Amazon, dört Rebuild of Evangelion filminin tamamını 13 Ağustos'ta Prime Video'ya getireceğini duyurdu ve buna uzun zamandır beklenen dördüncü bölüm olan Evangelion 3.0+1.0 Thrice Upon A Time da dahil olacak. Bazıları pandemiden kaynaklanan, bazıları ise ondan önce gelen birkaç gecikmeden sonra bu yılın başlarında Japonya'da vizyona giren film, Batı kıyılarında bir sonraki film için bekleyiş on yıla yaklaşıyor. Artık hikaye sona yaklaşıyor ve buna hazır olduğumdan emin değilim.
Ergenlik ve yetişkinlik hayatımın çoğunu bu film serisinin gidişatını izleyerek, kaçınılmaz sonucu bekleyerek ve Hideaki Anno'nun ikonik animasyon evreninin bu tuhaf, gerçeküstü yorumunu tam olarak nasıl bitirmeyi planladığı hakkında teoriler üreterek geçirdim. Bu bir hayal kırıklığı, şaşkınlık ve başlangıcından bu yana anlatılmamış bir kültürel etkiye sahip bir mülke yatırım yapma deneyimiydi.
İlgili: Adınız ve Trans Bireylere Verdiği Umut Mesajı
Tüm bunların sonunda sona yaklaştığını bilmek, en azından anlatısal anlamda, ağzımda acı-tatlı bir tat bırakıyor. Özellikle yapımıyla ilgili tartışmalar ve şu anda bir salgının ortasında olduğumuz gerçeği göz önüne alındığında, son filmin bir Western filminin vizyona girmesine hâlâ aylar, hatta yıllar uzakta olmasını bekliyordum. Ancak görünen o ki Amazon, dört Rebuild filminin tamamını kendi yayın platformuna koymak için bir anlaşma yapmış. Altyazıları berbat ettiği için Netflix'i hala affetmiş değilim, bu yüzden belki de bu yeni gelişme için daha iyiyiz. Her iki durumda da, Thrice Upon A Time'ın gelişi için eşit derecede endişeli ve heyecanlıyım.
Evangelion:3.0+1.01 ÜÇ KEZ 13 Ağustos'ta Japonya hariç 240'tan fazla ülke ve bölgede Prime Video'da.https://t.co/aiuIGY1sH1
Ayrıntılar için lütfen buradaki duyuruya bakın: https://t.co/JOj58lqJB3#shineva #Evangelion pic.twitter.com/vXMiCHasCa— エヴァンゲリオン公式 (@evangelion_co) Temmuz 1, 2021
Filmin konusu hakkında en ufak bir fikrim yok. Bunun Evangelion: 3.0 Yeniden Yapabilirsin (Yapamazsın)'ın doğrudan bir devamı olduğunu biliyorum, ancak bu resim kanonik olayların ve karakter dinamiklerinin o kadar beklenmedik bir şekilde alt üst edilmesiydi ki, bu dördüncü bölümün tam olarak nereye gittiğini tasvir etmeye çalışmak aptalca bir iş olurdu. Kendimi bu yenilgiye teslim ettim, bunun yerine habersiz gitmeyi ve Hideaki Anno'nun benim için hazırladığı harika saçmalıkları kabul etmeyi tercih ettim. Japonca incelemelere ve sosyal medya beslemelerime yağmaya devam eden hayran çizimlerine bakılırsa, mükemmel olacağına eminim. Görünüşe göre beyaz eklentiler artık moda ama bunun ötesinde her şey bir sır olarak kalıyor. Spoiler ve tartışmaların bu kadar hakim olduğu bir popüler kültür ortamında, yılların en büyük anime filmlerinden birinin bu kadar sessizlikle karşılanması çok güzel. Popülarite eksikliğinden değil, hayranlar bu hikayeyi tamamlamak için onlarca yıldır beklediğimizi ve bu beklentiye bir dereceye kadar saygıyla yaklaşılması gerektiğini anladıkları için.
