اگر به جوایز یا دستاوردهای خود برای بازی‌های خود نگاهی بیندازید، احتمالاً خواهید دید که در بسیاری از آنها، حدود نیمی یا کمتر از نیمی از افرادی که آن بازی را انجام داده‌اند، آن را تکمیل کرده‌اند و پایان‌های خود را دیده‌اند. این شاید یکی از بزرگترین مشکلات در بازی باشد، زیرا بسیاری از بهترین بازی‌ها به دلیل پایان‌بندی‌شان به این شکل در نظر گرفته می‌شوند. بسیاری از بازی های سال 2020 هیچ تفاوتی با هم ندارند و در نتیجه پایان های فوق العاده ای دارند. بنابراین بدون تاخیر بیشتر، بیایید در مورد 10 بهترین پایان سال 2020 صحبت کنیم.
البته، مانند تمام لیست های "10 برتر" از هر نوع، انتخاب ها در نهایت ذهنی هستند و بدیهی است که از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهند بود. من همچنین تمام تلاش خود را می‌کنم تا از خراب کردن بلاعوض هر چیزی جلوگیری کنم، اما از آنجایی که موضوع در حال پایان است، طبیعتاً اگر نگران چنین چیزهایی هستید، از آن اجتناب کنید.
خیابان های خشم 4
خیابان های خشم 4 تمام تلاش خود را برای حفظ آنچه که سه بازی اصلی را بسیار عالی کرده بود حفظ کرد و رویکردی بسیار محافظه کارانه برای بهبود آنها داشت. در نهایت این تماس درست بود و بازی با تعادل کاملی از هر دو مفهوم به پایان رسید. در نتیجه، مانند سه بازی قبلی، خیابان های خشم 4 پس از یک Boss Rush که در نهایت منجر به یک مبارزه عظیم با یک ربات غول پیکر می شود، یک رئیس آخر سرگرم کننده با آقای و خانم Y دارد. چیزی که من انتظار داشتم ببینم نبود و برایش لذت بیشتری داشت. من قطعاً دوست داشتم نوعی کات سین را ببینم که همه چیز را به صورت روایی جمع بندی کند، اما تا آنجا که گیم پلی پیش می رود، این یک راه بسیار رضایت بخش برای پایان دادن به چیزی بود که در نهایت یکی از بهترین بیت ام آپ های تمام دوران بود.
نیوه 2
نیوه 2از برخی جهات، می توان گفت که داستان کلی ضعیف تری نسبت به بازی اول دارد. در حالی که مطمئناً در آن بخش بی‌تفاوت نیست و هنوز هم جایگاه خود را در این فهرست به دست آورده است، نیمه اول داستان بازی آنقدرها هم جذاب نیست که اولین بازی ممکن است شما را به این باور برساند که یک دنباله خواهد بود. خوشبختانه، همه چیز واقعاً تا پایان شروع می‌شود، و نبرد نهایی با Otakemaru پایانی فوق‌العاده را آغاز می‌کند که همه چیز را برای ویلیام، مومیو و ماریا به پایان می‌رساند در حالی که هنوز به وضوح فضایی برای DLC بیشتر و یک بازی بالقوه سوم باقی می‌ماند. جاده.
