Hallo! Welkom terug bij een nieuwe reguliere functie waarin we iets schrijven over enkele van de games die we de afgelopen weken hebben gespeeld. Deze keer: kaarten, Final Fantasy en kunstgalerijen.
De teleurstelling van vorig jaar Het Solitaire-complot dreef me terug in de armen van Jake Birkett van Gray Alien, de onbetwiste meester van mijn favoriete ultra-niche-genre, het solitaire-campagnespel. Om de een of andere reden had ik zijn meest recente release, Ancient Enemy, nooit zoveel tijd gegeven - en het peinzende, rustgevende ritme was een perfecte manier om een snelle mentale pauze te nemen tijdens winterse lockdown-werkdagen.
Eerlijk gezegd denk ik dat de eerdere games van Birkett in dit genre – casual gaming-meesterwerk Regency Solitaire en de prequel Shadowhand, die een prototype was van de meer betrokken solitaire-RPG-gameplay van Ancient Enemy – meer karakter hebben. Hun lijfje-scheurende historische eigenzinnigheid, enigszins gauche kunst en sterke lokale smaak van Zuidwest-Engeland (Birkett is gevestigd in Dorset) zorgen voor meer onderscheidende videogames dan de doomy apocalyptische fantasie-setting van Ancient Enemy.