Rebuild of Evangelion'a aşina değilseniz, ilk kez 1995'te prömiyeri yapılan ve o zamandan beri tüm zamanların en büyük kurgusal özelliklerinden biri haline gelen animasyon dizisi Neon Genesis Evangelion'un filmsel bir yeniden anlatımıdır. Animeleri, filmleri ve Pacific Rim, Nier, Final Fantasy 7 gibi oyunları ve çok daha fazlasını etkilemeye devam etti. Etkisi abartılamaz, bu yüzden Hideaki Anno bu kadar uzun bir süre sonra orijinal hikayeye yeniden döneceğini duyurduğunda beklentiler neredeyse ölçülemezdi.
İlk film 2007'de geldi ve serinin ilk birkaç bölümünün oldukça standart bir yeniden anlatımıydı. Bazı olayları kısaltmak ve görsel gösteri adına karakter gelişimini bir kenara bırakmak zorundaydı, ancak Final Fantasy 7 Remake'e benzer şekilde önceden bilgi sahibi olduğunu varsayıyor, bu yüzden işler gerçekten çılgına dönmeden önce sadece bir başlangıç yapmanız gerekiyor. İkinci film, olayların orijinal zaman çizelgesinden sapmaya başladığı yerdir; anlatıyı, ne olup bittiğine, insanların kim olduğuna dair çok az bilgiyle bizi zamanda ileriye doğru fırlatmak anlamına gelse bile, büyük olayları değiştirmekten korkmayan bir şekilde çerçevelemeyi amaçlar. ya da buradan itibaren dünyanın neresine gidebileceğini. İşin güzelliği de bu; Hideaki Anno'nun bizi varış noktasının anlaşılmasının imkansız olduğu, her yeni evrim adımının yatırımımızı daha da artırdığı bir yolculuğa çıkarma isteği.
Evangelion 1.0, 2.0 veya 3.0'ın tam olarak nereye gittiğini söylemeyeceğim, çünkü bu seriyi neredeyse aşılmaz olarak değerlendirebilecek yeni hayranlar için bile kendiniz deneyimlemeye değer. Öyle değil, ancak sunduğu her şeyle aynı derecede kafanızın karışmasını ve kalbinizin kırılmasını bekliyoruz.
Bir Zamanlar Üç Kez daha da büyük bir yürek parçalayıcı olacak, kısmen bu karakterlerin mutlu son yaşaması için son şans olması nedeniyle. Shinji Ikari, Asuka Langley Soryu ve Rei Ayanami sıklıkla kendi acılarıyla tanımlanıyor; koruyucularının kendi başlarına baş edemeyecek kadar beceriksiz olduğu yetişkinlerin sorumluluklarının yükünü üstlenmek zorunda kalan çocuk askerler. Eğimlerinin çoğu Hideaki Anno'nun depresyonla mücadelesini yansıtıyor ve bu da son filme doğru adım adım yaklaşırken bu gençlerin mutluluk olasılığını güçlendiriyor. 1997'deki End of Evangelion, bir hayal kırıklığı ifadesiydi; Anno, ölümü ön plana çıkaran kesin bir hikayeyle hayranların beklentilerini onların aleyhine çevirmek için kullanıyordu. Mutluluğa yer yoktu ama Rebuild of Evangelion'da karanlığın içinden parlayan bir ışık var; bu, önlerindeki dünya zaten kaybolmuş olmasına rağmen bu insanlara daha iyi bir şeye ulaşmaları için bir el sunuyor.
Shinji Ikari'nin tuhaf keşiflerden, ebeveyn baskısından ve en katı bireyleri bile boğacak beklentilerin ağırlığından oluşan yolculuğu sona yaklaşıyor. Yıllar boyunca onunla birlikte geliştiğimi ve dünyaya dair kendi alaycı görüşlerimi oluşturduğumu göz önüne alırsak, artık bana rehberlik edecek bu refakatçinin olmaması garip olacak. Hayatta kalacağım ve Neon Genesis Evangelion ile film kütüphanesinin bana öğrettiği derslerden daha iyi yararlanacağım, onları geride bırakmak beklediğimden daha zor olsa bile. Bırakın bu çocuklar mutlu olsun; yaşadıkları onca şeyden sonra bunu fazlasıyla hak ediyorlar.
