The Dark Pictures: House of Ashes στο PlayStation 5
Τώρα είμαστε στο τρίτο έτος Η Ανθολογία των Σκοτεινών Εικόνων από την κυκλοφορία του House of Ashes του 2021. Ξεκινώντας με Ο άνθρωπος του Μεντάν, που κυκλοφόρησε το 2019, η σειρά που αναπτύχθηκε από την Supermassive Games είναι ένας πνευματικός διάδοχος των καλώς αποδεκτών Μέχρι την αυγή. Τα παιχνίδια είναι αποδυναμωμένες εκδόσεις του Until Dawn που είναι διασκεδαστικές αλλά ποτέ δεν έχουν φτάσει στα ίδια ύψη. Στην πραγματικότητα, τουλάχιστον κατά τη γνώμη αυτού του κριτή, η ποιότητα έπεσε από το Man of Medan στο δεύτερο παιχνίδι, το Little Hope.
Πηγαίνοντας σε αυτήν την ανασκόπηση, λοιπόν, δεν ένιωσα ποτέ ότι ήταν δεδομένο ότι το House of Ashes θα ήταν καλύτερο από Μικρή ελπίδα. Ευτυχώς, οι αμφιβολίες μου αποδείχτηκαν λανθασμένες. Ενώ η φύση του The Dark Pictures σε μέγεθος μπουκιάς αποτρέπει το House of Ashes από το να είναι ένα κρεατικό πακέτο όπως το Until Dawn, η πολυπλοκότητα της ιστορίας και των σχέσεων χαρακτήρων το καθιστά ένα σταθερό παιχνίδι τρόμου και το καλύτερο από την ανθολογία μέχρι στιγμής.
Το House of Ashes διαδραματίζεται το 2003 κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ. Μια μικρή ομάδα στρατιωτών με επικεφαλής έναν ειδικό δορυφορικής επιτήρησης, τον Έρικ Κινγκ, ενεργούν βάσει πληροφοριών που ο Έρικ πιστεύει ότι θα τους οδηγήσει σε ένα κρυμμένο σιλό χημικών όπλων. Φυσικά, εκ των υστέρων, γνωρίζουμε ότι πολλές από τις πληροφορίες στις οποίες ενήργησαν οι ΗΠΑ το 2003 αποδείχθηκαν κουκέτες, αλλά όλοι οι στρατιώτες φαίνεται να ενεργούν με καλή πίστη, πιστεύοντας πραγματικά στην αποστολή στην οποία είχαν πουληθεί .
Ωστόσο, αυτό το γκρουπ δεν είναι καθόλου σταθερό. Ενώ ατομικά φαίνονται αξιοπρεπείς άνθρωποι και καλοί στρατιώτες, μαζί έχουν κάποια θέματα. Ο λοχίας Νικ Κέι είχε σχέση με την αξιωματικό της CIA Ρέιτσελ Κινγκ, τη σύζυγο του Έρικ, με την οποία είχε χωρίσει για περίπου ένα χρόνο. Η Ρέιτσελ είχε τη διοίκηση αυτής της ομάδας μέχρι που ο Έρικ έφτασε στη σκηνή στην αρχή του παιχνιδιού. Περιττό να πούμε ότι τα πράγματα μεταξύ τους είναι δύσκολα.
Η καρδιά της ομάδας είναι ο Πρώτος Υπολοχαγός Τζέισον Κόλτσεκ, ο οποίος είναι ο δικός σας χαρακτήρας τύπου GI Joe. Είναι ένας πεζοναύτης που μπορεί να αμφισβητήσει την πίστη του στην αποστολή μόλις γίνει σαφές ότι η νοημοσύνη του Έρικ είναι ελαττωματική. Ω, και όταν αρχίσουν να κυνηγούνται από υπόγεια γιγάντια τέρατα νυχτερίδων, αλλά περισσότερο σε αυτά σε λίγο.
