Mato Anomalies Review
Το Mato Anomalies είναι ένα από εκείνα τα παιχνίδια που φαινομενικά βγήκαν από το πουθενά. Δεν είχα ακούσει ποτέ για αυτόν τον τίτλο πριν το αποκτήσω ευκαιρία για προεπισκόπηση των ανωμαλιών Mato πέρυσι. Ερωτεύτηκα αμέσως αυτό το turn-based RPG παρά τα ελαττώματα του. Το τελικό παιχνίδι ανταποκρίνεται στις ελπίδες μου ή μου ράγισε την καρδιά; Η απάντηση είναι λίγο περίπλοκη.
Κάτι είναι σάπιο στην cyberpunk πόλη Mato. Ένα μυστηριώδες ναρκωτικό που ονομάζεται HANDOUT διακινείται λαθραία μέσω υπερδιάστατων Rifts. Ο αφελής ντετέκτιβ Doe σκοντάφτει σε ένα από αυτά τα Rifts ενώ ερευνά. Αμέσως επιτέθηκε στο Bane Tide, τερατώδη πλάσματα που γεννήθηκαν από ανθρώπινο συναίσθημα.
Ευτυχώς για εκείνον, ο αστικός σαμάνος Gram με τα βαριά τατουάζ φαίνεται να σκοτώνει τα τέρατα και να τον σέρνει στην ασφάλεια. Δυστυχώς, τα Rifts συνεχίζουν να εμφανίζονται κοντά σε μέρη μεγάλης ταλαιπωρίας… και, όπως είπα στην προεπισκόπηση, ο Mato είναι μια καταπιεστική, καπιταλιστική κόλαση γεμάτη ανθρώπινο πόνο. Το ζευγάρι πρέπει να συγκεντρώσει τα σετ δεξιοτήτων του αν θέλει να σώσει τον Μάτο.
Οικονομικός Τρόμος
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι μου άρεσε πολύ το Mato Anomalies. Ωστόσο, δεν είναι ένα λεπτό παιχνίδι. Όλα οδηγούνται στα άκρα στο Μάτο. Οι μεγιστάνες των επιχειρήσεων επιδίδονται σε ανθρωποθυσίες. Τα συνδικάτα είναι το τελευταίο προπύργιο ασφάλειας για τους εργαζόμενους που έχουν παγιδευτεί σε δυστοπικές συνθήκες. Άσκοποι παραβάτες χτυπούσαν μέχρι θανάτου τους άστεγους για να εκτονώσουν την απογοήτευσή τους. Οι μαθητές μελετούν τον εαυτό τους μέχρι θανάτου. Και οι τερατώδεις σκέψεις δημιουργούν κυριολεκτικά τέρατα που πρέπει να νικηθούν για να απελευθερωθούν οι άνθρωποι που τα δημιούργησαν.
Εν ολίγοις, το Mato Anomalies είναι ένα παιχνίδι για τη συντριβή κάτω από το βάρος της σύγχρονης ζωής. Αφορά την κατασκευασμένη φύση της οικονομίας. Ο φόβος να σε φάνε τέρατα συναγωνίζεται ο φόβος ότι δεν μπορείς να συντηρήσεις την οικογένειά σου. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται αλύπητα και θάβει τους πολίτες της. Οι άνθρωποι κάνουν τρομερά πράγματα για να επιβιώσουν. Λατρεύω αυτή την ιστορία και τους προβληματικούς χαρακτήρες που την οδηγούν. Ωστόσο, αν δεν θέλετε ένα παιχνίδι με ισχυρές απόψεις για την κοινωνία, αυτό δεν είναι για εσάς.
Το παιχνίδι χρησιμοποιεί επίσης πολλές ενδιαφέρουσες τεχνικές αφήγησης. Αυτά περιλαμβάνουν κόμικς με φωνή, σκόπιμα θολά γραφικά και μερικές εντυπωσιακά κινηματογραφικές περικοπές FMV. Είχα την εντύπωση ότι οι προγραμματιστές προσπαθούσαν να πειραματιστούν με όσο το δυνατόν περισσότερα κομψά μέσα αφήγησης. Μερικά από αυτά τα πειράματα απέδωσαν. Άλλοι πραγματικά δεν το έκαναν.
Το Mato Anomalies είναι πολύ χιτ ή δεσποινίς
Το Mato Anomalies αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία με έναν πραγματικά συγκεχυμένο τρόπο. Πετάει τους νέους όρους ξέφρενα και αφήνει σημαντικές εξελίξεις της ιστορίας εκτός οθόνης. Αλλά αυτό που παρουσιάζεται είναι βαθιά συναρπαστικό και οι χαρακτήρες είναι πάντα διασκεδαστικοί. Αυτό μπορεί να μην κάνει το Mato Anomalies ένα καλό παιχνίδι, από μόνο του, αλλά είναι σίγουρα ένα ευχάριστο παιχνίδι.
