Το Rebuild of Evangelion είναι συναρπαστικό. Λειτουργώντας ως επανάληψη της αρχικής σειράς anime, η επιλογή των ταινιών έχει γίνει ένα πολικό θέμα μεταξύ των σκληροπυρηνικών θαυμαστών του Neon Genesis Evangelion. Πολλοί θεώρησαν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανταποκριθεί στο μεγαλείο του τηλεοπτικού anime, και δεδομένης της θέσης ορόσημο που κατέχει στο τοπίο της ιστορίας των κινουμένων σχεδίων και της ευρύτερης λαϊκής κουλτούρας, αυτό θα ήταν πάντα αδύνατο. Αντίθετα, ο δημιουργός της σειράς Hideaki Anno είδε το Rebuild of Evangelion ως μια ευκαιρία να εξετάσει αυτόν τον κόσμο και τους αγαπημένους του χαρακτήρες από μια νέα οπτική γωνία, από μια πιο θετική οπτική και ψυχική ευημερία που δεν υπαγορεύονται πλέον από τις επιθετικές ιδιοτροπίες της αυτο-απέχθειας και της κατάθλιψης.
Πουθενά δεν είναι πιο αληθινό αυτό το συναίσθημα από το Evangelion: 3.0+1.01 Thrice Upon a Time, την τέταρτη και τελευταία ταινία του κουαρτέτου Rebuild που ολοκληρώνει την ιστορία μια για πάντα. Έχοντας φτάσει στο Amazon Prime την περασμένη εβδομάδα, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του στους Ιαπωνικούς κινηματογράφους, αυτό το κεφάλαιο έκλεισε ήταν όλα όσα ήθελα να είναι, ενώ διπλασιάστηκε ως γλυκόπικρο αντίο στους τραυματισμένους μηχανικούς πιλότους και στους ανεύθυνους ενήλικες που μεγάλωσα μαθαίνοντας να αγαπώ. Το συναισθηματικό ταξίδι του Shinji Ikari φτάνει στο αποκορύφωμά του με ένα χαρακτηριστικό που είναι τόσο εκρηκτικό όσο και όμορφα συγκρατημένο, γνωρίζοντας πότε να επιβραδύνει και να εμβαθύνει στα τρωτά σημεία του συνόλου του καστ και πώς τους έχει διαμορφώσει ο κακοποιημένος κόσμος στον οποίο έχουν υπάρξει. Είναι μια σπαρακτική ταινία που κολλάει στα απομεινάρια της ελπίδας, με μια ομάδα ηρώων που προσεύχονται κάποιο ενδεχόμενο να σηκώσει το κεφάλι της και να ορίσει ένα πιο λαμπρό μέλλον. Αυτό συμβαίνει και αυτά τα παιδιά έχουν επιτέλους το ευτυχές τέλος που τους αξίζει.
Συγγενεύων: Road 96 Review – Life Life On The Open Road
Θα χρειαστεί να επεκτείνετε την αναστολή της δυσπιστίας σας για να αγοράσετε την υπερβολή του Thrice Upon a Time. Πρόκειται για μια ταινία που εισάγει και πετάει αρκετές αποκαλυπτικές ιδέες και έννοιες μέσα σε λίγα λεπτά, περιμένοντας από τον θεατή να λάβει τέτοιες εξελίξεις και να μην τις διαβάσει πολύ. Είναι ανόητο μερικές φορές, με την τελική πράξη να περιστρέφεται σε μυριάδες μεταφυσικές σκηνές μάχης στα όρια της πραγματικότητας, ενώ εμβαθύνει στο ίδιο επίπεδο οπτικής ανατροπής που παρατηρείται στα δύο τελευταία επεισόδια της αρχικής σειράς. Τα πανέμορφα καρέ κινουμένων σχεδίων διανθίζονται με σκίτσα και στιγμιότυπα παραγωγής, ενώ μια εκτεταμένη σκηνή μάχης μεταξύ του Shinji και του Gendo Ikari μας ταξιδεύει κυριολεκτικά στο χρόνο καθώς παλεύουν μέσα από εμβληματικές τοποθεσίες από επεισόδια και ταινίες του παρελθόντος. Είναι μια τελευταία φασαρία για τον Hideaki Anno και τους θαυμαστές που τον επευφημούσαν, καθώς και μια καυχησιολογία για εκείνους που σχεδόν κατέστρεψαν τη ζωή του με απειλές θανάτου και παρενόχληση μετά το ασυνήθιστο τέλος της αρχικής σειράς.
Το Neon Genesis Evangelion δεν ολοκλήρωσε με τη δράση και τους φανατικούς θαυμαστές που αναμένονταν, με δημοσιονομικούς περιορισμούς και παρασκηνιακά προβλήματα που το οδήγησαν σε μια ενδοσκοπική εξέταση του χαρακτήρα του Shinji Ikari και του δικού του ορισμού της αξίας του μέσα σε έναν κόσμο στα πρόθυρα της αποκάλυψης. . Δεν είδαμε μάχες μεταξύ των EVA και των Αγγέλων, αλλά μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικής αντίληψης του Shinji και των σχέσεων που ήταν τόσο πρόθυμος να απορρίψει.
