Platform:
PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox One, PlayStation 3, Xbox 360, PC
Yayıncı:
Rockstar Games
Geliştirici:
Rockstar Kuzey
bırakın:
(PlayStation3,
Xbox 360),
(PlayStation4,
Xbox One),
(PC'ler),
(PlayStation5,
Xbox Serisi X/S)
Değerlendirme:
Olgun
Grand Theft Auto V'in devasa satış rakamlarıyla ilgili her yeni hikayede bir şekilde nasıl yeniden arttığını bilirsiniz – yakın zamanda 160 milyon kopya sattı – birisi şaka yapıyor, “Kim bu oyunu henüz oynamadı?” Evet benim. Henüz oyunu oynamayan kişi benim, en azından pazartesiye kadar öyleydim. Şimdi, PlayStation 10'te Grand Theft Auto V'e yaklaşık 5 saat kala kendimi aptal gibi hissediyorum.
Grand Theft Auto V, bu kadar çok sistem ve mekaniğe sahip, neredeyse on yıllık bir açık dünya oyununun 2022'de bu kadar iyi dayanmasının mümkün olmadığına inanmama rağmen, kesinlikle yutturmaca karşılıyor. Her zaman biliyordum. GTA, bu satırlar boyunca kaba şakalar, bayağılık bolluğu ve daha fazlası olacak. Ve açık olmak gerekirse, Grand Theft Auto V bundan çok daha fazlası, ama bir şekilde hepsi işe yarıyor. Bunu yazarken gülüyorum çünkü bunu okuyan insanların yüzde 99'unun “Evet ahbap, duh” gibi olduğunu hayal ediyorum ama eğer hala bu oyunu oynamamış biriyseniz, size söyleyeyim: oynayın.
Hikaye modunu ilk açtığımda ve görselleri gördüğümde kıkırdadım. Rockstar Games, oyunun bu yeni nesil versiyonu için hiçbir şekilde ücret talep etmemelidir. Bu bir güncelleme olmalıydı çünkü en iyi ihtimalle her şeyin biraz daha iyi görünmesini sağlayan bir 4K/60 FPS yaması. Geliştirilmiş dokulara ve aydınlatmaya rağmen, Grand Theft Auto V hala 2013'ten bir oyuna çok benziyor. Yine de bu geliştirilmiş sürümün ücretsiz olması gerektiği hissini üzerimden attıktan sonra, şimdiden kendimi şekillendirdiğimi hissedebildiğim bir oyunu oynayabildim. yeni bir favori ol.
Grand Theft Auto V'de özellikle çarpıcı bulduğum bir şey, bu karakterlerin ne kadar anında otantik hissettirdiği. Michael, Trevor ve Brad hepsi tepki veriyor ve birbirleriyle, uzak karlı bir kasabada bir bankayı soyan bir dünyada gerçek insanlar olsalar nasıl olacaklarını hayal ettiğim gibi konuşuyorlar. Franklin ve arkadaşlarıyla tanışmak için hızlı ileri ve kendimi sürekli konuşmalarına yüksek sesle gülerken buluyorum. Neşelidirler ve son derece ilgi çekicidirler. Los Santos'tan geçerken her etkileşimi duyduğumdan emin olmak için oyun içi müziğin sesini bir dokunuş kadar kıstım ve DualSense denetleyicimin hoparlöründen gelen telefon konuşmalarını duymayı seviyorum.
Hepsinden öte, yine de, bu oyundaki karakterler arasındaki konuşmalar çok gerçekçi geliyor. Franklin ve arkadaşları amansızca (ve sevgiyle) benim ve arkadaşlarımın yaptığı gibi birbirlerine saçmalıyorlar. Michael'ın nihilizmi, Rockstar'ın Los Santos'unun kurgusuna mükemmel bir şekilde uyuyor ve Trevor'la daha yeni tanışmış olsam da, Steven Ogg'un çılgın karakterizasyonu beni çoktan etkiledi. Trevor deli ve Ogg buna çok iyi uyuyor.