Η μεγαλύτερη δύναμη του παιχνιδιού είναι η ατμόσφαιρά του. Η πόλη του Μάτο είναι σημαδεμένη από το παρελθόν και στοιχειωμένη από το μέλλον. Οι μπάτσοι Android σέρνουν διαδηλωτές σε υπόγειες πειραματικές εγκαταστάσεις. Πανύψηλες σκάλες αντίκες οδηγούν σε πολυτελή ξενοδοχεία. Ένα πανύψηλο ολόγραμμα δεσπόζει πάνω από μια μικρή ηλικιωμένη γυναίκα που με χαρά θα αγοράσει τα πράγματά σας. Και όπου κι αν πάτε, υπάρχει μια απτική αίσθηση φόβου. Ακόμα κι έτσι, οι δρόμοι είναι γεμάτοι από ανθρώπους που προσπαθούν απλώς να ζήσουν τη ζωή τους. Η πόλη του cyberpunk είναι ένα κλασικό σκηνικό βιντεοπαιχνιδιών, αλλά ο Mato γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτός με αγάπη. Και αφού το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού γίνεται εκεί, πρέπει να είναι.
Υπάρχει φωνητική δράση στα Αγγλικά, Ιαπωνικά και Κινέζικα, και μερικές από τις αγγλικές φωνές είναι αρκετά σταθερές. Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι Gram and Butterfly. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες τείνουν να είναι πιο καρτουνίστικοι και η Doe είναι ακόμα αρκετά ξύλινη. Δυστυχώς, οι χαρακτήρες δεν σιωπούν ποτέ κατά τη διάρκεια των μαχών και είναι εύκολο να βαρεθείς να τους ακούς.
Η μουσική και ο ήχος είναι πολύ ωραίος. Οι στοιχειώδεις μελωδίες που παίζουν καθώς περιπλανιέσαι στα έγκατα του Μάτο προσθέτουν στη μοναξιά και την αποξένωση. Και τα συγκλονιστικά θέματα μάχης σχεδόν αναπληρώνουν το άκουσμα του Gram να λέει «The art of war», για εκατοστή φορά. Δυστυχώς, τα κινούμενα σχέδια είναι άκαμπτα και οι κινήσεις των χειλιών είναι εντελώς ασυγχρονισμένες με τις αγγλικές φωνές. Τουλάχιστον μπορείτε να χαϊδέψετε τις γάτες και τα σκυλιά τώρα.
Το πειραματικό δεν σημαίνει διασκέδαση
Τα πιο πειραματικά στοιχεία του Mato Anomalies είτε λειτουργούν πολύ καλά είτε καθόλου. Λατρεύω την καθετότητα των σχεδίων επιπέδου, για παράδειγμα. Λατρεύω να μπορώ να σκαρφαλώνω σε μια επιφυλακή και να βλέπω στα μισά του επιπέδου. Αυτό κάνει την πλοήγηση πολύ πιο εύκολη και το backtracking πιο διασκεδαστικό. Και τα σουρεαλιστικά σχέδια τεράτων είναι υπέροχα – θέλω κι άλλα. Ωστόσο, δεν πάνε όλα καλά. Τα κόμικς με φωνή έχουν πίνακες που εμφανίζονται τυχαία. Και ένα cutscene ήταν τόσο θολό που νόμιζα ότι η κάρτα γραφικών μου δυσλειτουργούσε.
Το μπουντρούμι που σέρνεται ακόμα μου θυμίζει τον Shin Megami Tensei. Σουρεαλιστικές εικόνες, δαιδαλώδη επίπεδα και πολλοί κρυμμένοι θησαυροί; Ναι παρακαλώ. Δυστυχώς, υπάρχουν επίσης πολλά σημεία οπισθοδρόμησης και τηλεμεταφοράς για να παρακολουθείτε. Και ενώ η μάχη ξεκινά εύκολα, αυξάνεται γρήγορα η δυσκολία της. Το τρίψιμο γίνεται υποχρεωτικό αφού αποκτήσετε τρία μέλη του κόμματος.
Τα γραφικά του Gram που τρέχει γύρω από το στροβιλιζόμενο τοπίο της κόλασης όπου το μυαλό και η μαγεία συγκρούονται είναι εκπληκτικά. Το σχέδιό του μοιάζει απόλυτα στο σπίτι στην παράνοια των Lairs. Ακόμη και όταν τοποθετείται δίπλα στο μπερδεμένο και μερικές φορές γελοίο Bane Tide. Δυστυχώς, οι εχθροί δεν κινούνται πραγματικά στον χάρτη. Ως αποτέλεσμα, αν και ορισμένες συναντήσεις είναι προαιρετικές, οι περισσότεροι αγώνες απαιτούνται για να προχωρήσουν. Και όπως στην προεπισκόπηση, το Mind/Hack είναι ακόμα πιο δύσκολο από οποιαδήποτε πραγματική μάχη του παιχνιδιού. Αυτά είναι άσχημα νέα για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσουν τα παιχνίδια με κάρτες. Η πρόοδος τα απαιτεί.
Αν έχετε διάθεση για τσιμπήματα κοινωνικών σχολίων και ατμοσφαιρικό δυστοπικό κυβερνοπάνκ, παίξτε το Mato Anomalies. Διαφορετικά, μπορείτε να παραλείψετε με ασφάλεια αυτόν τον τίτλο. Θα κάνει ένα συγκεκριμένο είδος gamer πολύ χαρούμενο. Σίγουρα διασκέδασα στην πόλη Μάτο.
