Staarten van ijzer PS5 beoordelen. Een letterlijke wereld verwijderd van de meer ontspannen en langzame beats van de eerste game van Odd Bug Studio, PSVR exclusieve inspanning De verloren beer, Staarten van ijzer is in plaats daarvan een veel gewelddadiger en actievollere aangelegenheid die meer gemeen heeft met Donkere zielen dan misschien iets anders. Als de kleine rattenprins Redgi, de jongste en ogenschijnlijk zwakste erfgenaam van de Rat Throne, laat Tails of Iron spelers aan een ultragewelddadige odyssee beginnen om zijn gebroken koninkrijk te herstellen, terwijl ze zich een weg banen door de snode Frog Clan totdat ze Greenwart bereiken, de amorele architect van de ondergang van het Rattenrijk.
Tails Of Iron PS5 recensie
Staarten van ijzer Weelderig sprookjesfineer verbergt een straffende, gewelddadige actie-RPG
De zaken beginnen inderdaad op een behoorlijk afgemeten manier. Terwijl onze held wakker wordt uit zijn rattendutje, slentert hij door het kasteel en praat met zijn vrienden en familieleden (alle personages in dit spel uiten hun toespraak als een schattige mix van instrumenten zoals fluiten en meer), voordat een snelle set van tutorials laten je de kneepjes van het vechtsysteem zien en sturen je vervolgens regelrecht de strijd in terwijl de Frog Clan feitelijk zijn hele familie op vrij grafische wijze vermoordt. Vergis je niet: Tails of Iron is geen spel voor jongelui.
Terwijl de actie zich afspeelt vanuit een tweedimensionaal, zijdelings perspectief, laat Tails of Iron spelers de ronduit schattige Redgi besturen terwijl hij springt, plundert en zich een weg baant door een legioen van werkelijk behoorlijk vijandige kikkers en andere vervelende mensen, en zijn verspreide mensen redt. dierbaren en het vervullen van zijn zelfgemaakte profetie om wraak te nemen op alles en iedereen die hij heeft verloren. Een vreemd en gezond verhaal (staart?) Dat is het niet.
Het duurt zeker niet lang voordat de enorm aantrekkelijke visuele presentatie van Tails of Iron zich een weg baant door je ogen en tot je verbeelding spreekt. Hoewel Tails of Iron een opmerkelijke visuele verwantschap vertoont met de eerste titel van de studio, in navolging van het handgeschilderde ambachtelijke fineer dat The Lost Bear zo goed diende als een fantastisch sprookje dat tot leven kwam, zijn er ook talloze kleinere, meer intieme details.
Van het nutteloze trillen van Redgi's snorharen tot het zwiepen van zijn staart en de schattige kunststijl die in veel opzichten de brutaliteit vergroot die als toetssteen dient voor Tales of Iron, het is duidelijk dat de nieuwste versie van Odd Bug Studio een behoorlijk stijlvol ogend aanbod is. Als zodanig zou het waarschijnlijk geen verrassing moeten zijn dat zulke weelderige details over Redgi en zijn mede-rattenvolk gedeeltelijk te danken zijn aan de voorliefde van de ontwikkelaar voor zijn eigen huisdierenratten, resulterend in een veel suggestievere weergave van deze kleine harige mensen dan wij. anders redelijkerwijs zou kunnen verwachten.
In termen van hoe het allemaal speelt, laat Tails of Iron je als Redgi door de overblijfselen van het Rat Kingdom dwalen, speurtochten en side-quests uitvoeren, nieuwe uitrusting verzamelen en je vijanden verwoesten. Hoewel het verkennen van het Rat Kingdom en daarbuiten een tastbare sensatie is dankzij de prachtige beelden, is het echt in de strijd dat Tails of Iron echt schittert – en ook waar de vergelijkingen met Hidetaka Miyazaki’s Dark Souls het scherpst voelbaar zijn.
Net als Dark Souls zijn gevechten in Tails of Iron vaak een snelle en meedogenloze aangelegenheid waarbij timing en kennis van vijandelijke aanvalspatronen je naar de overwinning zullen leiden. Omdat vrijwel elke vijand in het spel op elk moment aanzienlijke hoeveelheden schade kan toebrengen, worden ontwijking en pareren ook een primaire zorg en moeten dienovereenkomstig worden beheerst.
De gebruikersinterface helpt hier ook bij: rode aanvallen zijn niet te blokkeren en moeten worden ontweken (vaak op straffe van de dood), terwijl gele aanvallen speciale aanvallen zijn die alleen kunnen worden gepareerd; de eerste geeft je de broodnodige ademruimte, terwijl de laatste ervoor zorgt dat je vijand een seconde of twee verdoofd is, waardoor Redgi een paar aanvallen kan uitvoeren.