Ο πόλεμος είναι προφανώς διπλής όψης και το House of Ashes σάς επιτρέπει να κατανοήσετε λίγο την ιρακινή προοπτική μέσα από τα μάτια του Salim Othman, ενός πιστού αλλά κουρασμένου στρατιώτη που διστάζει να συνεχίσει να πολεμά ενώ γνωρίζει ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει. Θέλει απλώς να επιστρέψει στην κανονική του ζωή, αλλά σύρεται ξανά στη μάχη για μια τελευταία φορά από τον Λοχαγό του.
Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες αρχίζουν γρήγορα να μπλέκονται και το πώς οι σχέσεις τους μεγαλώνουν ή επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου εξαρτάται από τις επιλογές που κάνετε σε όλο το παιχνίδι, οι οποίες θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ιστορία. Για παράδειγμα, ο Έρικ και η Ρέιτσελ μπορούν είτε να συνεχίσουν να απομακρύνονται, είτε μπορείτε να βρείτε έναν τρόπο για να φτιάξουν τους φράχτες τους.
Ο Τζέισον και ο Νικ μπορούν να δουν τον Σαλίμ ως εχθρό ή να επιλέξουν να συνεργαστούν μαζί του για να επιβιώσουν από μια μεγαλύτερη απειλή. Αυτή η σχέση συγκεκριμένα, μεταξύ των δύο αντίπαλων στρατιωτών, έχει τεράστια επιτυχία και ήταν για μένα το αποκορύφωμα της ιστορίας. Μακάρι να μπορούσα να είχα πάρει περισσότερα από αυτό.
Μου άρεσε πολύ αυτό το κορυφαίο στρώμα του δράματος μη τρόμου που τοποθετήθηκε στην κορυφή του παραδοσιακά τρομακτικά πράγματα αυτή τη φορά στο House of Ashes. Αν και υπάρχει πάντα ένα στοιχείο διαπροσωπικού δράματος στα παιχνίδια The Dark Pictures, ο τρόπος που η πίεση αυτού του πολέμου διαμορφώνει τις προσωπικότητες των χαρακτήρων λειτουργεί πραγματικά καλά στο House of Ashes. Στην πραγματικότητα, μάλλον με ενδιέφερε, αν όχι, περισσότερο να δω πώς έπαιζε αυτή η γωνία περισσότερο από τα υπερφυσικά πράγματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο τρόμος δεν είναι καλός, είναι απλώς ένα υποστηρικτικό στοιχείο αυτή τη φορά.
Εντάξει, σωστά, τα θυμωμένα τέρατα νυχτερίδας που ανέφερα. Έτσι, κατά τη διάρκεια μιας αψιμαχίας, συμβαίνει ένας σεισμός και όλοι οι κύριοι χαρακτήρες πέφτουν σε ένα τεράστιο υπόγειο ερείπιο των Σουμερίων όπου διαδραματίζεται η συντριπτική πλειοψηφία του παιχνιδιού. Για χιλιετίες, αυτά τα καταραμένα ερείπια έχουν πολεμηθεί και όταν ενοχλούνται, φρικτά θηρία ξυπνούν και τιμωρούν όσους τολμούσαν να μπουν μέσα.
Ενώ διασχίζετε τα ερείπια, θα λαμβάνετε μερικές ιστορίες για το τι συνέβη με τους ανθρώπους που προσπάθησαν να το ελέγξουν/εξερευνήσουν, και αν είστε αρκετά έξυπνοι, μπορείτε να αρχίσετε να συνδυάζετε την πλήρη εικόνα εκ των προτέρων για να σας δώσετε ένα πλεονέκτημα βοηθώντας να κρατηθούν ζωντανοί οι κύριοι χαρακτήρες. Όπως συμβαίνει συχνά στο The Dark Pictures, υπάρχουν περισσότερα από όσα φαίνονται στο μάτι.
Ευτυχώς, το House of Ashes βασίζεται πολύ λιγότερο σε jump scares για να κρατά τα πράγματα τρομακτικά. Αν και δεν με πείραξε ποτέ για πλάκα, η Little Hope πήγε τόσο σκληρά μαζί τους σε σημείο να είναι αντιπαθητική.
