Ik dacht dat ik er redelijk bekend mee was Final Fantasy 14, en toch word ik herhaaldelijk verrast door enkele van de verbazingwekkende bezienswaardigheden in Eorzea. Dingen die Square Enix waarschijnlijk nooit heeft overwogen bij het maken van de game, zoals virtueel theater.
Stellazzio Virtual Theatre is een zeer getalenteerde theatergroep op de Diabolos-server, opgericht door Zaynava Stellazzio in 2018. Het toont volledige theaterproducties, waarbij het team elke keer maanden aan werk en repetities besteedt. Alles is zoals je zou verwachten van een echte theatershow - tot aan de verbluffend gemaakte programma's.
VERWANT: Final Fantasy 14 Community-spotlight: The Songbirds
Ik heb onlangs het eenakter van het gezelschap gezien, De arbeider — hun eerste project met voice-overs. Het was duidelijk dat de productie een verbluffende standaard had, en zelfs kleine details, zoals de goed getimede veranderingen tussen inrichtingsrekwisieten en volgelingen, werden perfect uitgevoerd. Hoewel schijnbaar moeiteloos aan de oppervlakte, legt de groep uit dat zelfs kleine aspecten van de show als deze meer moeite kosten dan je zou verwachten.
"Net als bij een traditioneel toneelstuk, gebruiken we bellen om ervoor te zorgen dat we de dingen goed timen", vertelt toneelmanager Sasanasu Lalanasu me. “Dus voordat er iets - verlichting, muziek, rekwisieten - zou gebeuren, zou ik ervoor zorgen dat Xitra of ikzelf klaar was, en dan daadwerkelijk roepen wanneer het zou gebeuren. Gedurende het hele stuk liep Xitra onder het podium rond en bij de stoelen om op de juiste plek te worden geklikt, of om de dingen te plaatsen die moesten worden geplaatst.
Het gebruik van macro's zorgt voor de perfecte timing van het oproepen van de Calcabringer-minion van de acteur, terwijl stagehands de poppenmeubels plaatsen of verwijderen om deze te vervangen. Minions en hun bewegingen zijn echter client-side, dus ze verschijnen op verschillende locaties voor elke speler die kijkt. Dit veroorzaakte een nieuw probleem voor het team om te overwinnen.
"We moesten een systeem hebben waarbij Sas screenshots van Calca's locatie voor mij zou maken, zodat ik mijn bewegingen en emotes kon aanpassen zodat het correct zou lijken voor iemand die in het publiek zit, ondanks dat ze halverwege het podium was voor mij of Soso," Stellazzi legt uit. "Alles in realtime, met een zeer krap venster om de schermafbeelding te zien en aan te passen."
Het thema uit de jaren 1950 van The Worker is zo nauwkeurig dat je gemakkelijk vergeet dat de game niet is afgestemd op dat specifieke tijdperk. Levi Talstag, de decorontwerper, legt uit dat het maken van de set een week tot een hele maand kan duren, met veranderingen tot aan de lancering van de show.
"De perfecte set kost tijd", vertelt Talstag me. “Ik zou zeggen dat het maken van een set met een tijdperk-thema een beetje uitdagend kan zijn met de beperkingen die we hebben met meubels, maar het is niet onmogelijk! Met een beetje vindingrijkheid en inrichtingskennis kun je items mixen om eruit te zien als de vormen en maten die je nodig hebt.
Stellazzo gaf me een kijkje achter het gordijn en liet me alle klikbare items zien die verborgen zijn onder of achter het podium die ze gebruiken in de productie. Hoewel publieksleden de hieronder afgebeelde pijlen niet zien - alleen leden van het huis van Free Company kunnen dat - kan de groep deze punten gebruiken om hen in staat te stellen het hoofd en lichaam van hun personages te draaien zonder dat het er onnatuurlijk uitziet. Een effectieve oplossing om je personage te draaien, want als je dit handmatig doet, kan het onhandig op de plek draaien.
Stellazzio was een high-tier raider in Final Fantasy 14, maar de oprichting van de theatergroep veranderde haar speelstijl aanzienlijk. Ze legt uit dat ze in het eerste jaar van spelen in het theater kwam, en het spel heeft haar sindsdien in staat gesteld dingen te doen die ze anders niet zou kunnen.
"Ik vind het niet erg om te zeggen dat ik een angststoornis, PTSS en ASS heb", vertelt ze me. “Er is absoluut geen manier waarop ik dit in het echte leven zou kunnen doen. Maar nu heb ik een podium, en ik kan dat podium geven aan tientallen mensen binnen SVT, en duizenden mensen door in-game of op Twitch aanwezig te zijn. Dat is voor mij een van de beste onderdelen van virtueel theater, en het grootste voordeel ervan in vergelijking met fysiek theater. Mensen die lichamelijk gehandicapt zijn, slechthorend of slechtziend zijn, of psychische stoornissen hebben die dat soort dingen moeilijk zouden maken, kunnen gemakkelijker naar onze shows komen of eraan deelnemen.”