Μιλάει με την Asuka, τον Rei, τον Misato, ακόμα και τον πατέρα του για τη θέση του στον κόσμο και για το αν έχει ή όχι την αυτοπεποίθηση να μπει στο ρομπότ και να σώσει την ανθρωπότητα. Δεν βλέπουμε καμία από αυτές τις προτεινόμενες ενέργειες, αλλά δεν χρειάζεται. Οι συζητήσεις – σε συνδυασμό με αμβλεία, παράξενα όμορφες εικόνες – είναι υπεραρκετές για να μας πουλήσουν την ιδέα ότι ο Σίντζι αποδέχεται επιτέλους κάποια μορφή ευτυχίας, ακόμη και ο πατέρας του είναι πρόθυμος να αναγνωρίσει την παρουσία του στον κόσμο. Είναι ένα υπέροχο συμπέρασμα, αλλά το 1995, οι θαυμαστές ήταν εξοργισμένοι. Τότε, αντικατόπτριζε τα προβλήματα της ίδιας της Hideaki Anno με την κατάθλιψη, κάτι που θα υλοποιηθεί για άλλη μια φορά με το End of Evangelion.
Όπως είπα προηγουμένως, αυτή η ταινία προέκυψε όταν η Anno δέχθηκε ενέδρα με προσωπικές επιθέσεις και απειλές θανάτου στον απόηχο του Neon Genesis Evangelion. Ο τόνος και η εκτέλεση της αφήγησής του είναι μια άμεση απάντηση σε αυτό το βιτριόλι. Έφυγε το αίσιο τέλος, αντικαταστάθηκε με μια επαίσχυντη ερμηνεία του Shinji Ikari που αυνανίζεται πάνω σε εφήβους σε κώμα και κάνει όλους όσους αγάπησε ποτέ να πεθάνουν καθώς ο κόσμος γύρω του καταρρέει. Το Τρίτο Αντίκτυπο φτάνει, και είναι πολύ άχρηστος για να κάνει οτιδήποτε άλλο παρά να βυθιστεί στη δική του ασημαντότητα. Στο τέλος, αφήνεται σε μια ματωμένη παραλία καθώς αρχίζει η αποκάλυψη, με την Asuka, το αντικείμενο του ανώριμου πόθου του, δίπλα του καθώς η οθόνη γίνεται μαύρη.
Για χρόνια, αυτό ήταν το τέλος που μας έμεινε, ένα συμπέρασμα που φτιάχναμε μόνοι μας. Η ειρωνεία είναι ότι οι θαυμαστές το λάτρεψαν, θεωρώντας το ως έργο τέχνης που δεν μοιάζει με οτιδήποτε είχε προκύψει πριν. Έδωσε τον τόνο στις προσδοκίες των θαυμαστών και τον αντίκτυπο που θα είχαν στους δημιουργούς για τα επόμενα χρόνια, κάτι που έχει γίνει πολύ συνηθισμένο στο μέσο των παιχνιδιών. Δεν σου αρέσει κάτι; Απλά ουρλιάξτε από τις στέγες μέχρι να σας ακούσει κάποιος. Ίσως όχι, αλλά το να τους παρενοχλείτε με την ευκαιρία να ακολουθήσετε τον δικό σας τρόπο προτιμάται από το να κάθεστε σιωπηλοί. Τελικά λειτούργησε στον Sonic the Hedgehog. Μετά την κυκλοφορία της ταινίας, ο Anno επικεντρώθηκε σε άλλα έργα, με το Neon Genesis Evangelion να γίνεται μια μονολιθική υποσημείωση στην ιστορία του. Παρέμεινε ένα πολιτιστικό σύμβολο, κερδίζοντας πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε πωλήσεις DVD, εμπορεύματα και κοινοπραξίες σε δεκάδες χώρες, καθώς η σημασία του γινόταν όλο και πιο βαθιά. Έτσι, το 2007 – επέστρεψε στον κόσμο που δημιούργησε με το Rebuild of Evangelion.
Αυτό που ξεκίνησε ως πιστή αφήγηση της αρχικής σειράς εξελίχθηκε σε μια σύγχρονη επέκταση του κόσμου και των θεμάτων της. Ο Anno περίμενε ότι οι θεατές θα είχαν προηγούμενη γνώση του τηλεοπτικού anime, παράλληλα με την κουλτούρα και τις στρεβλωμένες προσδοκίες που διαμορφώθηκαν γύρω από αυτό. Το Rebuild είναι μια επανεξέταση αυτών των ιδεών από μια πιο αισιόδοξη προοπτική, με τον Shinji Ikari και την παρέα να βρίσκουν ελπίδα μέσα στην καταστροφική αποκάλυψη καθώς προσπαθούν να σφετεριστούν τη θλίψη, τη μελαγχολία και το άδικο πεπρωμένο που τους επιβάλλεται από ανώριμους ενήλικες. Το Thrice Upon A Time είναι πιο αισιόδοξο από ό,τι δικαιούται να είναι.
