Είναι αδύνατο να μιλήσουμε Κυβερνοραδιόφωνο Bomb Rush χωρίς να το συγκρίνουμε με το θρυλικό ραδιόφωνο Jet Set, οπότε ας το βγάλουμε από τη μέση τώρα. Το Bomb Rush Cyberfunk μοιάζει απίστευτα με το ραδιόφωνο Jet Set χάρη στη μόδα της δεκαετίας του '90, την αισθητική του σε σκιά και την εικόνα της εξέγερσης με ελεύθερο πνεύμα. Αλλά δεν είναι το Jet Set 2, και με δύο δεκαετίες προόδου στην τεχνολογία μεταξύ τους, είναι βέβαιο ότι θα φέρει πολλά περισσότερα από ροζ αναμνήσεις στο τραπέζι. Τα πάντα σχετικά με το Bomb Rush Cyberfunk είναι ακριβώς το είδος των πραγμάτων που χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα στο gaming αυτή τη στιγμή – γι' αυτό πρέπει να σταματήσουμε να το περιστερούμε στη σκιά του Jet Set.
Τα παιχνίδια είναι εκπληκτικά αφιλόδοξα αυτές τις μέρες. Τους επαινούμε ατελείωτα γιατί κατασκευάζουν με κόπο όρχεις αλόγων που συρρικνώνονται στο κρύο ή μπλουζάκια που σηκώνονται πάνω από τα κεφάλια των χαρακτήρων όπως ακριβώς κάνει το δικό μου στην πραγματική ζωή, αλλά γίνονται πραγματικά πιο δημιουργικοί; Αφηγηματικά, εξερευνούν περισσότερες ηθικές γκρίζες περιοχές και προσπαθούν να κατασκευάσουν κινούμενες ιστορίες πέρα από τους προσομοιωτές killamajig, αλλά ακόμα κι αυτό γίνεται μπαγιάτικο με την υπερπαραγωγική φάρμα της Sony να υποχωρεί σε μια ολοένα και πιο προβλέψιμη φόρμουλα.
Συγγενεύων: Το μεγαλύτερο θέμα του Twelve Minutes isn't You-Know-What, It's The Storytelling
Το Bomb Rush Cyberfunk δεν υποφέρει από αυτή την έλλειψη φιλοδοξίας. Σχεδιαστικά, φαίνεται παλιό. Αγκαλιάζει μια αισθητική της δεκαετίας του '90 με έναν τρόπο που τα παιχνίδια triple-A θα φοβόμασταν να κάνουν – οτιδήποτε στην κορυφή της βιομηχανίας πρέπει να είναι φωτορεαλιστικά. Πρέπει να είναι ακριβώς όπως μια ταινία, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μπορείτε να κάνετε στους δημιουργούς της βιομηχανίας από το να συγκρίνετε το παιχνίδι τους με μια ταινία. Οπτικά, είναι εντυπωσιακό. Δημιουργικά; Συνορεύει με τη δειλία. Μερικά παιχνίδια ταιριάζουν καλύτερα στον φωτορεαλισμό, φυσικά, αλλά το να κάνεις τους ανθρώπους να τσακίζουν για ένα μήνα, έτσι ώστε το σχοινί των βιντεοπαιχνιδιών σου να είναι το πιο σχοινί που έκανες ποτέ σχοινί, είναι πολύ σχοινί συμπεριφορά.
Το Cyberfunk είναι μια αναδρομή από τότε που ήταν τα παιχνίδια διασκέδαση. Τα παιχνίδια, πρώτα και κύρια, είναι παιχνίδια. Μου αρέσει που προσπαθούν να πουν βαθύτερες, πιο ουσιαστικές ιστορίες ως σοβαρά έργα τέχνης αυτές τις μέρες, αλλά τα παιχνίδια που αγκαλιάζουν το να είσαι παιχνίδι, που σε κάνουν να εύχεσαι το PS5 σου να έβγαινε σε παγωμένο μοβ πλαστικό, θα έχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Το Cyberfunk έχει ιλιγγιώδη κίνηση, μια έκρηξη χρωμάτων, ενεργητικό τρόχισμα και από το σύντομο τρέιλερ παιχνιδιού που είδαμε, επιδιώκει να ενσωματώσει το πραγματικό gameplay στο πώς λέει την ιστορία του, αντί να πέφτουν συχνά τα τυπικά παιχνίδια ρυθμού gameplay-cutscene-gameplay θύμα σε.
