Nid yw Out of Line yn sbwriel nac wedi torri'n sarhaus, ac nid yw ei fecaneg yn rhwystredig o afloyw. Nid yw'n erchyll edrych arno na gwrando arno, ac fe wnaeth chwarae trwyddo fy ngadael yn oer, nad dyna o reidrwydd sut rydw i'n gorffen fy holl sesiynau platformer, coeliwch fi. Mae'r posau a'r llwyfannu yn berffaith orlifol, ac er ei bod yn cymryd ychydig o amser i ddod i arfer â'ch gwaywffon - mwy ar hynny mewn eiliad - nid oes un dilyniant brawychus nac ymladd bos rhwystredig i sgwrio'ch taith, gan ei gwneud yn rhyfeddol o hygyrch i'r rheini sy'n newydd i'r genre (neu hyd yn oed yn newydd i hapchwarae yn llwyr).
Ond ar ôl gorffen fy ail playthrough - cymerodd fy cyntaf 90 munud; fy ail ychydig yn fwy nag awr - dwi dal ddim yn ddoethach o ran yr hyn a ddigwyddodd yn y stori hon, na pham. Mae yna ffyrdd gwaethaf o fynd i ffwrdd awr, a ganiateir, ond er bod y gêm yn hyfryd o syml - ac yn syml hardd - y gwir yw, mae hi ychydig ... wel, yn hynod. Mor bert ag y mae Out of Line gyda'i waith celf wedi'i dynnu â llaw a'i seinwedd ddychrynllyd, nid yw'n ddiflas nac yn swynol. Ddim yn ofnadwy nac yn ddychrynllyd. Yn lle, mae'n eistedd yn rhywle yng nghanol tir neb-cyffredin.
I fod yn glir, nid yw'r tir neb hwn o reidrwydd yn drwg lle. Dim ond nad yw'r daith rydych chi'n ei chymryd a'r posau rydych chi'n dod ar eu traws yn Out of Line yn arbennig o gofiadwy. Does dim her yma. Ynghyd â stori hynod o ysgafn - nid ydych chi byth yn cael eich cyflwyno'n ffurfiol i'r cymeriad rydych chi'n ei chwarae, ac nid ydych chi byth yn deall eu cymhellion na'u cefn - mae'n anodd darganfod beth, yn union, sy'n digwydd.
