Bayonetta stała się klasyczną grą akcji na PlayStation 3 i Xbox 360. Chociaż może nie przyciągnęła niesamowitych liczb Grand Theft Auto 4, cieszył się szacunkiem wśród fanów akcji ze względu na skomplikowaną rozgrywkę. Chociaż PlatinumGames nadal będzie umieszczać swoje piętno akcji na rynku, nikt się nie spodziewał Bayonetta kiedykolwiek dostać sequel.
Bayonetta 2 zaszokowałby wszystkich, będąc Nintendo opublikowanym na wyłączność na Wii U i ostatecznie dostając port na Nintendo Switch. Nigdy nie opuściła uścisku imadła Nintendo, pomimo wołań fanów o to, by trafiła na ich preferowaną platformę.
Podobnie jak jego poprzednik Bayonetta 2 byłaby wymagającą grą akcji, która podwoiła się na imponujących efektach i cząsteczkach, które olśniłyby każdą scenę. Biedny Wii U wykonał godną podziwu pracę w prowadzeniu tej hałaśliwej, stylowej gry akcji, ale nie nastąpi to do Bayonetta 2 wykonał skok do Switcha, gdzie świecił najjaśniej.
Bayonetta 2
Deweloper: PlatinumGames
Wydawca: SEGA, Nintendo
platformy: Wii U, Nintendo Switch (recenzja)
Data premiery: 24 października 2014 (Wii U), 16 lutego 2018 (Switch)
Gracze: 1-2
Cena: 29.99 USD (eSklep), 59.99 USD
Bayonetta nie był garbaty z jego wizualizacjami. Główna dama miała ogromne ataki, w których eksplodowały niezliczone cząsteczki i efekty świetlne. Przerywniki przedstawiałyby naprawdę oszałamiające sceny akcji, które wprawiłyby graczy w kompletne osłupienie. Bayonetta 2 jest bardzo spójny z tym stylem i dodatkowo popycha go w sposób, który sprawia, że gra wydaje się być o całe pokolenie do przodu.
Twarze są bardziej szczegółowe niż kiedykolwiek i mają szerszy zakres ekspresji niż w pierwszej grze. Kolor jest bogatszy i można go swobodnie stosować, aby postacie wyglądały bardziej jak z krwi i kości. Szczególnie przekonujące są pasemka we włosach, a połyskujący połysk na świeżo nałożonej pomadce wygląda bardzo naturalnie.
Istnieje szersza gama materiałów rozsianych po całym świecie. Różne rodzaje tkanin, kamieni i metali z ich charakterystycznymi wzorami i stylami dają Bayonetta 2 zupełnie inny styl niż estetyka rokoko spotyka mangi w pierwszej grze. Stworzenia piekielne są bardzo geometryczne i mechaniczne; pokryte ostrymi kątami i niewygodnymi postrzępionymi krawędziami.
Projekty wroga stały się bardziej surrealistyczne i dziwaczne. Bayonetta znajdzie się na nogach z potężnymi metalowymi potworami z cepami, gigantycznym muskularnym szermierzem z głową w mieczu i różnymi klasami centaurów. Twarze tych zbirów często są podzielone i/lub zdwojone; ma wiele par oczu, a nawet kilka nosów.
Przy tak absurdalnych i niezwykłych projektach wroga walka z nimi mogła być katastrofą. Na szczęście PlatinumGames nie przegapiło ani jednego uderzenia, a każdy ruch i atak są animowane z wielką starannością. Wszystko jest czytelne pomimo zaskakujących projektów, a wiele z tego wynika z przemyślanych sygnałów dźwiękowych i wizualnych, które towarzyszą każdemu telegrafowi.
Podobnie jak w poprzedniej grze, gracze są nagradzani czasem czarownic za doskonale zgrany unik. To spowalnia wszystko wokół Bayonetty, dzięki czemu jest w stanie wykonywać potężne ataki lub budować potężny mnożnik kombinacji. Jest to klasyczny rozkwit ryzyka kontra nagroda, który trzyma wszystkich w gotowości, gdy muszą walczyć z wieloma zagrożeniami naraz.
Opanowanie mechaniki uników jest ważniejsze niż kiedykolwiek, teraz, gdy niektórzy wrogowie są bardzo bojaźliwi i ciągle blokują i mogą paskudnie przerwać przepływ. Niektórzy wrogowie żądają, aby Pani B poczekała, aż ją uderzą, ponieważ użycie uniku w tym momencie jest najbardziej niezawodnym otwarciem.