Η Ασούκα και η Ρέι περνούν μεγάλο μέρος της ταινίας ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους, συμβιβαζόμενοι με τη θέση τους σε αυτόν τον κόσμο και τις θυσίες που πρέπει να γίνουν για να κατακτήσουν το δικό τους πρακτορείο. Ο Shinji Ikari καταλαμβάνει ένα παρόμοιο βασίλειο, περνώντας την πρώτη ώρα της ταινίας θρηνώντας την απώλεια του Kaworu πριν ανέβει στο πιάτο για να αντιμετωπίσει τον πατέρα του. Ξεκινά την ταινία ως ένας χαρακτήρας με τον οποίο είμαστε αιώνια απογοητευμένοι, ελπίζοντας απεγνωσμένα ότι θα υποστηρίξει κάτι αντί να καταδικάσει τον εαυτό του στη θλιβερή λήθη. Όταν το κάνει, η ατμόσφαιρα είναι θριαμβευτική και ο έφηβος πρωταγωνιστής μας μετατρέπεται από μια ενσυναίσθητη ενόχληση σε έναν ήρωα για τον οποίο μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Αντιμετωπίζει τον πατέρα του, κερδίζει και κυριολεκτικά αλλάζει τον κόσμο σε έναν κόσμο όπου οι Evangelions δεν υπήρξαν ποτέ.
Χωρίς την παρουσία τους, αυτός και όλοι οι φίλοι του δεν είναι πλέον καταδικασμένοι σε έναν κύκλο δυστυχίας, έναν κύκλο όπου οι ενήλικες τους απαιτούν να πιλοτάρουν ρομπότ και να πετάξουν τη ζωή τους υπέρ μιας άκαρπης προσπάθειας. Μπορεί επιτέλους να είναι ευτυχισμένος, καθώς οι στιγμές κλεισίματος παρουσιάζουν μια παλαιότερη εκδοχή του χαρακτήρα του σε μια σχέση αγάπης, φλερτ καθώς άλλοι βασικοί χαρακτήρες πειράζονται στο παρασκήνιο. Αυτό είναι το νέο κανονικό, ένα μέρος όπου μπορούμε επιτέλους να αποχαιρετήσουμε το Neon Genesis Evangelion. Η τελευταία σκηνή έχει τη Mari να αποσπά το εκρηκτικό κολάρο από το λαιμό του Shinji, μια συγκεκριμένη ένδειξη ότι αυτό το μέρος είναι διαφορετικό, όπου το NERV, οι Angels και οι Evangelions είναι κάτι περισσότερο από κατασκευάσματα του παρελθόντος καταδικασμένα σε ασχετοσύνη. Καθώς το κολάρο εξαφανίζεται, ένα χαμόγελο ξεσπά στο πρόσωπό του και το δίδυμο βγαίνει ορμητικά από το σταθμό, με την κάμερα να κινείται προς τα πάνω καθώς το κινούμενο τοπίο μεταμορφώνεται σε αντίστοιχο της ζωντανής δράσης.
Αυτή η μετάβαση είναι μια ένδειξη της πολυαναμενόμενης ολοκλήρωσης της σειράς, ένας τακτοποιημένος φιόγκος σε ένα τέλος που περιμέναμε κυριολεκτικά δεκαετίες να δούμε. Άξιζε την αναμονή και έχει ήδη μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου γιατί συνειδητοποιώ ότι αυτοί οι χαρακτήρες αξίζουν να είναι ευτυχισμένοι. Ο Hideaki Anno δημιούργησε την αρχική σειρά σε μια κατάσταση διαρκούς κατάθλιψης, ενώ το Rebuild of Evangelion επινοήθηκε ως άμεση αντίδραση σε αυτή τη νοοτροπία, με στόχο να αντιμετωπίσει τα θέματα, τους χαρακτήρες και το υποκείμενο μήνυμά της με μια πιο θετική ματιά. Ο Hideaki Anno θέλει αυτοί οι χαρακτήρες να προχωρήσουν και να είναι ευτυχισμένοι όπως μπόρεσε. Θα πρέπει να λάβουμε αυτή τη συμβουλή και να αναγνωρίσουμε ότι το Neon Genesis Evangelion ήταν πάντα το να βρίσκουμε φως στα πιο σκοτεινά μέρη.
επόμενο: Οι queer ιστορίες είναι περίπλοκες και τα παιχνίδια πρέπει να το δείξουν αυτό
