Jeśli chodzi o Marvela, masz do czynienia z zagrożeniami na poziomie kosmicznym, komediowymi walkami i odważnym bohaterstwem, które inspirują nas do bycia lepszymi ludźmi. Jest kolor, głupie kostiumy ze spandexu, kreskówkowe walki i rażące wiadomości o dobrobycie i nie ma w tym nic złego. Ma swoje miejsce, ale komiksy Marvela często zachowują drobiazgową równowagę między wszystkimi lżejszymi elementami a trudnymi do zniesienia pytaniami dotyczącymi naszego współczesnego świata, niezależnie od tego, czy jest to kryzys wiary Daredevila, wojna Punishera ze zbrodnią, czy Niezgoda Wolverine'a na utratę autonomii cielesnej. Te motywy są schowane w całym tym serze, a więcej gier wideo musi ogarnąć mrok tych historii.
Zbyt często Marvel unika tej strony, jeśli chodzi o gry – z godnym uwagi i krwawym wyjątkiem X-Men Origins: Wolverine dostosowanie. To było świetne, krwawe bicie, które ludzie uwielbiali, pokazując, że wyraźnie czeka tam publiczność. Jednak obecny rynek tworzą wesołe typy PG – Ultimate Alliance, Mściciele, Spider-Man i łódź pełna gier mobilnych… mają serce – bycie przyjaznym rodzinie nie oznacza, że nie możesz mieć emocjonalnego zapału – ale bardziej szorstkie historie po prostu wywołują inną reakcję emocjonalną, która jest pełna rozpaczy. Czasami chcesz oglądać Paddingtona, ale innym razem nic tak nie uderza jak The Departed.
ZWIĄZANE Z: Co jeśli…? Utorował drogę do powrotu Thanosa w najlepszy możliwy sposób
Tam są od dawna krążą plotki o Naughty Dog, która steruje grą Daredevil, a rok po The Last of Us Part 2, to idealny czas na ujawnienie. Insomniac's Wolverine prawdopodobnie dzieli świat ze Spider-Manem, ponieważ pochodzi od tego samego dewelopera, ale ekspansja na ten wszechświat nie musi zaczynać się i kończyć w jednym studiu. Naughty Dog i Insomniac byli bardzo blisko siebie, nawet reklamując swoje gry. Znajdziesz walet 2 plakaty porozrzucane w Ratchet & Clank: Going Commando i to samo idzie w drugą stronę. Tak więc rozszerzenie świata superbohaterów Insomniac nie byłoby zbyt daleko idące ani poza strefą komfortu dewelopera, ale, co ważne, Naughty Dog jest znany z obsługi bardziej dojrzałych tonów. Miał podobny początek z platformówkami przyjaznymi rodzinie, ale rozwinął się, wypuszczając gardłową dystopię, która przypominała industrialny grunge Ninch Inch Nails połączony z okropnościami apokalipsy zombie. Dzięki Naughty Dog Daredevil może dodać bardzo potrzebny wgląd w to, jak obrzydliwie nędzny jest Nowy Jork, gdy zachodzi słońce. Do diabła, Kingpin siedzi tam, czekając, aż zostanie wykorzystany jako główny zły, a widzieliśmy, jak okropny może być Wilson Fisk.
Najgorszą rzeczą, jaka może się teraz stać, jest stagnacja gier Marvela przy użyciu tego samego gatunku. Ile przygód akcji z perspektywy trzeciej osoby możemy realistycznie przetrwać, zanim się zestarzeje? Avengers, Spider-Man, Wolverine, Ultimate Alliance… wiesz, wszystkie te gry, o których wspomniałem wcześniej? To wciąż rosnąca lista. Midnight Suns robi właściwy krok poprzez upiększanie rękoczynów superbohaterów kartami i turową akcją, ale Punisher byłby świetnym narzędziem do rozszerzenia katalogu Marvela w głównym nurcie poprzez wykorzystanie gatunku FPS. Są bardziej popularne niż gry taktyczne, ale, co ważniejsze, są znane ze swojej brutalnej natury. Jedna z fundamentalnych strzelanek FPS, Doom, od lat 90. słynie z krwawych patroszeń. Przetłumaczenie tego na wilgotny, ponury asfalt współczesnej Ameryki byłoby co najmniej intrygujące – koszenie gangsterów takich jak my w bardziej niejednoznacznym moralnie Johnie Wicku byłoby nie lada gratką.
Tymczasem Blade może stworzyć odświeżającą moc fantasy hack-and-slash podobną do Darksiders. Marvel ma do dyspozycji znacznie więcej niż obecnie wykorzystywaną optymistyczną, kolorową obsadę. Jasne, masz ustawienia sci-fi, które niosą ze sobą uniwersalne, a nawet wielostronne zagrożenia, i masz swoich ziemskich bohaterów walczących z wielkimi złymi, którzy chcą podbić wszystko, ale potem masz malutkich facetów kręcących się w ziemi, po prostu chcących szybko zarobić i trochę terytorium. To, co robią, jest o wiele bardziej osobiste i brutalne. Kingpin walenie dziennikarza w głowę drzwiami jest nieskończenie bardziej groteskowe niż oglądanie mężczyzny pstrykającego palcami, nawet jeśli uderzenie było znacznie większe. Ale to nie powinno być jedno lub drugie. Osiągnięcie idealnej równowagi, tak jak powinno być, utrzymuje świeżość i adresuje do tak wielu różnych odbiorców, czego właśnie gry muszą nauczyć się przede wszystkim z komiksów i programów. Wolverine i Midnight Suns – nawet Venom w Spider-Man 2 – wydają się wskazywać, że Marvel przyciąga swoją ciemniejszą stronę, ale nie powinien na tym poprzestać.
Dalej: Venom może nie być złoczyńcą w Spider-Man 2