Zachowujący się w ten sposób wrogowie stają się zmorą istnienia Bayonetty, a gracze będą przeklinać nazwę dewelopera za wdrożenie tak okropnego wroga. Najbardziej irytują je na arenach z dodatkowymi wyzwaniami, gdzie obowiązuje ścisły limit czasu.
Walka jako całość jest bardzo spójna z oryginalną klasyką, ale z pewnymi zauważalnymi zmianami. Niektóre z tych zmian są na lepsze, ale są pewne aspekty, które są krokiem wstecz i prawdopodobnie zostały wprowadzone w celu obniżenia progu wejścia dla mniej wykwalifikowanych graczy.
Nowa umiejętność bojowa działa jak Diabelski Wyzwalacz z Devil May Cry seria, w której ataki Bayonetty są supernaładowane kosztem jej magicznego wskaźnika. Wszystkie jej podstawowe ataki zamieniają się w ogromne, nikczemne ciosy splotu, dające aniołom i demonom bardzo trudny czas.
Ta nowa umiejętność jest nie lada widowiskiem, ale także znacznie obniża koszty wyzwania, ponieważ działa prawie jak przycisk „wygrywam”. Nie modyfikuje również w ogóle zestawu ruchów Bayonetty, na przykład jak Diabelska Forma Dantego daje mu kilka unikalnych umiejętności, które zwiększają pułap umiejętności. Punkty kulminacyjne Umbran stają się bezmyślne, a ich włączenie prawdopodobnie sprawi, że gra stanie się bardziej dostępna.
Zmodyfikowano również system combo, dzięki czemu można go jeszcze łatwiej wykorzystać z niektórymi rodzajami broni. Salamandra to para niszczycielskich pił łańcuchowych, które zadają wiele trafień na uderzenie, dzięki czemu bardzo łatwo jest uzyskać czystą platynę. Bayonetta 2 mniej dba o równowagę i bardziej skupia się na tym, aby gracze czuli się dobrze ze sobą.
Kiedy nie używasz Salamandry, większość nowych broni Bayonetta 2 są rozczarowujące. Śmieszny gigantyczny młot Takemikazuchi jest zbyt powolny, aby był niezawodny w bitwach, które zazwyczaj są naprawdę szybkie. Bliźniacze miecze Rakshasa i łuk Kafki są zbyt słabe i mają zbyt mało ataków, aby sprawiać przyjemność.
PlatinumGames pozornie przyznaje się do niedociągnięć nowej broni, ponieważ dwie ulubione bronie z pierwszej części, katana Shuraba i bicze Alruna, są broniami bonusowymi (Alruna jest następcą Kulshedry). Nawet czerwone Scarborough Fair Bayonetty można odblokować, a oni nadal mają swój stary zestaw ruchów.
Nowa Miłość jest niebieska Bayonetty to zgrabny zestaw broni, z unikalnymi animacjami i niezwykle długą listą ruchów. W porównaniu do Scarborough Fair, Love is Blue jest zbyt słaba, a ich najlepsze ruchy są zbyt długie, aby skutecznie wykonać je w najtrudniejszych trybach. Pani B prawie zawsze będzie przeszkadzać albo konieczność unikania i parowania, albo dostanie ciosu frajerem.
Bayonetta 2 kładzie większy nacisk na walkę niż pierwsza gra. Tak bardzo, że może to być wyczerpujące. Bayonetta miał dużo walk z ogromnymi aniołami, ale także przerwał spotkania ze spokojnymi momentami eksploracji i platformowania. Czasami zdarzały się poziomy sztuczek, które trwały zbyt długo, ale służyły ważnemu celowi pomieszania rzeczy.
Gra prawie nieustannie nęka gracza bitwami, mini bossami i bardzo dużymi bossami. Na szczęście zniknęły błyskawiczne wydarzenia związane z natychmiastową śmiercią, ale podobnie jak etapy, w których Bayonetta musiałaby znaleźć klucze, aby otworzyć drzwi, przebiec przez rękawice platform lub użyć odwrócenia czasu, aby przywrócić most.
Podwodna transformacja węża Bayonetty jest niewykorzystana i niestety nie może być wykorzystana w żadnych funkcjach bojowych, takich jak jej forma pantery. Gdyby nie kilka instancji ukrytych portali lub tajnych przedmiotów, większość zupełnie zapomniałaby, że ta transformacja istnieje w grze.
Kilka sztuczek, które Bayonetta 2 jest etap, na którym prowadzi mecha, który ma bardzo ograniczony zestaw ruchów, gdzie walczy na szczycie myśliwca przez kilka minut, a kiedy idzie w przeszłość. Przejście w epokę polowań na czarownice jest łatwo punktem kulminacyjnym tego doświadczenia, a także podpowiada, co Bayonetta gra może wyglądać tak, jakby miała kooperacyjny tryb fabularny.
