα. Ακόμα κι αν μια είδηση είναι άσχετη, το φάντασμά της πλανάται.
Αισθάνεται ότι κάτι έχει αλλάξει. Ο τρόπος που λειτούργησε η βιομηχανία, το μέγεθος όλων των παικτών, τα τμήματα, η αλληλεπίδραση μεταξύ μεγάλων εκδοτών και κατασκευαστών κονσολών, ήταν όλα αξιόπιστα. Αναμενόμενος.
Οι συζητήσεις που έγιναν ήταν κυκλικές γιατί όσο περνούσε ο χρόνος και οι κυκλοφορίες έρχονταν και παρέμεναν, οι παίκτες στο ταμπλό είχαν παραμείνει στις σχετικές θέσεις τους αυτή την πλευρά του αιώνα.
Μετά την Τρίτη, δεν είναι πια έτσι. Η συζήτηση έχει γίνει πολύ μεγαλύτερη. Αυτά δεν αφορούν μόνο κονσόλες ή εκδόσεις παιχνιδιών, αλλά περισσότερο για εταιρείες που προσπαθούν να διαμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον κόσμο μας.
Σαν ένα κακό ΠΟΚΕΜΟΝ αλληγορία, μέσα σε λίγες μέρες, αισθάνεται η κλίμακα αυτού που μιλάμε στα παιχνίδια εξελίχθηκε.
Ωστόσο, παρά το μέγεθος αυτής της αλλαγής παραδείγματος, τόσο μεγάλο μέρος της συζήτησης των πρώτων καταναλωτών εξακολουθεί να αμαυρώνεται στο παλιό. Πουθενά αλλού δεν είναι τόσο αισθητό όσο στα χαρακώματα του «πόλεμου της κονσόλας».
Χρειάζεται μόνο ένα σύντομο ταξίδι στα σχόλια σε ένα από τα tweet του μεγάλου εκδότη για να δείτε το βιτριόλι που βρίσκεται ακόμα ανάμεσα Xbox και PlayStation ευσεβής.
Το παιχνίδι άλλαξε
Ωστόσο, το ζουμ του εύρους μας φαίνεται πολύ ευρύτερο από πριν. Παλιότερα, ποιος πουλούσε τις περισσότερες κονσόλες ήταν ο βασικός και το τέλος της συζήτησης.
Είναι μια μέτρηση στην οποία η Sony εξακολουθεί να φαίνεται να δίνει μεγάλη βαρύτητα, καθώς η αγορά παιχνιδιών της είναι εξ ολοκλήρου συνδεδεμένη με το υλικό της. Έχουν πειραματιστεί τοποθέτηση παλαιότερων εκδόσεων στον υπολογιστή πρόσφατα, αλλά ήταν πολύ αργή η υιοθέτηση του PlayStation που έγινε ευρύτερο από την κονσόλα που έβγαλαν.
Τούτου λεχθέντος, η εστίαση με λέιζερ της Sony στο υλικό PlayStation της έμοιαζε σαν να έχει να κάνει με τη νίκη στο παρόν, σύμφωνα με το τρέχον σύνολο κανόνων.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, φαίνεται ότι το Xbox χτίζει για το μέλλον. Παιχνίδι πέρασμα έχει γίνει όλο και μεγαλύτερο. Είναι ένα μοντέλο που όχι μόνο είναι εδώ για να μείνει, αλλά πιθανότατα θα επηρεάσει τον τρόπο κυκλοφορίας των παιχνιδιών, ακόμη και κατασκευής.
Πριν από αυτήν την εβδομάδα, η Microsoft ένιωθε σαν να χτίζει για ένα μέλλον. Θα είχε σημασία κάποια στιγμή, αλλά δεν ήταν εδώ και τώρα. Ένιωθα πάντα προοπτική.
Αυτή η εξαγορά φαίνεται σαν μια μεγάλη αλλαγή μεταξύ των δύο προσεγγίσεων. Αυτό το μέλλον που έχτιζε η Microsoft μοιάζει με το τώρα. Η συζήτηση μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το ποιος πουλάει το περισσότερο υλικό, προς το ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς και τα περισσότερα μέλη στο οικοσύστημά του. Αισθάνεται πολύ λιγότερο καθορισμένο, πολύ πιο δύσκολο να αναλύσει, ή ακόμα και να αναγνωρίσει τους παίκτες στο ταμπλό.
Αισθάνεται λιγότερο ότι ο ανταγωνισμός είναι μια μάχη εμπορικών σημάτων και μια ακόμη μάχη μεγάλων εταιρειών
Όλο και περισσότερο, φαίνεται λιγότερο ότι ο ανταγωνισμός είναι μια μάχη επωνυμιών και μια ακόμη μάχη μεγάλων εταιρειών. Η Microsoft αναλαμβάνει τώρα την Tencent, την Amazon, την Google και το Facebook. Δεν είναι Xbox Series X / S αναλαμβάνοντας το PS5 και Nintendo Switch. Είναι ένα συναίσθημα που απηχούσε το αφεντικό του Xbox Phil Spencer σε ένα πρόσφατη συνέντευξη στην Washington Post. Μιλώντας για τη Sony και τη Nintendo, είπε:
«Έχουν μακρά ιστορία στα βιντεοπαιχνίδια. Η Nintendo δεν πρόκειται να κάνει τίποτα που να βλάπτει το gaming μακροπρόθεσμα γιατί αυτή είναι η δουλειά της. Η Sony είναι η ίδια και την εμπιστεύομαι. … Η βαλβίδα είναι με τον ίδιο τρόπο.”
