Bitler ve Baytlar Baş Editör Robert'ın tembel bir Pazar günü video oyunları ve endüstri hakkındaki düşüncelerini paylaştığı haftalık bir köşedir. Dinlenme günü için hafif okuma, Bits & Bytes kısa, öz ve hoş bir içecekle okunacak bir şey.
GameCube 20. Bu çılgınlık.
Bunun anlamı ne zaman GameCube ilk lansmanı 15 yaşındaydım. Liseye zar zor başlıyordum.
Konsolu satın alan Linda teyzemizdi. Nintendo 64, 3D oyuna geçiş nedeniyle büyük bir olaydı, ancak GameCube meşru bir şekilde geleceğe bir bakış gibi geldi. O küçük diskler. Hiper gerçekçi grafikler. Her zamanki gibi, Nintendo Power, Nintendo hype makinesini tam ekranda sistemin yeteneklerinin inanılmaz derecede etkili ekran görüntüleri ile tam gaz çalıştırıyordu.
"Elbette," diye düşündüm o sırada kendi kendime, "oyunlar Re-Tweet iyi, yapabilirler mi?” Onlar yaptı. Ve sonra biraz! Rağmen Luigi'nin Konağı İlk kez bir Nintendo konsolu bir Mario oyunu olmadan piyasaya sürüldü, yine de GameCube'un piyasaya sürülmesi için gerçekten mükemmel bir iltifattı. görsel olarak Luigi'nin Konağı bir güç merkeziydi. Toz, malikanenin etrafında hızla koşarken Luigi'nin ayaklarının etrafında dönmekle kalmıyor, aynı zamanda Poltergust vakumunu kullanarak tozla etkileşime bile girebiliyordu. Aydınlatma da büyük etki için kullanıldı - bir an salonlar karanlıkta kaplanabilir, ürkütücü ve önsezi hissedilebilirdi. Bir sonrakinde, aynı salonlar ışıkla dolup taşabilir ve yeri Mario'nun en başta kazandığını düşündüğü lüks konutlara dönüştürebilirdi.
Nintendo #Oyun küpü sistem ve korkunç güzel zamanlar #LuigisKöşkü 20 yıl önce bugün Japonya'da çıkış yaptı! Her ikisiyle de en sevdiğiniz anılarınız neler? pic.twitter.com/X052Sh9Jor
- Amerika Nintendo (@ NintendoAmerica) Eylül 14, 2021
Konağı hayalet gibi sakinlerinden kurtarma deneyimiyle ilgili her şey, teknolojinin en ileri noktasındaymış gibi hissediyordu. N64 üçüncü boyuta atlamış olabilir, ancak GameCube bunun ötesinde bir evrimsel sıçrama olduğunu hissetti. PlayStation 2 piyasaya sürülmeye hazırlanırken EGM'yi çevirdiğimi hatırlıyorum ve ibireysel cam bıçakları (soluk soluğa!) ekran görüntülerinde. GameCube aynı seviyedeydi, ancak Nintendo'nun oyunları bir şekilde Sony'nin çabalarından daha iyi görünüyordu. Her sürüm daha gerçekçi, her oyun teknolojik olarak daha da gelişmiş görünüyordu.
Artık her oyun HD, her konsol internete bağlı ve kendimi eskisi kadar büyülenmiş bulmuyorum. Bugünün konsolları etkileyici değil (olurlar), ama belki de terabaytlarca veri ve ateşli gün batımları ile o kadar boğuldum ki, tüm gösteri biraz ezbere dönüştü. Bir oyun bok gibi göründüğünde veya bir sistemde özellikler eksik olduğunda daha şaşırtıcı olma eğilimindedir. Beklenti bazı yönlerden parlak hale geldi ve sonuç olarak etki azaldı.
Belki. Bazı şeyleri fazla düşünüyor olabilirim.
Ama bir konsolun GameCube'un yaptığı gibi çorabıma vurmayalı çok uzun zaman oldu.
Sonrası Bitler ve Baytlar: GameCube İlk çıktı Nintendojo.
