Een lezer onderzoekt de blijvende aantrekkingskracht van de Tomb Raider games en attributen van de evoluerende aard van Lara Croft en haar avonturen.
Ik weet zeker dat de meeste mensen de komende aankondiging van zullen bespreken Xbox en Microsoft, wat dat ook mag worden. En ik ben bang dat die aankondiging de release van de komende release zal overschaduwen Tomb Raider 1-3 geremasterd, een release waar Tomb Raider-fans om hebben gesmeekt en hij is eindelijk daar!
Het gekke is dat Tomb Raider bijna 30 jaar oud is en deze mijlpaal viert op 24 oktober 2026. Het is gek om te denken dat de franchise al zo oud is. Tomb Raider is nog steeds enigszins modern, dankzij de recentere en zeer succesvolle overlevendetrilogie; de franchise is enigszins fris gebleven en hoewel ik en veel fans verlangen naar de kenmerkende humor en brutaliteit van de ouderwetse Lara Croft, had de reboot van Lara haar charme.
En dit is wat Tomb Raider zo speciaal maakt, ondanks dat Lara Croft en de games enigszins dezelfde basisprincipes behouden: chique brunette, gaat naar oude plaatsen, doodt dingen, steelt dingen, dingen vallen, enz., enz. – Lara is door de jaren heen veranderd. Tomb Raider kent drie verschillende tijdperken: de Core Design-spellen; Crystal Dynamics Legend, Anniversary en Underworld (LAU-trilogie); en de eerder genoemde Survivor-trilogie. Alle tijdperken hebben iets gekocht en alle tijdperken zijn op hun eigen manier succesvol geweest.
De Core Design-spellen gaven een behoorlijk afstandelijke Lara, een die heel weinig sprak, dus elke keer dat ze iets zei, had het impact. In de openingszin van Tomb Raider uit 1996 zegt ze heel duidelijk: 'Ik speel alleen voor de sport', een gedurfde uitspraak die laat zien dat ze houdt van wat ze doet en dat maakt haar zo leuk. De LAU-trilogie behield veel van de originele Lara's humor en charme, maar gaf haar meer emotionele weerklank. De Survivor-trilogie gaf een veel kwetsbaardere Lara, jong en onervaren, maar nog steeds net zo capabel als haar eerdere incarnaties.
De Tomb Raider-fangemeenschap is grappig, het is niet de grootste community op het gebied van gaming, maar mijn god, ze zijn vocaal! Er zijn de klassieke fans die Crystal Dynamics zo haten dat ze ze weg willen hebben van de franchise (ondanks dat ze de franchise niet één keer, maar twee keer hebben gered) en dan zijn er de fans die alle Tomb Raiders en alle Lara's waarderen en van alle games houden om wat ze doen. Zijn.
Ik hoop dat de geremasterde games de liefde voor de originele games weer zullen aanwakkeren; het zijn echt klassiekers die vrijwel het sjabloon vormen voor moderne actie-avonturengames. De nieuwe geremasterde games zullen worden geleverd met gemoderniseerde besturing, wat de games toegankelijker zou moeten maken, terwijl puristen de tankbesturing krijgen waar ze van houden.
Deze games zijn moeilijk, dus ik weet niet zeker of mensen die fan zijn van de modernere Uncharted-games aan boord zullen gaan van games uit het PS1-tijdperk die je hand niet vasthouden en je straffen omdat je niet over je acties nadenkt. Ik hoop dat mensen de spellen een kans geven, als ze ze nog niet hebben gespeeld.
Ik duim dat de remasters een succes zijn, dus het zou kunnen leiden tot verdere remasters van The Last Revelation, Chronicles en Angel Of Darkness. De laatste zou echt profiteren van een liefdevol geremasterde game; zorg ervoor dat de besturing goed werkt en verwijder een aantal vreemde gameplay-elementen, dat klopte niet, en het zou het spel misschien eindelijk speelbaar kunnen maken.
Tomb Raider is een belangrijke franchise en het is geweldig om eindelijk legendarische games op moderne consoles te kunnen spelen. Tomb Raider heeft een enorme erfenis en ik kan niet wachten om met een frisse verflaag terug te kijken naar de wortels van de franchise, maar ik kan ook niet wachten om te zien wat Tomb Raider vervolgens gaat doen – wat er ook gebeurt, Miss Croft zal voortleven.
Door lezer Jay
