Ik maakte voor het eerst kennis met Akiba's Trip toen ik een paar jaar geleden Twitch doornam. Ik kwam een willekeurige stream tegen waarin het personage van de speler kleren van andere NPC's scheurde terwijl hij de klappen uitdeelde in snelle realtime gevechten. Hoewel ik me niet kan herinneren wiens kanaal het was, herinner ik me mijn exacte gevoelens toen ik de NPC's in hun skivvies in de vergetelheid zag verdwijnen. De gedachte die zich in mijn hoofd bleef herhalen was: "Wat is er in godsnaam aan de hand?" Ik bleef kijken naar deze interessante kijk op de JRPG genre, vooral omdat het er erg leuk uitzag. Vecht tegen demonen in de straten en steegjes van Tokio in een game die grafisch deed denken aan een PS2-game? Ik ben een sucker voor dat soort dingen. Helaas heb ik nooit de trekker overgehaald bij het oppakken van Akiba's Trip: Undead ＆ Undressed.
Ik heb echter onlangs de eerste paar uur van Akiba's Trip: Hellbound & Debriefed bekeken in afwachting van de remaster van de 10th Anniversary Edition die gepland staat voor release op 20 juli 2021. De game speelt bijna precies zoals ik me had voorgesteld, met gebreken en zo. Ik ben absoluut betoverd door de 2011-versie van het Akihabara-district en de omliggende gebieden. En hoewel ik aanvankelijk niet echt geïnteresseerd was in de "stripgevechten"-monteur van Akiba's Trip: Hellbound & Debriefed die in het spel kwam, moet ik toegeven dat het eigenlijk best leuk is, vooral met betrekking tot het combo-systeem.
Zie ook: Dit is waarom Final Fantasy 9 perfect is voor een animatieserieAkiba's Trip: Hellbound & Debriefed - oorspronkelijk Akiba's Trip Plus genoemd in Japan - is de voorloper van Akiba's Trip: Undead & Undressed. De game is geremasterd voor PC, PS4 en Nintendo Switch, en heeft verbeterde beelden, wat vooral cool is tijdens het verkennen van de straten van de wijk Akihabara rond 2011.
Nadat je je vriend hebt proberen te redden, word je in de rol geworpen van een onwaarschijnlijke held die de louche onderwereld van een enorme vampirische samenzwering op zich neemt, gewapend met je eigen vampiervaardigheden en vecht... eh, striptechnieken. Daarover later meer. Je sluit je aan bij een groep Akiba Freedom Fighters wiens doel het is om van de demonische dreiging af te komen en de straten in de otaku-hemel weer veilig te maken.
Wandelen door de straten van de wijk Akihabara is een absoluut genot. Straatindelingen en winkels zijn gebaseerd op de echte bedrijven die daar op dat moment actief waren, wat een leuke manier is om ervaar het echte Japan zonder ooit het comfort van je gamestoel te verlaten. Hoewel de personages zelf en hun gezichtsanimaties niets bijzonders zijn, zien ze er in feite uit als een stapje hoger dan het origineel Virtua Fighter game – de omliggende stad ziet er geweldig uit.
Er komt veel kijken bij het ontwikkelen van je personage - veel meer dan ik zelfs heb meegemaakt in mijn paar uur gameplay. Je kunt de outfits van je personage aanpassen met verschillende cosmetische items door ze in winkels te kopen of ze op te halen bij gedode vijanden. Ik heb persoonlijk nooit door Japan willen rennen verkleed als kattenjongen of astronaut, maar in deze game kan ik dat wel. Een overvloed aan andere kostuums kan tijdens het spel worden ontgrendeld terwijl je een level omhoog gaat en geld verdient, evenals speciale vaardigheden en wapens die variëren van zwaarden tot (mijn persoonlijke favoriet) een brood.
Het vechtsysteem is het belangrijkste kenmerk dat het bespreken waard is, vooral omdat het ook de belangrijkste aantrekkingskracht van het spel is. Ik zal eerlijk zijn als ik zeg dat spelen als een mannelijke hoofdrolspeler en het moeten jammeren van vrouwelijke vijanden me altijd een pauze heeft gegeven (integendeel wanneer ik als vrouwelijke hoofdrolspeler speel en mannelijke NPC's in elkaar slaan). Dit strekt zich uiteraard uit tot het uitkleden van vrouwelijke NPC's, misschien zelfs meer. Dat is eigenlijk het punt van de Akiba's Trip-serie, dus het woordspel voor de meer dan toepasselijke titel van het spel. Toegegeven, technisch gezien trek je de kleren uit van demonen die de vorm van mensen aannemen - zowel mannelijk als vrouwelijk. Maar als enig aspect daarvan je ongemakkelijk maakt, dan is deze game (en serie) niets voor jou.
Het vechtsysteem heeft over het algemeen zijn voor- en nadelen. Hitboxes en de algehele stroom van gevechten kunnen een beetje inconsistent en onhandig zijn. Ik merk dat ik ook vaak tegen de camera vecht, wat vooral frustrerend is als ik drie of meer vijanden tegelijk aanneem. Als je echter eenmaal in een groef komt, kunnen vechtpartijen best leuk en boeiend zijn. Het spijkeren van combo's is absoluut het hoogtepunt van gevechten. Back-to-back-to-back strips spijkeren met snelle druk op de gebeurtenisknop is ongelooflijk bevredigend. Door een combo aan elkaar te rijgen, eindigen gevechten ook sneller, wat ik altijd op prijs stel, vooral als je tegen een grote groep demonen vecht.
Ik heb nog veel meer te beleven in het spel, maar ik geniet echt van wat ik tot nu toe heb gespeeld. Als je al een fan bent van de serie, zul je ongetwijfeld genieten van wat de 10-jarig geremasterde versie van Akiba's Trip: Hellbound & Debriefed te bieden heeft wanneer deze op 20 juli wordt gelanceerd. Gezien het feit dat het een prequel is, is het ook voelt als een goede springplank voor nieuwe spelers.
Vervolg: Microsoft Flight Simulator heeft me eindelijk verkocht op Xbox Series X
