Υπήρξε ένα κύμα καύσωνα εκεί που μένω και έχει στραγγίσει τη ζωή από τα πάντα. Δεν μπορώ να συγκεντρώσω κανέναν ενθουσιασμό. Προσπαθώ να παίξω ένα παιχνίδι και η προσοχή μου λιώνει σαν παγάκι και βαριέμαι μέσα σε πέντε λεπτά και το σβήνω. Δεν έχω την υπομονή για παιχνίδια να με τυλίξουν. Δόξα τω Θεώ έπεσα στο UnderMine.
Είναι σαν μια αποσταγμένη έκδοση του Zelda στο SNES. Τη στιγμή που το είδα, ενθουσιάστηκα γιατί είναι ζωηρός. Έχει αυτή την ποιότητα που μοιάζει με παιχνίδι εκείνα τα παλιά παιχνίδια. Ένα κομμάτι pixelated που νιώθεις ότι μπορείς σχεδόν να απλώσεις το χέρι και να το αρπάξεις. Ογκώδη ξύλινα τραπέζια και πλακόστρωτα πέτρινα δάπεδα σε μια εύθρυπτη σπηλιά. Έντονα χρώματα, έντονα σχήματα και βιολοντσέλο στο βάθος. Και ενέργεια: αμέσως ενέργεια. Χαρακτήρες που περιμένουν να μετακινηθούν και ένας μάγος που με καλεί ανυπόμονα από το άλλο δωμάτιο για να μου πει ότι θα πάω κάτω να εξερευνήσω τις σπηλιές και να μάθω γιατί έχουμε σεισμούς. Και αυτό είναι όλο: τα κίνητρα ταξινομήθηκαν σε περίπου ένα λεπτό. Τώρα: παίξτε.
Τεχνικά, το UnderMine μοιάζει πολύ και με τη Zelda, αν η Zelda ήταν περιορισμένη σε ένα μπουντρούμι. Τρέχεις τριγύρω πολεμώντας μια σειρά από φιλικούς εχθρούς με την αξίνα σου, είτε την κουνάς είτε την πετάς, ενώ αποφεύγεις τις παγίδες και αποφεύγεις τις τρύπες. Συλλέγετε βόμβες για να καταρρίψετε εμπόδια και να αποκαλύψετε κρυφές περιοχές και βρίσκετε κλειδιά για να ανοίξετε κλειδωμένες πόρτες. Στην πορεία, θα βρείτε φίλτρα και power-ups, τα οποία θα συλλέξετε με ένα γύρισμα και ένα θριαμβευτικό χέρι ψηλά. Το αγαπημένο μου είναι ένα power-up για την επίθεσή μου σε απόσταση που κάνει την αξίνα μου να απομακρύνει τους εχθρούς μου σαν ένα φλίπερ, που σημαίνει ότι μπορώ να το χτυπήσω σε έναν εχθρό και στη συνέχεια να εκτοξευτεί ανεξάρτητα και να κάνει τη δουλειά μου για μένα.
Υπήρξε ένα κύμα καύσωνα εκεί που μένω και έχει στραγγίσει τη ζωή από τα πάντα. Δεν μπορώ να συγκεντρώσω κανέναν ενθουσιασμό. Προσπαθώ να παίξω ένα παιχνίδι και η προσοχή μου λιώνει σαν παγάκι και βαριέμαι μέσα σε πέντε λεπτά και το σβήνω. Δεν έχω την υπομονή για παιχνίδια να με τυλίξουν. Δόξα τω Θεώ έπεσα στο UnderMine. Είναι σαν μια αποσταγμένη έκδοση του Zelda στο SNES. Τη στιγμή που το είδα, ενθουσιάστηκα γιατί είναι ζωηρός. Έχει αυτή την ποιότητα που μοιάζει με παιχνίδι εκείνα τα παλιά παιχνίδια. Ένα κομμάτι pixelated που νιώθεις ότι μπορείς σχεδόν να απλώσεις το χέρι και να το αρπάξεις. Ογκώδη ξύλινα τραπέζια και πλακόστρωτα πέτρινα δάπεδα σε μια εύθρυπτη σπηλιά. Έντονα χρώματα, έντονα σχήματα και βιολοντσέλο στο βάθος. Και ενέργεια: αμέσως ενέργεια. Χαρακτήρες που περιμένουν να μετακινηθούν και ένας μάγος που με καλεί ανυπόμονα από το άλλο δωμάτιο για να μου πει ότι θα πάω κάτω να εξερευνήσω τις σπηλιές και να μάθω γιατί έχουμε σεισμούς. Και αυτό είναι όλο: τα κίνητρα ταξινομήθηκαν σε περίπου ένα λεπτό. Τώρα: παίξτε. Τεχνικά, το UnderMine μοιάζει πολύ και με τη Zelda, αν η Zelda ήταν περιορισμένη σε ένα μπουντρούμι. Τρέχεις τριγύρω πολεμώντας μια σειρά από φιλικούς εχθρούς με την αξίνα σου, είτε την κουνάς είτε την πετάς, ενώ αποφεύγεις τις παγίδες και αποφεύγεις τις τρύπες. Συλλέγετε βόμβες για να καταρρίψετε εμπόδια και να αποκαλύψετε κρυφές περιοχές και βρίσκετε κλειδιά για να ανοίξετε κλειδωμένες πόρτες. Στην πορεία, θα βρείτε φίλτρα και power-ups, τα οποία θα συλλέξετε με ένα γύρισμα και ένα θριαμβευτικό χέρι ψηλά. Το αγαπημένο μου είναι ένα power-up για την επίθεσή μου σε απόσταση που κάνει την αξίνα μου να απομακρύνει τους εχθρούς μου σαν ένα φλίπερ, που σημαίνει ότι μπορώ να το χτυπήσω σε έναν εχθρό και στη συνέχεια να εκτοξευτεί ανεξάρτητα και να κάνει τη δουλειά μου για μένα. Διαβάστε περισσότεραEurogamer.net