Benim için diyalog bu oyunun itici gücü. Gerçek ve iyi yazılmış olandan tamamen sıradan olana kadar değişir, ancak kötü bir şekilde değil - Hollywood'un bu büyüleyici, merkezi versiyonunda daha çılgın diyaloglar evde doğru geliyor. Bir dakika, Jimmy ile babasının kusurları hakkında konuşurken Franklin olarak gerçek bir sohbet yapıyorum. Başka bir dakika, Michael olarak oynuyorum, bir satıcının bana yeni bir ot türü satmasını dinliyorum, bu da Michael'ı o kadar çok yükseltiyor ki, düzinelerce uzaylıyı öldürmek için makineli tüfekle ateşlenen bir saldırıya geçiyor. Döndüğüm her köşede, Los Santos'ta dikkatimi çeken başka bir şey buluyorum; yeni bir Strangers and Freaks görevi, beni güldüren bir reklamın olduğu bir reklam panosu veya 2019'da Los Angeles'a yaptığım geziyi hatırlatan bir sokak olsun.
Geçmiş GTA oyunlarını oynadım ve hem Red Dead Redemption hem de Red Dead Redemption II'ye bayılırım, ancak 2013 Rockstar oyununun ikincisi kadar iyi tasarlanmış bir açık dünya sunmayacağını düşündüm ve yine de Los Santos'la aşk. Rockstar'ın on yıl önce bu şehre ve çevresindeki çöle ne kadar çok şey sığdırabildiği etkileyici ve Grand Theft Auto VI'nın ne kadar büyük olacağını düşünmek beynimi acıtıyor.
Grand Theft Auto V ayrıca etkileyici derecede akıllı bir yazıya sahiptir. Örneğin, Michael olarak tenis koçuyla yatan karımı gördüm. Öfkelenen Michael, antrenörden intikam almaya karar verir. Franklin'i durum hakkında bilgilendirir ve ikili bir kamyonetle Malibu'ya benzeyen uçurum kenarındaki bir eve doğru yola çıkar. İkisi, kamyonun çekme halatını, arabanın evini uçurumun tepesinde tutan kirişlere bağlar. Arabayla uzaklaştıklarında kirişler ve evin çoğu tepeden aşağı düşer.
Bu sahneyi sevdim ama tüm bu süre boyunca kendi kendime düşündüm, "Bu komik ama bir tenis koçunun böyle bir evi olamaz." Ve tabii ki, 30 saniye sonra, Michael koçtan onun evi olmadığını söyleyen bir telefon alır. Aslında, koçun yattığı başka bir olası tenisçinin evi. Bu bükülme beni çok memnun etti çünkü Rockstar, kendime sorduğum bir soruyu hızlı ve komik bir şekilde yanıtladı. Şimdiye kadar Grand Theft Auto V'deki 10 saatim boyunca bu akıllı yazı seviyesi mevcuttu ve Los Santos'ta beni başka neler beklediğini öğrenmek için sabırsızlanıyorum.
Oynanış, özellikle de silah sesleri 2013 gibi mi hissettiriyor? Ah evet. Görsel ve performans iyileştirmeleri Rockstar'ın istediği fiyata değer mi? Hayır. Grand Theft Auto V son derece iyi dayanıyor mu? Evet, çok öyle.
Belki de şaşırmam aptalca – Grand Theft Auto V tüm zamanların en çok satan oyunu ve sonuçta gelmiş geçmiş en başarılı eğlence özelliklerinden biri – ama bu oyun gerçekten, gerçekten çok iyi. Keşke yıllar önce oynamış olsaydım.
Grand Theft Auto V'i ilk kez oynayan başka biri var mı? Aşağıdaki yorumlarda yalnız olmadığımı bana bildirin!
