giremedim Wild Nefes ve Ocarina of Time'a giremedim. 3D Zelda'larda hiç şansım olmadı ama neden popüler ve sevilen olduklarını anlıyorum. O tatlı jingle için bir şeyleri tencereye atmak için Breath of the Wild'ı başlatırdım. Tatmin edici küçük tuhaflıklarla dolu, ama benim için tıklamadı. 2D Zelda ise benim reçelim. A Link to the Past, Link's Awakening ve hatta 80'lerin orijinal sürümünü seviyorum. Bu kadar uzun süredir 3B yüksekte olduğumuz göz önüne alındığında, belki de o klasik yaklaşıma geri dönmenin zamanı gelmiştir.
Son 2D Zelda 2004 yılında piyasaya sürüldü – The Minish Cap. takip etti Alacakaranlık prensesi, Phantom Kum Saati, Spirit Tracks, Skyward Kılıç, Dünyalar Arasında Bir Bağlantı, Üçlü Kuvvet Kahramanları ve Vahşi Nefes. Şimdi, ikincisinin devamı yolda. 2D Zelda ölmüş gibi görünüyor, ancak bunun nedeni 2D'nin bir bütün olarak görünüşte bir kenara atılmış olmasıdır. Şimdi bile, 2D oyunların yeniden yapımları onları 3Dleştirmeyi tercih ediyor (bu bir terim değilse, şimdi öyle). Nintendo'nun başka bir 2D oyun yayınlaması gerektiğini söylediğimde, bir remaster veya remake ve hatta 2D oyunların tarzından bahsetmiyorum, 3D a la Link's Awakening for the Switch. Düz, 2 boyutlu cinlerden bahsediyorum – bütün kaboodle.
İLGİLİ: Breath Of The Wild 2 Garip Tasarım Kararlarını Düzeltmemeli
Klasik yaklaşımlar kötü ya da arkaik değildi. Bu yaygın bir yanlış anlamadır. Genellikle düzensiz kontrollere, zayıf erişilebilirliğe ve hatta aşırı zor oyun tasarımına sahiptiler - ancak estetik hiçbir zaman suçlanmadı. Endüstri, daha yumuşak deneyimler yaratmak için yıllar içinde bu kırışıklıkların çoğunu giderdi ve bağımsız alan, 2D'nin eski ve geniş anlamına gelmediğinin kanıtıdır. İshak'ın Bağlanması orijinal Zelda'yı alır ve onu bir roguelike yapar, hatta kullanıcı arayüzünü, zindan formatını ve eşya toplama animasyonunu paylaşır - ilhamlar sızar. Undertale Kurşun cehennemi barajından kaçınmanızı sağlayan küçük bir kutuyla ifade edilen savaşı olan bir 2D RPG'dir - süslü grafiklere dayanmaz. Little Dew, klasiklerin HD yorumu gibi ilginç, çizgi film tarzı bir sanat eseri gibi hissettiren daha komedi bir Zelda. Bunların hepsi, 3D üçlü A gişe rekorları kıran filmler olmamasına rağmen ikonik oyunlardır. Bu arada, Nintendo klasik kütüphanesini canlandırmak istediğinde, bunu 2B yaklaşımını değiştirerek, bunun yerine 3B hale getirerek yapar. Yaklaşandan başka bir yere bakma Brilliant Diamond ve Shining Pearl Pokemon oyunları.