نیمه عمر: Alyx
در حالی که نیمه عمر: Alyx بخش زیادی از نیمه اول کمپین خود را صرف یادآوری چیزهای قبلی می کند نیمه عمر بازی‌ها، بخش زیادی از نیمه پایانی خود را صرف تنظیم چیزهایی برای آینده سری می‌کند، که البته برای افرادی که مدت‌ها منتظر یک بازی واقعی بوده‌اند، بسیار دلگرم‌کننده است. نیمه عمر بازی مثل این در طول بسیاری از بازی‌ها، حفره‌ها و افشاگری‌های خرگوش روایت می‌شوند که آلیکس پدرش را نجات می‌دهد، شخصیت‌های جالبی را با الی و جی من توسعه می‌دهد، و همه اینها در حالی که از پا گذاشتن بر داستان‌های بازی‌های قبلی در نمایشی خیره‌کننده از نویسندگی و عالی خودداری می‌کند. درک عمیق از نیمه عمر عاشقانه
Ori و Will از Wisps
کسانی که لذت بردند اوری و جنگل کور، می دانست که انتظارات زیادی از برابر آن وجود دارد اراده Wisps. خوشبختانه به این وعده با داستانی برجسته که پایانی بی‌نظیرتر دارد، عمل کرد. اوری یاد می گیرد که چگونه از قدرت نور استفاده کند و در نهایت با همه آن یکی شود و کو را به زندگی بازگرداند و در این چرخه زیبای زندگی سهیم باشد، همه چیزهایی هستند که این را به یکی از بهترین پایان های سال و یکی از بهترین ها تبدیل می کنند. پایان هایی که مدت هاست دیده ام
Persona 5 Royal
بیایید برای یک ثانیه فرض کنیم شخصیت 5 تجربه کافی برای شما نبود این بازی در حال حاضر به بیش از صد ساعت از زندگی شما نیاز دارد تا همه چیزهایی را که در انبار دارد ببینید، اما بیایید بگوییم به بیشتر نیاز دارید. خوب، Persona 5 Royal اینجا است و با تمام محتوای اضافی که اضافه می کند، 10-15 ساعت پایانی اضافی است که پایان های اصلی را در بالای آنچه قبلاً وجود داشت دنبال می کند. این به تنهایی طول بسیاری از بازی ها است و باعث می شود Persona 5 Royal یکی از قابل توجه ترین پایان های سال. در حالی که برخی استدلال می کنند که رویال پایان «واقعی» به اندازه نسخه اصلی تاثیرگذار نیست، حجم زیاد محتوا به تنهایی باعث می‌شود که این بسط بیشتر از ارزش بررسی برای طرفداران باشد. شخصیت 5 و می سازد P5 رویال راه قطعی بازی
نسخه نهایی فانتزی 7
در حالی که نسخه نهایی فانتزی 7 در واقع یک پایان نیست به همان اندازه که دعوتی است برای بازی های بعدی که ناگزیر از راه می رسند، هنوز هم سفری رضایت بخش به این نسخه جایگزین از داستان است. فاینال فانتزی 7، که در پایان بیشتر شبیه یک تخیل مجدد است تا بازسازی. اگر به دنبال اصالت هستید، ممکن است ناامید شوید، اما من فکر می‌کردم که به نسخه جالبی از داستان با شگفتی‌های بیشتر از آنچه انتظار داشتم اضافه شد.
Spider-Man Marvel's: Miles Morales
در حالی که مرد عنکبوتی: مایلز مورالس از نظر سبک داستان سرایی از بازی اول فاصله چندانی نداشت، آن سبک داستان را به شیوه ای جذاب با شخصیت شروری اجرا کرد که هرچه داستان ادامه داشت بیشتر و بیشتر شبیه یک قهرمان با علتی متفاوت از یک شخصیت شرور سنتی بود. . این نشانه نوشتن خوب و یک پایان خوب است که علیرغم اینکه در این مرحله یک فیلم کمیک است، به این سادگی نیست. اما در حالی که دنیای مارول مدت‌هاست که از نوآوری در داستان‌گویی دست کشیده و در عوض اجرای بی‌نقص را پذیرفته است. مایلز مورالس یک مثال درخشان با پایانی است که بیش از آن را تنظیم می کند مرد عنکبوتی بازی در حالی که داستان خود را به شیوه ای رضایت بخش به پایان می رساند.
رزیدنت 3 شر
RE3 ها کمپین مطمئناً از چند جهت کم بود. بسیاری از مکان‌های کلیدی که نسخه اصلی را ساختند، از دست رفته بود رزیدنت 3 شر خیلی سرگرم کننده بود و عموماً کوتاه تر از چیزی بود که احتمالاً باید باشد، اما چند ساعت آخر بازی از بهترین های سال 2020 است. RE2 بازسازی، یک رویارویی رضایت‌بخش با نیکولای، و یک درس موضوعی محکم در مورد اینکه چه اتفاقی می‌افتد وقتی حرص و طمع و رازداری با هم ترکیب شوند و بیش از حد پیش بروند. RE3 ها پایان دادن به یکی از بهترین های این مجموعه، و به راحتی یکی از بهترین های سال.