Podczas tej sekwencji deweloperzy robią wszystko i przywracają wielu wrogów z oryginalnej gry i rozszerzają się na niektóre przeszłe lokacje. Jest to poziom powrotu wykonany idealnie dla obszaru, który został sprytnie nazwany „Miasto Deja Vu”.
Czas to temat, który zawsze był kluczowy Bayonetta. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość zderzają się między pierwszą a drugą grą. Bayonetta 2 opowiada historię przed i po pierwszej grze, jednocześnie robiąc całość nier rzecz rekontekstualizacji ważnych wydarzeń.
Sama Bayonetta ma w tej historii znacznie więcej głębi. Zanim historia się zakończy, gracze zobaczą nową i wrażliwą stronę tej kobiety. Występ Helleny Taylor jest rażąco niedoceniany za to, że daje Bayonetcie człowieczeństwo, jakie ma, i nie mogłoby być bardziej obecne w tym sequelu. Jest kilka momentów, które są bolesne do oglądania, a Taylor sprawia, że wydaje się to prawdziwe.
Akcja rozpoczyna się podczas świątecznych zakupów Bayonetty z jej przyjaciółką, Jeanne. Pojawiają się anioły, aby zepsuć nastrój, a sytuacja nabiera tempa, gdy Gomorrah, jeden z demonów włosów Bayonetty, zwraca się przeciwko niej, a Jeanne zostaje zabrana do piekła. Szukając bram do Paradiso i Inferno, pani B udaje się do Fimbulventr, gdzie spotyka Lokiego.
Loki to półlitrowy punk z upodobaniem do Yu-Gi-Oh! wrażliwości i wie, jak trafić w serce kart. Jego związek z Bayonettą i jego zaangażowanie w fabułę między obiema grami staje się niezbędnym elementem jej rozwoju. To jak oryginalna gra i kontynuacja to zarówno yin, jak i yang w pełnym okręgu.
Podczas podróży Bayonetta zmierzy się z niesamowitymi bitwami z bossami. Każdy z nich ma szalony spektakl, który prawdopodobnie byłby ostatecznym bossem w pomniejszych grach, Bayonetta 2 ma większy budżet niż poprzednik i nie boi się pozwolić, by te pieniądze spłonęły.
W niektórych bitwach Pani B będzie latać i walczyć z całą armadą. W innych momentach pojawi się cała armia bossów z poprzedniej gry, którzy chcą wyrównać rachunki za swoje upokorzenie w przeszłości. Ciekawie będzie zobaczyć, jak nieuniknione Bayonetta 3 próbuje zwiększyć intensywność wyświetlaną tutaj.
Mimo że te pojedynki są widokiem, który warto zobaczyć, są one głównie na pokaz i mają wyglądać imponująco, zamiast wymagać od gracza, aby był imponujący. System punktacji w Bayonetta 2 jest bardzo pobłażliwy, do tego stopnia, że równie dobrze może nie istnieć.
W poprzedniej grze używanie przedmiotów zdrowia lub wzmacniaczy ataku i obrony wiązało się z karą do wyniku Bayonetty. Poleganie na niezniszczalnych lizakach gwarantowałoby niską pozycję w rankingu, gdy próbujesz upiększyć grę w celu uzyskania łatwych aureoli.
Bayonetta 2 w ogóle nie karze za używanie przedmiotów, co dodatkowo podkreśla, że ta kontynuacja jest przeznaczona bardziej do swobodnej zabawy. Przedmioty można łatwo zdobyć, ponieważ komponentów do tworzenia przydatnych materiałów eksploatacyjnych jest mnóstwo i można je nieskończenie szlifować, powtarzając etapy.
Wiele wyzwań, które istnieją w Bayonetta 2 staje się banalne, gdy użytkownicy mogą tak łatwo wykorzystać system w ten sposób. W rezultacie nagrody stają się mniej imponujące, ponieważ każdy zwykły gracz może osiągnąć wysoki wynik w trudniejszych trybach dzięki łatwo zgromadzonym lizakom wzmacniającym.
Pomimo mniejszego wyzwania trudno nie być pod wrażeniem wysiłku włożonego w zakres i skalę w Bayonetta 2′wartości produkcyjne. W przeciwieństwie do pierwszej gry, nie ma etapów ani bossów z recyklingu. PlatinumGames nie szczędziła wydatków na wypełnianie każdego obszaru unikalnymi widokami i interesującymi miejscami.
