I
Το Arrowhead συζητά τις εμπνεύσεις του Arma και την πραγματική εμπειρία της στρατολόγησης
Έχω γράψει λίγα για το παιχνίδι δύτες κόλασης 2 ως σόλο δύτης, σημειώνοντας ότι ο Arrowhead είναι ξέφρενος σκοπευτής κρατάει εκπληκτικά καλά όταν εσείς επιμένετε με αγένεια να το αντιμετωπίζετε σαν μια open world stealth sim, a la Metal Gear Solid V. Οι προγραμματιστές έχουν σταθμίσει σε αυτό το μέτωπο, σχολιάζοντας ότι, αυστηρά μιλώντας, το Helldivers 2 δεν υποστηρίζει καθόλου το stealth. Απλώς έχει σχεδιαστεί με έναν «αγνωστικιστικό», σύστημα-πρώτα τρόπο και αυτό από μόνο του κάνει το stealth μια πιθανότητα. Είναι επίσης μια αθόρυβη προσπάθεια να συλλάβουμε κάτι από την πολυπλοκότητα ενός πλήρους στρατιωτικού προσομοιωτή, ενώ εξακολουθεί να είναι ένα πολύ "arcadey" παιχνίδι στην καρδιά, το οποίο οφείλει λίγο στον συλλογικό χρόνο του Arrowhead στο στρατό.
Όλα αυτά είναι από το πρόσφατο του OperatorDrewski ας παίξουμε συνέντευξη με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Arrowhead, Johan Pilestedt και τον επικεφαλής δοκιμών προϊόντων Patrik Lasota. Εδώ είναι το σχετικό κομμάτι για το stealth (η συνομιλία δεν αποδίδεται, αλλά νομίζω ότι μιλάει ο Pilestedt):
Δεν είναι πραγματικά ότι έχουμε stealth gameplay, απλά όλα πρέπει να έχουν νόημα. Όλοι οι εχθροί που έχουν την ακοή, την όραση, έχουν επίσης σαν προσέγγιση της όσφρησης σε κοντινή ακτίνα. Είναι ακριβώς σαν να βρίσκεστε κοντά σε ορισμένες από τις μονάδες που έχουν πολύ αισθητηριακή επίγνωση, όπως το Stalker, θα σας εντοπίσουν ανεξάρτητα από το αν μπορούν να σας δουν.
Ναι, αυτό είναι σωστό, το παιχνίδι προσομοιώνει τη μυρωδιά, οπότε φροντίστε να πλένετε τακτικά τα ρούχα σας, Super Terrans, μήπως τα επιβλαβή σώβρακα σας δελεάσουν τον αραχνοειδή απειλή στην πόρτα της Lady Libertea. Αν ένιωθα αγενής, θα μπορούσα να έλεγα ότι η "μυρωδία" εδώ είναι απλώς ένας φανταχτερός τρόπος για να πούμε "μερικοί εχθροί σε παρατηρούν μαγικά από κοντινή απόσταση", αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, ίσως είναι ένα σύστημα που μπορούν να επεκτείνουν. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να δώσουν στους Stalkers τη δυνατότητα να ακολουθούν μονοπάτια μυρωδιών και κατ' επέκταση, ίσως θα μπορούσαν να εισαγάγουν ένα Stratagem που ρίχνει βρωμερά βόμβες για να παραπλανήσει τις περιπολίες. Όπως θα μπορούσε να το πει ο στρατηγός Brasch, η δυσωδία της εξαπάτησης είναι επίσης το άρωμα της νίκης!
Ακολουθεί συζήτηση σχετικά με το πόσο διασκεδαστικό είναι το Arrowhead να παρακολουθεί παίκτες να πειραματίζονται με τα κινούμενα μέρη.
Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις την κοινότητα να ανακαλύπτει πράγματα σε ένα παιχνίδι που είναι συστημικό όπως αυτό, γιατί θα βρουν πράγματα που δεν έχουμε ιδέα ότι υπάρχουν, βασικά. Είναι αστείο όταν ακολουθείς τέτοιου είδους προσέγγιση στο σχεδιασμό του παιχνιδιού, ώστε να είσαι πιο αγνωστικιστής ως προς το αποτέλεσμα και να εστιάζεις στο σχεδιασμό συστημάτων που είναι αρκετά στιβαρά ώστε να χειρίζονται πολλές διαφορετικές ποικιλίες.
Η «αγνωστική» σχεδίαση του Helldivers 2 οφείλει πολλά στην εκτίμηση του Arrowhead για στρατιωτικές προσομοιώσεις όπως το Arma, ίσως να μην εκπλαγείτε αν ακούσετε. Ενώ το κείμενο γεύσης του παιχνιδιού (για παράδειγμα, όταν ξεκλειδώνετε νέα όπλα και στρατηγήματα) κοροϊδεύει τη στρατιωτική ορολογία και τη ρητορική αφίσας στρατολόγησης, η αναπαράσταση του gunplay παίρνει τα πράγματα μάλλον πιο σοβαρά, με πιο λεπτές λεπτομέρειες όπως η επιλογή των ρυθμών βολής όπλων, η φυσική του ρικοσέ και πραγματική απώλεια πυρομαχικών όταν πετάτε ένα κλιπ πριν αδειάσει.
Άλλο απόσπασμα:
«Είμαστε τόσο έκπληκτοι και χαρούμενοι από την υποδοχή του παιχνιδιού. Ειδικά ο συνδυασμός μερικών από τα χαρακτηριστικά milsim που φέρνουμε σε κάποιο παιχνίδι arcadey. Ήταν μια από τις σκέψεις που είχαμε όταν ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το παιχνίδι – αυτά τα χαρακτηριστικά είναι διασκεδαστικά και δημιουργούν πολλές διαφορετικές δυναμικές στο παιχνίδι, και είναι κάτι που αξίζει να ζήσουν περισσότεροι άνθρωποι, αντί για εκείνους που εγκαθιστούν απλώς 4000 mods για Άρμα και πάρε το».
Λάβετε υπόψη σας, οι πτυχές της στρατιωτικής προσομοίωσης του Helldivers 2 αντικατοπτρίζουν επίσης την προσωπική εμπειρία του στρατού με στρατιωτικό υλικό. Η πατρίδα του Arrowhead, η Σουηδία, διεξήγαγε πλήρη στρατολογία για άνδρες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και επί του παρόντος λειτουργεί ένα πρόγραμμα μερικής, ουδέτερης ως προς το φύλο στρατολόγησης. Ένα τελευταίο απόσπασμα συνέντευξης:
Στη Σουηδία η επιστράτευση είναι ακόμη υποχρεωτική, ή παλαιότερα, επειδή είμαστε μια τόσο μικρή χώρα και πρέπει να έχουμε μια αμυντική δύναμη. Κάποτε ήταν έτσι – όλοι τουλάχιστον το έκαναν, νομίζω ότι είναι 7 μήνες στρατιωτικής θητείας, και μετά από αυτό έχετε επιλογές όπως η Εθνική Φρουρά και ούτω καθεξής».
Λίγο απογοητευτικά, το ηχείο σε αυτό το σημείο διακόπτεται από έναν φορτιστή. Κίνδυνοι μιας συνέντευξης ομιλίας! Πέρα από τα ζητήματα της βαλλιστικής, θα ήθελα πολύ να ακούσω/διαβάσω περισσότερα για το πώς ακριβώς στρατολογήθηκαν ή πώς επιστρατεύτηκαν οι στρατιωτικοί κτηνίατροι του Arrowhead, αναμνήσεις από την καθημερινή ζωή στις δυνάμεις και πώς όλα αυτά διαμορφώνουν τη μυθοπλασία Verhoevenian του Helldivers 2 ενός φασίστα για πάντα πόλεμο.
