Spider-Man: Geen weg naar huis Het lijkt erop dat er meerdere versies van Peter Parker zullen worden geïntroduceerd, die ons onze eerste echte blik laten zien, niet alleen op het multiversum dat werd geïntroduceerd Loki, Maar onze eigen SpiderVerse. Maar afgezien van het multiversum moet de film niet vergeten dat het trio Peter, MJ en Ned het emotionele middelpunt van de eerste twee films is geweest, en een belangrijke reden waarom de franchise succesvol is geweest.
Het is gemakkelijk om verstrikt te raken in de grote namen en het uitgebreide verhaal. Marvel-fans schreeuwen al jaren om een verkenning van het multiversum en het binnenbrengen van meerdere versies van Peter Parker – net als de geanimeerde In het SpiderVerse deed – lijkt een briljante manier om de introductie van meerdere universums te belonen. Als iemand door een combinatie van goede bedoelingen en pech verdwaald zou raken in het multiversum, zou het ongetwijfeld Peter Parker zijn. Wat dat betreft is Peter Parker van elk universum. Het verhaal is spannend en de mogelijkheden zijn voldoende om dit tot een van de meest verwachte MCU-films sinds een tijdje te maken.
VERWANT: Spider-Man: No Way Home heeft één grote verbetering nodig
Maar hoe meer er gaan geruchten rond over welke karakters – en acteurs – zullen verschijnen, hoe meer het lijkt alsof er teveel aan de hand is Spider-Man: Geen weg naar huis. En dat is niet altijd een goede zaak. De franchise is niet alleen zo geliefd geworden omdat dat zo is Spider-Man, maar omdat mensen hebben gereageerd op Tom Hollands vertolking van hem. Een groot deel van die uitbeelding hangt af van Peters relatie met twee van de belangrijkste mensen in dit leven – en nee, niet tante May, of Tony Stark (of de geest van Tony Stark als het ware), maar MJ en Ned. De chemie tussen het hoofdtrio in Spider-Man heeft de films niet alleen herkenbaar gemaakt, maar ook op een andere manier leuk gemaakt. Spider-Man films ontbraken misschien, en het succes van Spider-Man: Geen weg naar huis kan afhangen van hoe goed ze erin zijn geslaagd een evenwicht te vinden tussen de verhaallijn en de karakterdynamiek waar mensen op zijn gaan vertrouwen.
De eerste twee Spider-Man films uit het Holland-tijdperk zijn goed in balanceren. Tony Stark was aanwezig in Spider-Man: Homecoming, en toch is het de film nog steeds niet gelukt Ijzeren man met Spider-Man en blijf in plaats daarvan een Spider-Man film waar Ijzeren man een ondersteunende rol gehad. Hetzelfde gebeurde met Spider-Man: Ver van huis, waarin veel Happy, Nicky Fury en in veel opzichten de geest van Tony Stark te zien waren, maar toch bleef het vooral een film over Peter Parker. Als beide films daarin zijn geslaagd, komt dat doordat ze zowel MJ als Ned veel emotioneel gewicht gaven en hen dat lieten dragen. Er zijn bijpersonages, en er zijn personages die niets anders doen dan de hoofdpersoon ondersteunen. Er is een verschil, en de Spider-Man franchise heeft het altijd begrepen.
Maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan als de film alleen de reguliere problemen in één universum bevat, en veel moeilijker te realiseren als er verschillende versies van één personage – en meerdere universums – bij betrokken zijn. Spider-Man: Geen weg naar huis biedt veel mogelijkheden voor introspectie en groei voor alle versies van Peter Parker. Maar het is belangrijk dat het zich vooral richt op de groei van onze Peter, degene die fans zullen blijven volgen, en die groei zal enige focus vergen op zijn romantische relatie met MJ en zijn vriendschap met Ned. Anders loopt de film het risico de ene gimmick na de andere te worden, zonder hart. Dat is niet de Spider-Man-manier.
Idealiter zal het multiversum – en de alternatieve versies van Peter Parker – een manier zijn voor onze Peter om niet alleen zijn plaats in het universum te begrijpen, maar ook tot inzicht te komen. omgaan met zijn verliezen. Maar meerdere versies van Peter zouden ook een manier moeten zijn om zijn relaties met de mensen in zijn leven te onderzoeken, en hoe anders zijn leven zou zijn verlopen zonder hen, of met verschillende versies van hen. Hierbij zijn zowel Ned als MJ in de emotionele ontdekkingsreis niet alleen wat het multiversum is, maar wat het voor hen allemaal betekent, zal de film veel steviger maken. Het zal ook de focus niet alleen op de nieuwigheid van het multiversum houden, maar in plaats daarvan op de gevolgen van zijn bestaan. Dit is de enige manier waarop met een plotpunt zo groot als het multiversum kan worden omgegaan op een manier die niet oneerlijk aanvoelt.
Spider-Man: Geen weg naar huis ziet eruit als een leuke, interessante manier om het multiversum te verkennen waarop de MCU nu bestaat. Maar als de film net zo goed wil worden als de vorige twee, moet hij onthouden dat het moeilijk is om verbinding te maken met een idee zo groot als het multiversum. Fans moeten verbinding kunnen maken met personages, en ze zijn echt verbonden met het trio Peter, MJ en Ned. Zolang ze dat kunnen blijven doen, zonder afgeleid te worden door de nieuwigheid van meerdere versies van dezelfde personages, zal het gemakkelijk zijn om van de gevolgen van het multiversum te genieten. Dit is de les niet alleen voor Spider-Man: Geen weg naar huis, maar voor alle komende MCU-films.
MEER: Kevin Feige meldt dat Marvel de regels van het multiversum opstelt
