Όταν ο Antoine de Saint-Exupéry κλήθηκε για πρώτη φορά να πετάξει το ταχυδρομείο από το Αλικάντε στην Καζαμπλάνκα, ζήτησε από έναν άλλο πιλότο, τον Guillaumet, να του μιλήσει για το έδαφος εκ των προτέρων. Αυτό ήταν το 1926 και η αεροπορία ήταν μια κάπως μαγική επιχείρηση. «Ο Γκιγιόμ δεν μου έμαθε για την Ισπανία», έγραψε αργότερα ο Σαιν-Εξυπερύ, «έκανε την Ισπανία φίλη μου. Δεν μίλησε για υδρογραφία, ούτε για πληθυσμιακά στοιχεία, ούτε για κτηνοτροφία. Αντίθετα, όταν μιλούσε για τον Γκαουντίξ, μίλησε για τρεις πορτοκαλιές στην άκρη ενός χωραφιού».
Ο κόσμος φαίνεται πολύ διαφορετικός από τον αέρα. Διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετικές αναγνώσεις προκύπτουν. Τρεις πορτοκαλιές μπορούν να αποκτήσουν υπέρτατη σημασία. «Σιγά σιγά», καταλήγει ο Saint-Exupéry, «η Ισπανία στον χάρτη μου έγινε ένα παραμυθένιο τοπίο».
Ο Saint-Exupéry συνέχισε γράφοντας ένα πραγματικό παραμύθι, φυσικά, και ο Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο θόρυβος της πρώιμης αεροπορίας είναι πάντα παρών, ένα διαρκές ζεστό γουργούρισμα στο κατώφλι της ακοής. Αλλά στο Wind, Sand and Stars, τα απομνημονεύματα στα οποία περιγράφει τη δουλειά του στο ταχυδρομείο, συνεχίζει να προτείνει ότι, στις δεκαετίες από εκείνες τις πρώιμες περιπέτειες, κάτι έχει χαθεί. Το Wind, Sand and Stars γράφτηκε μόλις 13 χρόνια μετά την ισπανική συναυλία του, και όμως: «Σήμερα…ο πιλότος, ο μηχανικός και ο ασυρματιστής δεν ξεκινούν μια περιπέτεια…αλλά κλείνονται σε ένα εργαστήριο. Ανταποκρίνονται στις βελόνες των οργάνων, όχι στο ξετύλιγμα ενός τοπίου».
Όταν ο Antoine de Saint-Exupéry κλήθηκε για πρώτη φορά να πετάξει το ταχυδρομείο από το Αλικάντε στην Καζαμπλάνκα, ζήτησε από έναν άλλο πιλότο, τον Guillaumet, να του μιλήσει για το έδαφος εκ των προτέρων. Αυτό ήταν το 1926 και η αεροπορία ήταν μια κάπως μαγική επιχείρηση. «Ο Γκιγιόμ δεν μου έμαθε για την Ισπανία», έγραψε αργότερα ο Σαιν-Εξυπερύ, «έκανε την Ισπανία φίλη μου. Δεν μίλησε για υδρογραφία, ούτε για πληθυσμιακά στοιχεία, ούτε για κτηνοτροφία. Αντίθετα, όταν μιλούσε για τον Γκαουντίξ, μίλησε για τρεις πορτοκαλιές στην άκρη ενός χωραφιού.» Ο κόσμος μοιάζει πολύ διαφορετικός από τον αέρα. Διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετικές αναγνώσεις προκύπτουν. Τρεις πορτοκαλιές μπορούν να αποκτήσουν υπέρτατη σημασία. «Σιγά σιγά», καταλήγει ο Saint-Exupéry, «η Ισπανία στον χάρτη μου έγινε ένα παραμυθένιο τοπίο.» Ο Saint-Exupéry συνέχισε γράφοντας ένα πραγματικό παραμύθι, φυσικά, και ο Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο θόρυβος των πρώτων η αεροπορία είναι πάντα παρούσα, ένα συνεχές ζεστό γουργούρισμα στο κατώφλι της ακοής. Αλλά στο Wind, Sand and Stars, τα απομνημονεύματα στα οποία περιγράφει τη δουλειά του στο ταχυδρομείο, συνεχίζει να προτείνει ότι, στις δεκαετίες από εκείνες τις πρώιμες περιπέτειες, κάτι έχει χαθεί. Το Wind, Sand and Stars γράφτηκε μόλις 13 χρόνια μετά την ισπανική συναυλία του, και όμως: «Σήμερα…ο πιλότος, ο μηχανικός και ο ασυρματιστής δεν ξεκινούν μια περιπέτεια…αλλά κλείνονται σε ένα εργαστήριο. Ανταποκρίνονται στις βελόνες των οργάνων, όχι στο ξετύλιγμα ενός τοπίου.» Διαβάστε περισσότεραEurogamer.net