Αυτό δεν συμβαίνει στο House of Ashes. Υπάρχουν μερικά jump scares, αλλά είναι πολύ βαρύ για πιο εξελιγμένο δράμα και ένταση αυτή τη φορά, καθώς τα τέρατα εμφανίζονται για να σφίξουν ακόμη περισσότερο τις βίδες σε μια ομάδα ανθρώπων που θα ήταν κάτω από απίστευτο στρες ακόμα και χωρίς να κυνηγηθούν από τρομακτικά αρχαία πλάσματα .
Ενώ το House of Ashes είναι σίγουρα μια βελτίωση σε σχέση με το Little Hope και το Man of Medan, εξακολουθεί να υποφέρει από κάποια παρόμοια, δομικά προβλήματα.
Για αρχή, η σχεδιαστική επιλογή για να παίξετε τα παιχνίδια σε ένα βράδυ με μια ομάδα φίλων οδηγεί στο να νιώθετε την ιστορία βιαστική και όχι τόσο ανεπτυγμένη όσο θα μπορούσε να είναι. Σίγουρα εξακολουθεί να είναι μια συνεκτική και ολοκληρωμένη ιστορία, αλλά η ανάπτυξη των χαρακτήρων, οι σχέσεις και τα τέρατα θα μπορούσαν να ξεγελαστούν πιο αργά για μεγαλύτερο αποτέλεσμα, αν το παιχνίδι είχε περισσότερο χρόνο για να το κάνει.
Το House of Ashes υποφέρει επίσης από μερικά πραγματικά αδέξια χειριστήρια και κάμερες. Η πλοήγηση σε στενούς διαδρόμους μπορεί να είναι μια άσκηση υπομονής, με την κάμερα να περιστρέφεται αδέξια γύρω από χαρακτήρες που κινούνται σαν να είναι κολλημένοι στη λάσπη. Δεν θέλω όλοι να μπορούν να κάνουν σπριντ σε ένα ήδη σύντομο παιχνίδι, αλλά το να κοιτάς σε μεγάλες περιοχές για ένα αντικείμενο που χρειάζεσαι μπορεί να είναι πραγματικά επώδυνο.
Στο τέλος της ημέρας, αν σας άρεσαν ήδη τα παιχνίδια The Dark Pictures, θα πρέπει να απολαύσετε πραγματικά το House of Ashes. Η ιστορία του είναι μοναδική, περίπλοκη, ενδιαφέρουσα και σασπένς χωρίς να βασίζεται σε φτηνούς τρόμους. Αν δεν σας άρεσε το Little Hope ή το Man of Medan, αλλά εξακολουθείτε να είστε ανοιχτοί στο να απολαύσετε τη σειρά, το House of Ashes αξίζει να δοκιμάσετε.
Έλεγχος αποκλεισμού
Οι σκοτεινές εικόνες: House of Ashes
4
/ 5
Μεγάλος
Κριτής: Ed McGlone | Βραβείο: Editor's Choice | Το αντίγραφο παρέχεται από τον Publisher.
ΥΠΕΡ
- Λιγότερα jump scares, περισσότερο πραγματικό σασπένς και τρόμος.
- Πολύπλοκο και συναρπαστικό καστ χαρακτήρων.
- Εξαιρετική επιλογή σκηνικού που λειτουργεί τόσο για υπερφυσικό τρόμο όσο και για δράματα πραγματικού κόσμου.
ΚΑΤΑ
- Δύσκολα χειριστήρια και γωνίες κάμερας.
- Η διάρκεια του παιχνιδιού περιορίζει αυτό που θα μπορούσε να ήταν μια ακόμα καλύτερη ιστορία.
Ημερομηνία κυκλοφορίας
Οκτώβριος 22, 2021
Εργολάβος
υπερμεγέθεις Αγώνες
Publisher
Bandai Namco
Κονσόλες
PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S, υπολογιστές Windows
Ο ορθοστάτης Κριτική The Dark Pictures: House of Ashes – Η καλύτερη ακόμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε Twinfinite.
