Switch arayüzünde yaklaşık 200 saat Animal Crossing: New Horizons oynadığımı söyleyen bir ekran var. Bu, şimdiye kadar tek bir oyunla geçirdiğim en uzun süre gibi geliyor - belki de Fortnite bana aksini söyleyebilir. Garip olan şey, Yeni Ufuklar ile gerçekten onunla 200 saat geçirmiş gibi hissetmiyorum. Belki zaman akıp gitmiştir. Belki. Daha çok, oyunla olan etkileşimlerimin şimdi bile acımasızca yüzeysel olduğunu hissediyorum.
Animal Crossing, hayvanlarla dolu bir kasabaya taşınmak ve ardından onlarla mobilya değiştirmekle ilgili hoş bir oyundur. İşin temeli bu sanırım. Yeni Ufuklar bunu bir ada ortamına kaydırıyor, ancak aynı anlaşma. Yine de bu basit kurulumda – neredeyse bir oyuncak bebek evi – büyük bir savaş yaşanıyormuş gibi hissedilebilir. Video oyunlarının kalbinde bir savaş. Kazanmak ve var olmak arasındaki savaş. Tanrım, kulağa iddialı geliyordu. Özür dilerim. (Bu ayrım hakkında daha fazla bilgi için lütfen Edwin'in konuyla ilgili sonsuz daha düşünceli bir parça.)
