Cyberpunk 2077 در انتهای رتبه بندی من از تمام بازی هایی که بر روی PS4 و PC انجام داده ام و دلیل خوبی دارد. وقتی آن را روی پلیاستیشن 4 خود پس از پیشسفارش بازی کردم، هیچ لذتی نداشتم، و این یکی از بدترین تجربههای من با هر نوع رسانهای به دلیل ماهیت نامنسجم و باگ آن بود. چیزهای کمی بود که من آنها را تحسین می کردم، اما چیزهای زیادی بود که من از آنها متنفر بودم. من تلاش کردم تا جایزه پلاتینیوم را به دست بیاورم، اما پس از 74 ساعت سرسام آور، خیلی دیر فهمیدم که چند نقص بزرگ در بازی مانع از تکمیل هدف دردناکم می شود.
همانطور که اشاره کردم، بازی یک آشفتگی باگ بود، و به این ترتیب، پلاتینیوم به دلیل اشکال در برخی از اهداف، از جمله "حمله در حال انجام" که هدف ادعا و پایان کار برای آن انجام نشد، دست نیافتنی شد. به نظر می رسد. طراحی بازی نیز تصمیم گرفت من را خراب کند، زیرا خیلی دیر متوجه شدم که نه تنها یک سقف سطح وجود دارد، بلکه زمانی که تمام امتیازات خود را خرج کنید، دیگر راهی برای به دست آوردن بیشتر وجود ندارد و دستاوردهایی مانند ساخت آیتم های افسانه ای تبدیل شده است. قفل شد، و من باید قبل از قفل شدن پیشرفت، به آخرین سیو برگردم... که در نهایت 20 ساعت در گذشته بود.
اخیراً سعی کردم به جستجوی خود برای پلاتین ادامه دهم، فقط متوجه شدم که یک هدف ایجاد نمی شود، و نتوانستم آن را ادعا کنم، که حتی پس از تلاش های متعدد برای بارگیری مجدد یک فایل ذخیره قدیمی، کاملا غیرممکن شد. در حالی که این به تنهایی نشان میدهد که بازی ماهها پس از انتشار چقدر بینقص است، حداقل در مقایسه با زمانی که برای اولین بار منتشر شد، بد نیست.
ماموریتها و ماموریتهای جانبی همچنان مانند یک کشش جزئی، با پیادهروی بیش از حد و یک پایان رضایتبخش به نظر میرسند. Cyberpunk هنوز هم مانند یک بازی است که اگر برخورد مناسبی با آن صورت میگرفت، میتوانست خوب باشد، با چند شخصیت به یاد ماندنی که کمک میکنند تا حدی شادی را برای عنوان وحشتناک فنی به ارمغان بیاورند.
در روزهای اولیه Cyberpunk، نرخ فریم بهطور غیرقابل درک پایین بود، با چند ثانیه گیمپلی ثابت در ساعتها بازی، و باگها آنقدر شایع بودند که مجموعاً بیش از دهها تصادف را متحمل شده بودم، که هرگز اتفاق نیفتاده بود. من قبل از هر بازی در سیستم اصلی پلی استیشن 4 من.
یکی از مواردی که هم در زمان عرضه و هم پس از انتشار بازی نسبتاً ناسازگار بوده است، کیفیت گرافیکی آن بود، و در حالی که میتواند بسیار خیرهکننده به نظر برسد، باگهای بازی هنوز هم در شخصیتهای چند ضلعی کم ظاهر میشوند که در مقایسه با جزئیات دیگر کاملاً وحشتناک به نظر میرسند. در یکی از عکسهایی که با استفاده از پیشنهادات عالی Photo Mode Cyberpunk گرفتهام، موضوع اصلی فوقالعاده بود، اما بعداً متوجه NPC بلوکی در پسزمینه شدم.
عملکرد Cyberpunk قطعا بهبود یافته است، اما هنوز باگ ها و اشکالات زیادی وجود دارد، از جمله برخی بافت های عجیب و غریب در مکان های مختلف. Night City همچنان از نظر بصری چشمگیر به نظر می رسد، اما مدل های شخصیت و خیابان های خالی هنوز نتوانسته اند به وعده های CD Projekt Red قبل از انتشار بازی عمل کنند. حداقل در حال حاضر، بازی هر چند ساعت یکبار خراب نمیشود، و نرخ فریم آن نسبت به زمان راهاندازی پایدارتر است، علیرغم اینکه هنوز برای درگیریهای مسلحانه به درستی اجرا نمیشود. حالت عکس تنها راهی است که می تواند به اوج نسخه نمایشی نادرست برسد. حتی پس از آن، بازی هنوز به وضوح کم رنگ است.
در حال حاضر، Cyberpunk 2077 هنوز نتوانسته انتظارات زیادی را برآورده کند، با حالت Photo Mode در بهترین حالت خود به سختی میتواند با آنچه در پیشنمایش نادرست بدنام نشان داده شده بود، مطابقت داشته باشد. در حالی که بازی در حال حاضر بهتر از همیشه اجرا میشود، اما با شهر خالی ناامیدکنندهاش، هنوز با آنچه میتوانست بود، فاصله زیادی دارد. قطعاً سرگرمکنندهتر است، اما با مشکلات عملکرد ضعیفاش، هنوز پتانسیل زیادی برای این بازی جهان باز بیش از حد جاهطلبانه هدر رفته است که نوید یک جهان جذاب را پنهان میکند. مهم نیست که چقدر به روز رسانی شده است، بازی به نوعی هنوز از حالت شکسته خود نجات پیدا نکرده است.
*همه عکس ها بر روی سیستم PS4 نویسنده گرفته شده است