من واقعاً می‌خواهم King Arthur: A Knight's Tale را دوست داشته باشم، اما به نظرم تجربه بازی نسخه Steam Early Access آنقدر سخت است که تقریباً یک کار طاقت فرسا است. مایه شرمساری است، زیرا در بسیاری از ویژگی ها نوید وجود دارد، و من با این ایده که موردرد، که معمولاً شرور است، در تعقیب آرتور، که معمولاً قهرمان است، بسیار موافق هستم. همه ما از مردگان بازگردانده شده ایم - چیزهای جادویی: نپرس - و به همین دلیل، همه چیز به رنگ قبرستانی، همه خاکستری و مه آلود، کدر و کدر است. اما چیزی که در طول راه فراموش می کند، یا چیزی که هنوز نداشته است – چون باید به خودم یادآوری کنم که این دسترسی زودهنگام است و زمان زیادی برای تغییر همه چیز وجود دارد – زندگی است.
فاقد انرژی است، چنین جذابیت و جذابیتی را که بهترین بازی‌های نوبتی دارند، دارند. بازی هایی مانند XCOM، بازی هایی مانند Divinity: Original Sin 2، که با توجه به اینکه King Arthur دارای کاوش و گفتگوی RPG است، مقایسه مناسبی به نظر می رسد. و همه به خاطر آن رنج می برد.
وقتی در لایه RPG هستید و در محیط ها سرگردان هستید، سرعت آن کند است. و احساس پوچی می کند، خالی از زندگی در محیط اطراف، عاری از موسیقی یا شوخی های همراهان، تهی، واقعاً، از هر کاری برای انجام دادن. شما می توانید یک بدن را غارت کنید، یک سینه را غارت کنید، شاید یک بازی جانبی بسیار ساده برای یک NPC بسیار چوبی انجام دهید، اما همین. تنها کاری که واقعا باید انجام داد این است که بجنگیم.