آخرین قسمت ما 2
The Last of Us قسمت 2 این داستان احتمالاً تا مدتی دیگر مورد بحث داغ گیمرها با گرایش‌های مختلف خواهد بود. اینکه آیا شما شخصاً از این که چگونه بازی خودش را تضعیف می‌کند و با خشونت انتظارات شما را تا این حد شدید برانداز می‌کند، لذت می‌برید، بدیهی است که به سلیقه شخصی شما بستگی دارد، اما نمی‌توانید انکار کنید که چگونه یک بازی به طور موثر آنچه را که قصد انجام آن را دارد در هر سطحی اجرا می‌کند. به این ترتیب، با پایانی که زمان زیادی را صرف رویارویی نهایی بین الی و ابی می‌کند، آنطور که فکر می‌کنید یا باید به پایان نمی‌رسد. اما این در نهایت یکی از نکات اصلی است آخرین ما از قسمت 2. این زندگی واقعی و درگیری‌های واقعی فانی همیشه پیچیده‌تر و پیش‌بینی آن سخت‌تر از هر چیزی است که تا به حال در یک بازی ویدیویی معمولی می‌بینید.
در حالی که برخی ممکن است ببینند که الی تصمیم می گیرد در پایان ابی را رها کند، اما این یک راه عالی برای نشان دادن رشد الی یک بار دیگر قبل از پایان همه چیز بود. همانطور که او ابی را در یک اینچ از زندگی خود می آورد، نمی تواند به زنده بودن و شاد بودن جوئل فکر نکند، نه اینکه چگونه او قبل از اینکه به مرگ و درد او فکر کند بیشتر بازی را سپری کرده است. رها کردن ابی فرصتی برای الی بود تا چرخه خشونتی را که آن دو را به آن نقطه سوق داده بود بشکند و به ابی اجازه داد که آن نوع رابطه ای را با لو با جوئل از دست داده باشد، علیرغم اینکه ابی آن را از دست داده بود. او این یک عمل شجاعانه واقعی و رشد غیرقابل توصیف از سوی الی بود که او را رها کرد. او ممکن بود با رها کردن زندگی جدیدش برای انتقام از ابی بخش بزرگی از زندگی خود را خراب کند، اما حداقل توانست قبل از اینکه بگذارد بدبختی اش به زندگی دیگری پایان دهد، از آن دور شود و چرخه انتقام را برای نسلی دیگر تداوم بخشد.
شبح Tsushima
در حالی که شبح Tsushima قطعاً برای ادامه دادن به بخش روایی زمان می‌برد، نیمه آخر اوایل کار خود را بالا می‌برد و فقط تا پایان ادامه می‌دهد. این در نهایت یک داستان به یاد ماندنی سامورایی را ارائه می دهد که باعث افتخار آکیرا کوروساوا می شود. از اینکه دیدم او به این سرعت و به راحتی قوانین اخلاقی خود را در ابتدای بازی کنار می گذارد، کمی ناامید شدم. اما همانطور که بازی ادامه داشت، متوجه شدم که درگیری واقعی بین جین و عمویش خواهد بود، و این در یک راه بزرگ بود. اگرچه تاکتیک‌های جین باعث شد تسوشیما در برابر خان و ارتش مهاجمانش به پیروزی برسد، اما منجر به پایان دائمی رابطه بین جین و عمویش و میراثی شد که به نظر می‌رسید آنها به اشتراک بگذارند.
همه‌اش به یک دوئل چالش‌برانگیز بین این دو ختم می‌شود که من نمی‌توانستم در حین تمام کردن کمی خفه شوم. رابطه بین جین و عمویش تا این لحظه آنقدر محبت آمیز بود که دیدن آنها به شدت آزاردهنده بود. به اندازه هر چیز دیگری دلخراش بود آخرین ما از قسمت 2، با این تفاوت که در اینجا به روشی بسیار مختصر و متمرکزتر گفته شد که خود را تضعیف نمی کرد یا بیش از حد با پیام های مماس دیگر منحرف نمی شد. برای آن، به نظر من، شبح Tsushima قطعا بهترین پایان سال 2020 را دارد.