Waar het lastiger wordt, is de manier waarop ontwikkelaar Odd Bug Studio op een nette manier gebruik maakt van het tweedimensionale perspectief van Tails of Iron. Omdat onze moedige kleine held slechts langs één as kan vechten en vaak met meerdere vijanden tegelijk wordt geconfronteerd, kunnen gevechten later in het spel vaak extreem uitdagend blijken te zijn, omdat je merkt dat je elke vijand op het scherm moet inventariseren, hun unieke bewegings- en aanvalspatronen, zodat de dood niet extreem snel de arme, kleine Redgi overkomt.
Het vechtsysteem is nog dieper dankzij de verschillende wapens en pantsertypes die je ook kunt verkrijgen. Niet alleen hebben verschillende wapens een variërend bereik en schadepotentieel, maar Redgi kan ook lichte, middelzware en zware bepantsering uitrusten die steeds hogere niveaus van bescherming bieden voor dienovereenkomstig diepe compromissen in manoeuvreerbaarheid.
En dat is het punt: Tails of Iron biedt een bewonderenswaardige hoeveelheid vrijheid wat betreft het soort speelstijl dat je wilt omarmen – je kunt in het licht gaan, met dunnere bepantsering en minder schadelijke, maar snellere wapens, of je kunt met een volle tank gaan. ten koste van die uiterst belangrijke beweging. Bovendien bieden sommige pantsertypes betere weerstand tegen bepaalde soorten vijanden dan andere, dus het loont altijd om jezelf dienovereenkomstig uit te rusten.
Gelukkig kan Redgi ook een fles vrij hervulbaar insectensap drinken om zijn gezondheid te herstellen – hoewel hij hierdoor midden in een gevecht bloot komt te liggen, wat betekent dat je je tocht perfect moet timen. Elders kan onze held met lange staart ook een verscheidenheid aan afstandsbogen en vuurwapens gebruiken, nieuwe wapens en uitrusting maken met geroofde materialen en blauwdrukken, terwijl een reeks zijmissies Redgi toegang geeft tot speciale ingrediënten die kunnen worden meegenomen naar zijn culinaire keuken. geestige broer (zodra hij gered is) om een gezondheidsbevorderend feestmaal te organiseren.
De bazen in Tails of Iron zetten de overeenkomsten met Dark Souls voort en vertegenwoordigen een torenhoge uitdaging. Deze straffende vijanden zijn een samengestelde mix van meerdere aanvalspatronen, reguliere vijanden en onverwachte aanvallen en vormen een volledige test van reflexen, kennis van vijandelijke patronen en voortgang. Hoewel je vaak zult sterven, net als in Miyazaki's opus, grenst het gevoel van voldoening als je een van deze elitevijanden valt aan euforisch en is het buitengewoon lonend – niet in de laatste plaats dankzij de ultragewelddadige dodelijke slachtoffers die Redgi zijn vijanden toebrengt. We hebben het hier niet helemaal over Mortal Kombat-niveaus van splatter, maar laten we zeggen dat de kleine Redgi de weg kent in een paar spietsingen en verminkingen en het daarbij laten.
Helaas heeft Tails of Iron enigszins te maken met het inventarisatiesysteem. Kortom, je kunt niet meer dan één wapen of pantser bij je hebben. In plaats daarvan krijg je, wanneer je nieuwe uitrusting tegenkomt, de optie om deze uit te rusten of naar de opslag te sturen. Het probleem is dat als je per ongeluk je nieuw gevonden buit naar de opslag stuurt, de enige manier om die situatie om te keren is door een save te herladen of naar een itemopslagkist te gaan. Het is zeker een beetje frustrerend.
Hoewel de nieuwste versie van Odd Bug Studio misschien niet bijzonder innovatief is en de ongelukken met het inventarisontwerp daargelaten, is Tails of Iron een fraai gemaakte, buitengewoon plezierige actie-RPG met een brutalistische inslag en een uiterst plezierig vechtsysteem dat doet denken aan de dodelijke nauwkeurigheid van de Dark Souls-games. Fans van grimmige sprookjes en actie-RPG's met geweldige gevechten zullen hier veel leuks vinden.
Tails of Iron verschijnt op 4 september 5 voor PS17 en PS2021.
Review code vriendelijk verstrekt door PR.
De post Tails Of Iron Review (PS5) – Een brute en grimmige sprookjesachtige actie-RPG met bedrieglijk diepe, bevredigende gevechten verscheen eerst op PlayStation Universe.
