Platforma:
PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox One, PlayStation 3, Xbox 360, PC
Wydawca:
Rockstar Games
Deweloper:
Rockstar North
Wydanie:
(Playstation 3,
Xbox360),
(Playstation 4,
Xbox One),
(komputery PC),
(Playstation 5,
Xbox Series X/S)
Ocena:
Dojrzałe Mamuśki
Wiesz, jak za każdym razem, gdy nowa historia o ogromnej sprzedaży Grand Theft Auto V w jakiś sposób ponownie wzrasta – ostatnio przekroczyła 160 milionów sprzedanych egzemplarzy – ktoś żartuje: „Kto jeszcze nie grał w tę grę?” Tak, to ja. Jestem osobą, która nie grała jeszcze w tę grę, a przynajmniej do poniedziałku. Teraz, mniej więcej 10 godzin po rozpoczęciu Grand Theft Auto V na PlayStation 5, czuję się jak głupek.
Grand Theft Auto V absolutnie spełnia oczekiwania, pomimo mojego przekonania, że nie ma mowy, aby gra z otwartym światem z tak wieloma systemami i mechanikami, mająca prawie dekadę, utrzymała się tak dobrze w 2022 roku. Zawsze wiedziałem GTA ma być serią prymitywnych żartów, wulgaryzmów i nie tylko. I żeby było jasne, Grand Theft Auto V jest bardzo tym, ale jakoś to wszystko działa. Śmieję się, gdy to piszę, ponieważ wyobrażam sobie, że 99 procent ludzi czytających to mówi: „Tak, stary, duh”, ale jeśli jesteś kimś, kto jeszcze nie grał w tę grę, powiem ci: zagraj.
Kiedy po raz pierwszy uruchomiłem tryb fabularny i zobaczyłem wizualizacje, zaśmiałem się. W żadnym wypadku Rockstar Games nie powinno pobierać opłat za tę nową wersję gry. Powinna to być aktualizacja, ponieważ w najlepszym razie jest to po prostu łatka 4K/60 FPS, która sprawia, że wszystko wygląda trochę lepiej. Pomimo ulepszonych tekstur i oświetlenia, Grand Theft Auto V nadal bardzo przypomina grę z 2013 roku. Po otrząsnięciu się z wrażenia, że ta ulepszona edycja powinna być darmowa, udało mi się zagrać w grę, którą już czuję, bądź nowym faworytem.
Jedną z rzeczy, które szczególnie uderzają w Grand Theft Auto V, jest to, jak natychmiast czują się autentyczne te postacie. Michael, Trevor i Brad wszyscy reagują i rozmawiają ze sobą tak, jak wyobrażam sobie, że zrobiliby to, gdyby byli prawdziwymi ludźmi w świecie napadającym na bank w jakimś odległym, zaśnieżonym miasteczku. Szybko do przodu do spotkania z Franklinem i jego przyjaciółmi, a ja ciągle się śmieję z ich rozmów. Są zabawne i bardzo wciągające. Ściszyłem już głośność muzyki w grze, aby upewnić się, że słyszę każdą interakcję podczas jazdy przez Los Santos i uwielbiam słyszeć rozmowy telefoniczne dochodzące z głośnika mojego kontrolera DualSense.
Przede wszystkim jednak rozmowy między postaciami w tej grze są po prostu tak realne. Franklin i jego przyjaciele bezlitośnie (i z miłością) dają sobie nawzajem bzdury w taki sam sposób, jak ja i moi przyjaciele. Nihilizm Michaela idealnie pasuje do sytuacji w Los Santos Rockstara i chociaż dopiero co poznałem Trevora, już jestem zachwycony niezdecydowaną charakterystyką Stevena Ogga. Trevor jest szalony, a Ogg tak dobrze w to gra.
Dla mnie dialog jest siłą napędową tej gry. Różni się od prawdziwego i dobrze napisanego do absolutnie off-the-wall, ale nie w zły sposób – bardziej zwariowany dialog czuje się jak w domu w tej wytwornej, scentralizowanej wersji Hollywood. W jednej chwili prowadzę prawdziwą rozmowę jako Franklin, rozmawiając z Jimmym o błędach jego taty. Jeszcze minutę gram, jak Michael słucha, jak sprzedawca rzuca mi nowy szczep zioła, który doprowadza Michaela do takiego stanu, że wpada w szaleństwo napędzane karabinem maszynowym, by zamordować dziesiątki kosmitów. Za każdym zakrętem w Los Santos znajduję coś innego, co przykuwa moją uwagę, czy to nowa misja Strangers and Freaks, billboard z reklamą, która sprawia, że zaczynam chichotać, czy ulica przypominająca moją podróż do Los Angeles w 2019 roku.
Grałem w poprzednie gry GTA i uwielbiam zarówno Red Dead Redemption, jak i Red Dead Redemption II, ale pomyślałem, że gra Rockstar z 2013 roku nie zapewni otwartego świata zaprojektowanego tak dobrze, jak ten drugi, a jednak jestem w miłość z Los Santos. To imponujące, jak bardzo Rockstar był w stanie wepchnąć się do tego miasta i otaczającej go pustyni dekadę temu, a mój mózg boli na myśl o tym, jak wielkie będzie Grand Theft Auto VI.
Grand Theft Auto V ma również imponująco inteligentne pisanie. Na przykład, jako Michael, wszedłem na moją żonę sypiającą z jej trenerem tenisa. Rozwścieczony Michael postanawia zemścić się na trenerze. Informuje Franklina o sytuacji, a para udaje się furgonetką do domu na klifie w stylu Malibu. Obaj przywiązują linę holowniczą ciężarówki do belek utrzymujących dom trenera na klifie. Kiedy odjeżdżają, belki i większość domu spadają ze wzgórza.
Uwielbiałem tę scenę, ale cały czas myślałem sobie: „To zabawne, ale nie ma mowy, żeby trener tenisa miał taki dom”. I rzeczywiście, 30 sekund później Michael odbiera telefon od trenera, mówiąc, że to nie jego dom. W rzeczywistości jest to dom innego niedoszłego tenisisty, z którym sypia trener. Byłem bardzo zadowolony z tego zwrotu, ponieważ Rockstar szybko i komicznie odpowiedział na pytanie, które sobie zadałem. Ten poziom mądrego pisania był obecny przez moje 10 godzin w Grand Theft Auto V do tej pory i nie mogę się doczekać, aby dowiedzieć się, co jeszcze czeka mnie w Los Santos.
Czy rozgrywka, zwłaszcza strzelanina, przypomina rok 2013? O tak. Czy ulepszenia wizualne i wydajności są warte swojej ceny, którą pobiera Rockstar? Nie. Czy Grand Theft Auto V trzyma się wyjątkowo dobrze? Tak, bardzo.
Być może to głupie, że jestem zaskoczony – Grand Theft Auto V to najlepiej sprzedająca się gra wszech czasów i jedna z najbardziej udanych nieruchomości rozrywkowych w historii – ale ta gra jest naprawdę dobra. Żałowałem tylko, że nie grałem w to wiele lat temu.
Czy ktoś jeszcze gra w Grand Theft Auto V po raz pierwszy? Daj mi znać, że nie jestem sam w komentarzach poniżej!
