Hoewel NeoGeo Pocket Color misschien niet de superster-handheld is die Game Boy Color was, was het een opmerkelijk stuk hardware dat perfect samenvatte wat SNK maakte en nog steeds uniek maakt in de industrie. Met gedurfde, prachtige graphics, een unieke suite van ingebouwde applicaties om mee te spelen, en een aantal prachtige games die nog steeds een genot zijn om te spelen, leeft de erfenis van NeoGeo Pocket Color voort tot op de dag van vandaag. Als je net hebt opgenomen NeoGeo Pocket Kleurselectie Vol. 1 voor Switch nodigen we je uit om deze geschiedenis van de handheld eens te bekijken en een nog grotere waardering voor het apparaat te krijgen.
Videogameontwikkelaar SNK Playmore was op zoek naar een stukje van Nintendo's handheld-taart toen het bedrijf zijn Neo Geo Pocket in 1998 lanceerde. Het systeem leek veel op een Game Boy, met een onverlicht LCD-scherm en eenvoudige 8-bits graphics. Terwijl Pocket een bewonderenswaardige kans was om het succes van Game Boy te repliceren, had het apparaat te lijden van misschien wel de slechtste timing in de geschiedenis van console-lanceringen, en kwam het op de hielen van de release van Game Boy Color, de chromatische opvolger van Nintendo's draagbare hit. Het zou al moeilijk genoeg zijn om Nintendo's dominante controle over de markt te doorbreken om tegen de originele Game Boy-moloch in te gaan, maar een kleurloze eenheid in winkels plaatsen tegen de nieuwe Game Boy Color stond gelijk aan zelfmoord. Hoewel Neo Geo Pocket slechts een jaar in de schappen lag (en nooit de kusten van Japan verliet), ging SNK terug naar de tekentafel om zijn handheld snel te reviseren voor een internationaal debuut.
De Neo Geo Pocket Color, uitgebracht in 1999, stond voor een zware strijd tegen de Game Boy Color, hoewel het niets te maken had met de kwaliteit van het systeem. Horizontaal georiënteerd als een Game Boy Advance van de eerste generatie, zat de Pocket Color met het scherm in het midden en de bedieningsingangen links en rechts. Een bijzonder goede innovatie die SNK met de handheld maakte, was met zijn klikkende analoge stick in plaats van een traditionele D-pad; de stick werkte als een wonder en bood uitstekende directionele invoer (wat erg handig was in vechtspellen, vooral). De knoppen waren iets minder opwindend, gewoon standaard "A" en "B" cirkels zoals elke andere draagbare of consolecontroller, maar ze functioneerden prima (en waren in omgekeerde volgorde in vergelijking met Game Boy). Het scherm zelf was full colour en onverlicht, niet anders dan Game Boy Color. Pocket Color wordt geleverd in een assortiment van zes tinten: platinablauw en zilver, helder, aquablauw, steenblauw en antraciet.
Samen met de stevige en knappe bouwkwaliteit van het apparaat, was het de ingebouwde software van de Pocket Color die het verder definieerde als een goede rivaal voor de Game Boy Color. Toen het systeem werd ingeschakeld zonder dat er een spelcassette was geplaatst, werd een standaard startscherm/dashboard geopend. Er waren standaard systeeminstellingen zoals datum en tijd, maar er was ook een kalender, wereldklok... en horoscoopgenerator! Ja, als een speler zijn geboortedatum invoert, geeft de Pocket Color een dagelijkse update van zijn goede (of slechte) fortuin! Gimmicky, maar leuke dingen, om zeker te zijn. Dus met al die uitzonderlijke kwaliteiten die worden getoond, lijkt het erop dat Pocket Color op gelijke voet had moeten staan met Nintendo's handheld. Helaas speelden een aantal factoren een rol die de kansen van het apparaat om ooit succesvol te worden, tot zinken brachten.
Om te beginnen werd Pocket Color aanvankelijk exclusief verkocht via de online winkel van SNK Playmore voor $ 69.99. Ondanks de aantrekkelijke prijs was het voor iedereen die in 1999 de verkoop van Pocket Color aan internetconsumenten zou beperken een trefzekere manier om te garanderen dat de handheld in handen zou komen van een beperkt aantal mensen; het zou nog een paar jaar duren voordat Amerikanen echt op internet zouden gaan surfen en iets online zouden kopen, laat staan een ongehoorde gameconsole. Als gevolg van het besluit van SNK om Pocket Color uit fysieke winkels te houden, was de draagbare computer onmiddellijk in het nadeel ten opzichte van de Game Boy Color. SNK zou zich uiteindelijk verwaardigen om de handheld in een grotere verscheidenheid aan verkooppunten te verkopen, maar de concessie bleek te weinig, te laat voor softwareontwikkelaars die naar Nintendo's beter verkopende draagbare computer waren gestroomd om hun games te produceren.
Dat wil niet zeggen dat Pocket Color geen geweldige games had om te spelen. Titels zoals Metal Slug: eerste missie, Koning van vechters R2 (die verbazingwekkend bestuurt met de analoge stick van de handheld), en Clash van kaartvechters waren allemaal prachtige stukjes software die optimaal gebruik maakten van Pocket Color. Maar misschien wel de beste game op SNK's portable was Sonic the Hedgehog: Pocket-avontuur. Sega werkte rechtstreeks met SNK samen om de titel te produceren, wat een prachtige showcase was voor wat Pocket Color kon doen. Animaties waren gelikt, de spelsnelheid was razendsnel en het was een betere manier om de spanning van het originele kwartet van Sonic-games op Genesis na te bootsen dan zoveel andere pogingen op superieure hardware in de jaren daarna niet hebben gedaan. Toch valt niet te ontkennen dat Pocket Color slechts een kleine bibliotheek met titels had die de moeite waard waren om te kopen, en samen met SNK's online-only verkoopfout, kon er niets worden gedaan om het systeem te redden van de vergetelheid.
Het is gemakkelijk in te zien waarom de Game Boy-lijn zo lang koning was, aangezien Nintendo er zelden of nooit fouten mee maakte. In het geval van Neo Geo Pocket Color is het echter discutabel dat het bedrijf een mogelijk ernstige klap van SNK heeft vermeden. Pocket Color was een opwindende handheld die de kernprincipes van de Game Boy-lijn omarmde (redelijke prijzen en lange batterijduur) die zoveel andere concurrenten negeerden, en op verrassende en leuke manieren voortbouwden. Of het nu met opzet was of niet, latere handhelds zoals Nintendo DS en 3DS werden zelfs beïnvloed door Pocket Colors eigenzinnige kijk op ingebouwde software, met innovaties als Pictochat en StreetPass. SNK was misschien niet in staat om te concurreren met Nintendo op het gebied van verkoop, maar het bedrijf kon het qua kwaliteit van de gigant meten, en daarvoor moet het worden geprezen.
De post De geschiedenis van NeoGeo Pocket Color verscheen eerst op Nintendojo.