Το παιχνίδι επιδιώκει επίσης να σας αφήσει να αλληλεπιδράσετε με τον κόσμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι σίγουρα εντυπωσιακό ότι όταν σκοτώνεις ένα ελάφι στο Red Dead Redemption 2, το κουφάρι του παραμένει στον κόσμο, σιγά-σιγά σαπίζει, έως ότου είτε το αντιμετωπίσεις είτε κάποιο άλλο γεγονός παρεμβαίνει σε αυτό – αυτό συμβαίνει και με τη φυσική του αντικειμένου και την ικανότητα αλληλεπιδρούν με την παραμικρή λεπτομέρεια σε πολλά άλλα παιχνίδια triple-A που παράγονται σήμερα. Αντίθετα, το Halo Infinite έγινε πρόσφατα viral για την κακή φυσική του φρούτων, επειδή οι παίκτες έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να έχουν κάθε στοιχείο στον κόσμο τέλεια προσαρμοσμένο στις ατελείωτες δυνατότητες του πώς παίζουν. Δεν είναι αυτό το θέμα του Cyberfunk.
Αντίθετα, μπορείτε να αλέστε, να σκαρφαλώσετε, να πηδήξετε και να τρέξετε στον τοίχο οπουδήποτε θέλετε. Φαίνεται ότι διοχετεύει την ταχύτητα και την ελευθερία του Sunset Overdrive – αυτό θέλω από ένα παιχνίδι που σας επιτρέπει να κάνετε τα πάντα. Δεν με νοιάζει αν μπορώ να σηκώσω αυτό το κουτί σούπας και να το ανοίξω – με νοιάζει αν μπορώ να τρέξω μέχρι την κορυφή αυτής της στέγης. Το να μας αφήνετε να αλληλεπιδράσουμε με τα κύρια στοιχεία του κόσμου με τρόπους που ανεβαίνουν τον ρυθμό και ταιριάζουν άψογα με το παιχνίδι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από τις μπάλες αλόγων και τη φυσική ολίσθησης βράχου.
Τέλος, υπάρχει το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του Bomb Rush Cyberfunk – η στάση του. Με ένα τρέιλερ για να συνεχίσουμε, είναι δύσκολο να αναλύσουμε ακριβώς τι πιστεύει το παιχνίδι για τον κόσμο, αλλά αν ανταποκρίνεται στις εμφανίσεις, αυτό ακριβώς το είδος παιχνιδιού χρειαζόμαστε σήμερα. Το Bomb Rush Cyberfunk είναι αντιεξουσιαστικό, νεανικό και επαναστάτης με σκοπό. Τα περισσότερα παιχνίδια σάς επιτρέπουν να είστε αστυνομικοί – αν όχι κυριολεκτικά, τότε μεταφορικά. Εγώ έχω δίκιο κι εσύ λάθος γιατί είμαι πιο δυνατός. Το Cyberfunk δεν φαίνεται να οδεύει προς αυτή την κατεύθυνση, αντίθετα, αγκαλιάζει το πνεύμα του απόκληρου και αποτελεί παράδειγμα της προθυμίας να εξυψώσει τους καταπιεσμένους. Χρειαζόμαστε ένα τέτοιο παιχνίδι στον κόσμο, ένα παιχνίδι που καταλαβαίνει ακριβώς τι είναι και τι προσπαθεί να πει.
Το Bomb Rush Cyberfunk θα ξεκινήσει, αναπόφευκτα, σε μια σειρά από συγκρίσεις ραδιοφώνου Jet Set, είτε θα επαινείται για το ότι ανταποκρίνεται στο Jet Set είτε θα επικριθεί για το ότι δεν ανταποκρίνεται σε αυτό. Αλλά αυτό δεν είναι Jet Set. Μοιάζει με άλογο και περπατάει σαν άλογο, αλλά είναι ζέβρα. Ανυπομονώ να το οδηγήσω το 2022.
επόμενο: Το Cowboy Bebop είναι διαχρονικό επειδή είναι φτωχό