Jednym z niefortunnych przestojów po pierwszej grze, która powraca, są przerywniki filmowe, które nie wymagają dużego wysiłku i wykorzystują nieruchome modele 3D. Czy to powraca, ponieważ jest to teraz wybór stylistyczny, który jest związany z? Bayonettaestetyczne? A może był to środek polegający na cięciu kosztów, który pozwolił deweloperom skupić się na ważniejszych aspektach gry?
Chociaż to ostatnie z pewnością było prawdziwe w przypadku oryginalnej gry, jest znacznie mniej jasne w przypadku Bayonetta 2. Sceny, które przyciągają uwagę, są tak samo bombastyczne, jak zawsze, i wciąż rozczarowujące jest to, że gra przechodzi w styl pokazu slajdów, gdy wizualizacje są o wiele bardziej dopracowane.
Bayonetta 2 robi pewne postępy dla franczyzy, wdrażając odmianę trybu „Krwawy Pałac” z Devil May Cry seria. Różnica polega na tym, że Bayonetta 2 oferuje tryb kooperacji, który można wykonać online lub LAN. Daje to dużą wartość, a także zawiera kilka dodatkowych grywalnych postaci z własnymi unikalnymi właściwościami.
Rodin najbardziej wyróżnia się z obsady, ponieważ nie ma czasu na czarownice i polega na tarczy zamiast unikania. Ma również najmniejszy zasięg, ponieważ używa gołych rąk zamiast broni lub broni białej, co czyni go najbardziej wymagającą i techniczną postacią do opanowania w trybach kulminacyjnych Tag-Team.
Ilość zawartości po grze jest bardzo hojna, biorąc pod uwagę, jak bardzo główna kampania jest wypełniona pomysłami. Wypełnij główne bronie w połączeniu z dostępnymi do odblokowania starszymi broniami z pierwszej gry Bayonetta 2 w posiadanie ogromnego wyboru opcji i możliwości.
Jeanne i tajna postać dodatkowo zwiększają grywalność. Przychodzą z własnymi dziwactwami i niuansami, które wymagają wyższych umiejętności. Zwłaszcza Jeanne ma znacznie węższe okno, aby wykonać doskonały unik i otrzymać więcej obrażeń. Jej nikczemne ataki splotem są potężniejsze niż ataki Bayonetty, a ponieważ jej idealny unik jest trudniejszy do wykonania, zdobywa więcej punktów w czasie czarownic.
Chłopcy z PlatinumGames zadbali o to, aby gracze mogli ubierać Jeanne lub Bayonettę w różne stroje. Sklep Rodina ma wiele opcji, w które można zrzucić aureole, długo po tym, jak gra zostanie ukończona. Fani, którzy preferują oryginalny wygląd Bayonetty, ucieszą się, widząc, że jest na sprzedaż.
Pokonanie może zająć około 10 do 15 godzin Bayonetta 2, ale jest wystarczająco dużo dodatków i bonusów, nad którymi trzeba pracować, aby wszyscy grali po 40 godzinach. Jeśli chodzi o stylowe gry akcji, ta zajmuje wysoką pozycję ze względu na gęstość treści i dodatków.
Na Wii U, Bayonetta 2 mocno podkreślił sprzęt. Cel 60 klatek na sekundę był osiągany tylko czasami, a bitwy powietrzne na dużą skalę i potężni bossowie najbardziej obciążali konsolę. Na Switchu wszystko jest wygładzone, a czas ładowania został nominalnie skrócony. Gdy ciepło jest włączone, akcja utrzymuje stabilność przez większość czasu.
Jest mało prawdopodobne Bayonetta 2 kiedykolwiek opuści panowanie Nintendo. Fani, którzy odmawiają posiadania konsoli Nintendo, tracą jedną z lepszych gier akcji stworzonych w ciągu ostatniej dekady. Nowoczesne i bardziej zaawansowane Diabeł może płakać v nie był w stanie wznieść się na skandaliczne wyżyny absurdalnego działania, które tu widzieliśmy.
Może nie jest to idealna kontynuacja, ale Bayonetta 2 jest jednak satysfakcjonujący. Kilka kroków do przodu, kilka do tyłu; Rezultatem jest bardzo dopracowana i dobrze wyglądająca gra z pewnymi wyborami projektowymi, które mogą irytować zagorzałych fanów oryginału. Ufnie, Bayonetta 3 robi tylko kroki do przodu.
Bayonetta 2 została zrecenzowana na Nintendo Switch przy użyciu osobistej kopii. Możesz znaleźć dodatkowe informacje na temat recenzji/polityki etycznej Niche Gamer tutaj.
