Een lezer suggereert dat de complexiteit van moderne games en gamepadcontrollers de groei van de consolemarkt verhindert.
Dit jaar was zeker een vreemd jaar video games maar een van de dingen die ik interessant vond, is dat ondanks dat er zo'n grote kloof lijkt te bestaan tussen Microsoft en Sony, ze uiteindelijk allebei precies dezelfde dingen hebben gezegd. Beiden begonnen plotseling tegelijkertijd over multiformat-gaming te praten (ook al is het niet duidelijk of ze hetzelfde bedoelden) en beiden plotseling ook piekeren over de groei – ondanks dat ik het nooit eerder als een probleem heb genoemd.
Bij mijn weten hebben ze dat nooit uitgelegd, maar ik denk dat ze het hebben over het feit dat het aantal mensen dat consoles bezit nooit echt elke generatie is gegroeid. De best verkochte console is nog steeds de PlayStation 2 en het zal misschien nooit verslagen worden, wat erop wijst dat grotendeels dezelfde mensen, of dezelfde soort mensen, elke generatie consoles kopen, maar nooit iemand anders.
Als je bedenkt dat de PlayStation 2 twintig jaar geleden plaatsvond, weet ik niet zeker waarom dit plotseling een kwestie van urgentie is geworden, maar ik denk niet dat langetermijnplanning een sterk punt is van veel gamesbedrijven. Hoe dan ook, hun zorgvuldig overwogen plan, waar ze duidelijk al een paar maanden aan hebben gewerkt, is om *controleert de aantekeningen* te stoppen met het maken van consolegames en in plaats daarvan all-in te gaan op live-service en mobiele game-rommel. Klinkt als een beweging op hersenniveau in een sterrenstelsel. Of ze zouden eigenlijk kunnen kijken naar waarom meer mensen geen consoles kopen.
Het antwoord ligt naar mijn mening voor de hand, maar de meeste gamers willen het niet graag toegeven: gewone mensen begrijpen niet hoe ze moderne controllers moeten gebruiken, en willen het ook niet echt leren. We kennen het allemaal wel: een partner, ouder, vriend of zelfs een jonger familielid is geïnteresseerd in een spel en vraagt om het eens te proberen. Dit is meestal iets waar ze meteen spijt van krijgen als ze vol afgrijzen naar alle knoppen en de twee analoge sticks kijken.
Ervan uitgaande dat ze niet meteen opgeven, is hetgene waar ze het meest mee worstelen de tweede analoge stick en het besturen van de camera, wat altijd een volkomen vreemd concept lijkt waar ze geen zin in hebben. Ik denk dat dit komt omdat het niet alleen hun aandacht afleidt, maar ook omdat het besturen van de camera niet leuk is en toch een essentieel onderdeel is van het spelen van het spel, dat ze niet kunnen negeren.
Er zijn ook andere voor de hand liggende problemen, zoals de tijdsduur die veel videogames van je vragen, of het nu gaat om een spel voor één speler van meer dan 60 uur of een spel voor meerdere spelers waarbij je elke dag moet inloggen. Voor de meeste mensen, die zich met plezier herinneren dat ze destijds Tekken 3 speelden – en dat is het dan ook – is dat een belachelijke vraag waar ze zich niet aan kunnen binden.
En dan is er nog de algemene complexiteit en betrokkenheid van moderne games, die gebaseerd is op tientallen jaren van het toevoegen van steeds meer functies aan games, wat voor de meeste gamers normaal lijkt, maar voor alle anderen volkomen ondoordringbaar. Ik speel al 30 jaar games en toch bracht Baldur's Gate 3 op de PlayStation 5 me dagenlang in verwarring, voordat ik het langzaam onder de knie kreeg. Het was het waard, maar uiteindelijk gaf ik het gewoon op en begon opnieuw, toen ik eenmaal begreep hoe alles werkte. Dat is niet het idee van de meeste mensen over een leuke tijd.
Het probleem is dat ik niet weet hoe je deze problemen kunt oplossen zonder de Wii-route te volgen en een afgezwakte controller en games te maken, maar zelfs die aantrekkingskracht leek maar een paar jaar te duren, voordat mensen hun interesse verloren.
Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat console-videogames een nichebelang zijn en altijd zullen blijven. Miljoenen spelen graag een paar minuten Candy Crush in de bus naar huis en kinderen gebruiken Minecraft en Roblox (en later GTA Online en Call Of Duty) als online sociaal centrum, maar dat is heel anders dan Final Fantasy spelen of wat dan ook.
Het is uiteraard mogelijk om eenvoudigere games te maken, maar ik denk dat de enige manier om het consoleprobleem op te lossen is wanneer mind control een legitieme en betrouwbare optie is. Dat klinkt misschien als sciencefiction, maar het is al vrij gebruikelijk, waarbij GC onlangs verhalen publiceerde over de eerste man met een Neuralink en iemand Elden Ring en Halo spelen met alleen hun gedachten.
Dat zijn eigenlijk gewoon technische demo's, maar zodra het door iedereen voor elke game kan worden gebruikt, kan console-gaming misschien zijn publiek gaan vergroten. Als de uitgevers het in de tussentijd niet hebben verpest, wat waarschijnlijk wel zal gebeuren.
Door lezer Trepsils