De verandering in speelstijl geldt ook voor haar toegewijde team, dat vijf keer per week repeteert in sessies van 60-90 minuten per keer. Hoewel het creëren van virtueel theater ver verwijderd lijkt van de gebruikelijke gameplay, legde Amilee Duskwind, een lid van het creatieve team, uit dat er parallellen zijn tussen de twee.
"We doen de raidscene niet op Extremes, maar op onze eigen manier doen we dat nog steeds", zegt ze. “Het leren van een raid-baas lijkt erg op acteren hier. Tijdens de repetities doe je steeds weer dezelfde bewegingen en uitdrukkingen via macro totdat het spiergeheugen wordt, net als het leren van een baasgevecht.”
De grootste productie van Stellazzio Virtual Theatre tot nu toe was Het spook van de opera, die meer dan een uur duurde en waarin de livemuziek van The Moogle Troupe te horen was. Natuurlijk, met een grotere productie, was de hoeveelheid werk die erin ging ook groter.
"The Phantom of the Opera was echt een onderneming", vertelt Stellazio me. “We hadden tijden waarin we een team van dansers met speciale effecten en een live bardband synchroniseerden. Een van de rare kleine eigenaardigheden van dit spel is dat er maar één verandering tegelijk kan plaatsvinden. Dus elk lichteffect, songwisseling, set-piecewisseling, alles moet zorgvuldig worden geoefend en genoemd, zodat niemand iets overlapt. Anders veroorzaakt het een fout en wordt de actie van één persoon geannuleerd."
Gezien de passie en het harde werk dat in elke productie zit, is het niet verwonderlijk dat Stellazzio Virtual Theatre enorm populair is geworden. The Worker zag wachtrijen van meer dan 240 spelers tegelijk, waarbij sommige spelers meer dan acht uur of zelfs 's nachts moesten wachten om er zeker van te zijn dat ze een stoel konden bemachtigen - dat zijn de wachttijden van Hamilton.
Elke show kan ongeveer 100 tekens bevatten in het FC-huis, omdat anders het model flikkert. Helaas is dat aantal ook inclusief personeel, waardoor het aantal beschikbare zitplaatsen voor kijkers per show wordt verminderd.
"Het aantal mensen dat naar Phantom kwam kijken was verwacht, maar The Worker is slechts een klein toneelstuk in één bedrijf dat lang niet zoveel sterrenkracht aan zijn naam heeft", zegt Ashura Amariyo, de stem van de Messenger. in De Arbeider, zegt. “En we vulden acht shows en moesten mensen afwijzen! Het aantal mensen dat op Twitch en de streams van andere streamers kwam, was ook geweldig.”
Stellazzio Virtual Theatre wordt geconfronteerd met problemen als het gaat om beperkingen en wettigheid. Het verkrijgen van licenties voor de meeste toneelstukken vereist bijvoorbeeld een fysiek adres van waar de productie zal plaatsvinden. Dit is iets dat ze niet kunnen vaststellen wanneer de cast van over de hele wereld komt, maar samenkomt in het rijk van Eorzea.
"Het is een gecompliceerde kwestie die niet alleen meer publieke bewustwording vereist, maar ook een herziening van de rechtssystemen", vertelt Stellazzio. “De auteursrechtwetgeving is tientallen jaren geleden geschreven en is grotendeels niet bijgewerkt voor een steeds meer online en verbonden wereld. Verschillende landen hebben enorm verschillende auteursrechtwetten en deze game is wereldwijd toegankelijk. Om stemacteurs te gebruiken, moeten we technisch een deel van de muziek uitzenden, wat een heel andere licentie is dan alleen live uitvoeren. Gewoonlijk bevatten uitvoeringslicenties geen rechten om uit te zenden [of] heruitzending, en het gebruik van stemacteurs of het doen van shows op Twitch zou dat beide schenden.
“Ik hoop dat virtueel theater op een dag genoeg erkenning krijgt voor de licentiebedrijven om dit op te merken en ons serieus genoeg te nemen om met ons of een van de andere ongelooflijk getalenteerde groepen samen te werken. Aan het eind van de dag spelen we geen videogames. We hebben een gezelschap, een gezelschap dat erg parallel loopt met hoe de dingen in het echte leven werken. We zitten toevallig achter computers in plaats van fysiek samen te zijn op een podium gemaakt van bakstenen en mortel en hout."
Stellazzio Virtual Theatre heeft nog twee projecten gepland voor dit jaar, dus zorg ervoor dat je op de hoogte blijft van wat er gebeurt via hun van de en Twitter.
Vervolg: Final Fantasy 14 Community-spotlight: Kaiyoko Star