«Όταν εξετάζουμε τους άλλους μεγάλους τεχνολογικούς ανταγωνιστές της Microsoft: η Google έχει την αναζήτηση και το Chrome, η Amazon έχει ψώνια, το Facebook έχει τα social, όλες αυτές οι μεγάλες καταναλωτικές επιχειρήσεις. … Η συζήτηση που είχαμε εσωτερικά, όπου αυτά τα πράγματα είναι σημαντικά για αυτές τις άλλες εταιρείες τεχνολογίας για το πόσους καταναλωτές προσεγγίζουν, το gaming μπορεί να είναι αυτό για εμάς».
Ούτε αυτό είναι μεγάλη έκπληξη. Ο Spencer ανέλαβε τη μάρκα Xbox όταν χτυπήθηκε μετά από μια άμεση σύγκρουση με τη Sony στον χώρο του υλικού. Ωστόσο, από την αρχή της θητείας του, αυτή η συζήτηση έγινε πολύ πιο φιλική.
Ξεκινώντας από μικρή με ευχές για το PlayStation και τη Nintendo στην αρχή των συνεντεύξεων Τύπου της E3, και θα εξελιχθείτε ως ένας από τους βασικούς ώθησης του crossplay μεταξύ όλων των κονσολών, κάτι που σε ένα σημείο θα φαινόταν αδύνατον. Τώρα, είναι περίεργο αν ένας τίτλος δεν προσφέρει στους παίκτες τη δυνατότητα να παίξουν με φίλους σε άλλες πλατφόρμες.
Στην πραγματικότητα, ενώ είναι προφανώς ακόμα ανταγωνιστές, ο αγώνας για τον χώρο μπορεί κάλλιστα να γίνει ένα από τα παραδοσιακά brands εναντίον του «άλλου». Αυτά που έχουν ενσωματωθεί εδώ και δεκαετίες εναντίον εκείνων που μπορεί να προσπαθήσουν να αγοράσουν το δρόμο τους σε έναν χώρο που στη συνέχεια τον αφήνουν αφού τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Υπάρχει η δυνατότητα ξένων μεγα-εταιρειών να κάνουν μόνιμη ζημιά με πιο ασταθείς συμπεριφορές. Είναι πολύ πιθανό η Microsoft, η Nintendo, η Valve και η Sony να βρίσκονται πιο συχνά στην ίδια πλευρά παρά σε μελλοντικούς αγώνες για το χώρο.
Είναι όλες εταιρείες που έχουν ισχυρή ιστορία και μεγάλα τμήματα σε παιχνίδια, επομένως έχουν κεκτημένο συμφέρον να προστατεύσουν αυτό που υπάρχει ήδη. Εάν η μάρκα PlayStation κατέρρεε αύριο, θα ήταν καταστροφικό για τη Sony. Ωστόσο, μια εταιρεία όπως η Amazon θα μπορούσε να αγοράσει έναν μεγάλο εκδότη για να πάρει μια θέση στο τραπέζι, ωστόσο να τον διαλύσει εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, καθώς είναι ένα μικρό μέρος της όλης επιχείρησής τους.
Διατήρηση προοπτικής ως καταναλωτή
Τώρα, είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι καμία από αυτές τις εταιρείες δεν είναι φίλος των καταναλωτών, παρά τα χαμογελαστά μηνύματα. Υπάρχουν πολλές ανησυχίες σχετικά με το τι θα σημαίνει η προτεινόμενη αγορά της Activision από τη Microsoft για την κουλτούρα εταιρικής ενοποίησης.
Αυτό ανοίγει τις πύλες της πλημμύρας; Θα συνεχίσει ο κλάδος να φαίνεται όλο και πιο ολιγαρχικός;
Ενώ βραχυπρόθεσμα, ο Spencer παρουσιάζεται ανέκδοτα και δημόσια ως θετική δύναμη για τη βιομηχανία, και ακόμα κι αν είναι όλα όσα λένε οι θαυμαστές, τι θα συμβεί σε είκοσι χρόνια που θα φύγει; Η Microsoft είναι τεράστια και θα πρέπει να εμπιστευτεί κάποιος καταναλωτής ότι έχει το καλύτερο μακροπρόθεσμο συμφέρον;
Η απάντηση στο τελευταίο είναι όχι.
Αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού που έκανε τον «πόλεμο της κονσόλας» να είναι πάντα μπερδεμένος και αξιολύπητος. Λίγες διαδικτυακών σχολιαστών, που ρίχνονται στα ξίφη των εταιρειών. Απορρόφησαν τα εμπορικά σήματα της τεχνολογίας στην ταυτότητά τους τόσο πολύ που ο φυλετισμός επιτέθηκε εναντίον άλλων που έκαναν το ίδιο αλλά για έναν ανταγωνιστή.
Ακόμη και για όσους εξακολουθούν να μάχονται αυτόν τον αγώνα, η ιδέα να υπάρχει ένας πολεμιστής Amazon/Google/Tencent/Facebook είναι μάλλον περίεργη. Ας ελπίσουμε ότι παρέχει μια προοπτική του εαυτού τους ως προς το γιατί οι μάχες τους φάνηκαν τόσο παράξενες σε οποιονδήποτε δεν αποκαλεί τους ανθρώπους «Ponies» ή «Xbots» στο Twitter όλη την ημέρα.
Σε αυτό το σημείο, όμως, φαίνεται ότι οποιαδήποτε παρατεταμένη συζήτηση για τους «πόλεμους της κονσόλας» είναι αρχαϊκή, πέρα από το ότι είναι τόσο ανόητη όσο πάντα. Πάντα ήταν απαίσιο, αλλά τώρα αισθάνεται ξεπερασμένο, ειδικά καθώς οι εταιρείες στις οποίες επικεντρώθηκε είναι πιο πιθανό να βρεθούν στην ίδια πλευρά των μελλοντικών αλλαγών στον κλάδο παρά όχι.