Breath of the Wild endüstri genelinde RPG'lerin evrimini takip etti - açık dünya, 3D ve ana hikayenin yanı sıra yan hedefler ve yapılacak küçük şeyler ile dolu. Aradaki fark, Genshin Impact, Immortals Fenyx Rising ve Horizon Forbidden West gibi o zamandan beri ilham aldığı başlıklarla kanıtlandığı gibi, açık dünya oyunlarında devrim yaratmasıydı, ancak Nintendo oradaydı ve bunu iki kez yaptı…. Breath of the Wild 2'den sonra ne gelirse gelsin, Zelda'nın gelecekteki yörüngesini oldukça önemli bir şekilde belirleyecek. Mevcut nesiller için, diziyi haritaya koyan BOTW'dur. Okulda DS ve Game Boy oynayan arkadaşlarım oldu ama bu asla çocukluğumun bir parçası olmadı. Seriye gerçekten gözümü çeken şey BOTW oldu. Kabul ediyorum, 21 yaşındayım, bu yüzden kendi yaş grubumdayım, şüphesiz bir anomaliyim. Ancak çok daha genç olanlar için Zelda'nın Switch'teki açık dünya gezintisi olarak bilindiğini hayal ediyorum.
Bunda doğal olarak yanlış bir şey yok, ancak Zelda her zaman harika bir çeşitliliğe sahip bir dizi olmuştur. Yıllar içinde her türden türü geçen Mario kadar değil, ama yine de çok çeşitli. Dark Souls, Secret of Mana, Shadow of the Colossus ve şimdi de adı geçen Genshin Impact gibi oyunlara ilham vererek, 80'lerden bu yana RPG türünü defalarca şekillendirdi. RPG türünün sadece Zelda'nın ilhamlarına göre ne kadar değiştiğini görebilirsiniz ve bu çok şey anlatıyor. Breath of the Wild 2'den sonra tekrar farklı bir şey yapması gerekiyor. Klasiklere geri dönmek yeni bir çığlık atmayabilir. Aslında, bir geri adım gibi geliyor, değil mi? Olay bu. Üçlü-A alanı kendi tarihinden korkuyor gibi görünüyor, onu geçmek ve daha sinematik, grafiksel olarak daha baskın olmak için çaresiz. Her şey teknoloji ve görsel yetenek ile ilgili. Ancak sanat tarzı da bir o kadar önemlidir.
Zelda 2D'ye geri dönerse, bağımsız sahnenin yanında duruyor. Bu eski çekimlerin yaşları nedeniyle terk edilmemesi gerektiğini gösteriyor. Diğer birçok oyun bunu zaten yapıyor, ancak hiçbiri Zelda'nın nüfuzuna sahip değil. Bir sonraki ana girişi ile 2D'ye geri dönmek – bir yeniden yapım, yeniden düzenleme veya yan ürün değil – büyük bir emsal oluşturacaktır: her yeni üçlü A oyununun büyük bir gişe rekorları kırması için sıçraması gerekmez. Kağıt benzeri arka planının üzerinde 2D sprite'ları olan Octopath Traveler gibi bir melez olabilir ya da tam bir yol kat edip tamamen 2D olabilir. Ne yaparsa yapsın, geri dönmek oyun için canlandırıcı olurdu ve diğer stüdyoların kendi kataloglarıyla benzer şeyler yapmasının önünü açabilirdi.
Bu, animasyonun CGI'ya doğru görünüşte oybirliğiyle hareket etmesinden farklı değil ve 2D'yi ortamın bir kalıntısı olarak geride bırakıyor. Tangled, Moana ve Frozen bu kadar geniş bir çekiciliğe sahipken Disney muhtemelen bir daha asla The Jungle Book veya The Lion King tarzında bir şey yapmayacak. Anime kendi başına çok büyük ama Batı'da Pixar, Disney veya DreamWorks ile aynı çekiciliğe sahip değil - hepsi CGI animasyonuna yöneldi. Eski yaklaşıma bağlı oyundaki bağımsız filmler, 2D stilini koruyan anime gibidir. Nintendo'nun Zelda'yı zamanda geriye götürmesi, Disney'in yeni bir 2D animasyon filmi yayınlamasına benzer. Yaklaşımın hala bir yeri olduğunu gösterecek ve hangi şekil veya biçimde olursa olsun başkalarının da aynı şeyi yapmasının önünü açacaktır. Bunun bir olasılık olduğu konusunda pek iyimser değildim ama şimdi, Metroid Korku, ufukta bir umut ışığı var.
