The Ascent to intensywna, dynamiczna gra RPG akcji, która jest po części Diablo, po części strzelanką typu twin-stick i po cichu jedną z najlepszych gier 2021 roku. Arkologia – to naprawdę czyni ją wyjątkową. Ta kolosalna, monolityczna wieża jest jedną z wielu pokrywających powierzchnię zdominowanej przez korporacje planety Veles i jest zasadniczo całym miastem wciśniętym w drapacz chmur. Wyobraź sobie dystopijną metropolię, taką jak Neo Tokyo Akiry czy Los Angeles Blade Runnera, ale pionowy. Jest to jedno z najbardziej imponująco gęstych, szczegółowych ustawień, jakie spotkałem w grze wideo, i zawstydza wiele innych wirtualnych miast – w tym Night City Cyberpunk 2077.
W The Ascent grasz jako an wcięcie: pracownik migrujący, który podróżuje do Arkologii z jakiejś odległej planety i musi pracować dla megakorporacji, która ją prowadzi, aby spłacić koszt biletu. Jednak biorąc pod uwagę mroczną, dystopijną przyszłość, koszt długu jest tak astronomiczny, że jest wysoce nieprawdopodobne, aby kiedykolwiek został spłacony – co oznacza, że ta korporacja, Ascent Group, ma pracownika na całe życie. To dość surowa umowa, a grę rozpoczynasz w obskurnych trzewiach miasta, wykonując podrzędną pracę konserwacyjną w miejscu zwanym Deepstink. Nie do końca nowy początek w nowym świecie, który ci obiecano, ale nie masz wyboru.
Związane z: Wzniesienie wygląda świetnie w trybie pierwszej osoby, nawet jeśli jest całkowicie niegrywalne
Ale w miarę postępów w historii twoja postać wspina się na szczyt – całkiem dosłownie – ponieważ wyrabia sobie imię i wspiąć się od przemysłowych, przepełnionych głębin miasta po lśniący szczyt Pinnacle, gdzie najbogatsi obywatele cieszą się czystymi ulicami i błękitnym niebem. To w tej podróży w górę, gdzie doświadczasz wielu różnorodnych dzielnic miasta, a jakość budowania świata przez dewelopera Neon Giant staje się widoczna. Sama ilość sugestywnych detali wciśniętych w każdą ramkę jest oszałamiająca: zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że wszystko zostało zbudowane przez mały, kilkunastoosobowy zespół niezależnych.
Zobacz niektóre z najbardziej imponujących zabytków Arkologii w powyższym filmie.
Jeden z najbardziej efektownych wizualnie momentów gry pojawia się, gdy dotrzesz do dzielnicy Highstreet. Po spędzeniu dobrych kilku godzin na niższych poziomach — w tym we wspomnianym wcześniej Deepstink, zakładzie recyklingu odpadów i bałaganiarskiej, klaustrofobicznej dzielnicy mieszkalnej zwanej Cluster 13 — wychodzisz z windy i widzisz miasto w całej okazałości. Rozmiar tego miejsca nagle uderza w ciebie, gdy patrzysz na przestrzeń drapaczy chmur spowitych mgłą, olśniewające neonowe billboardy, gigantyczne hologramy i roje latających pojazdów. To niezwykłe, jak gra izometryczna tworzy tak ogromne poczucie skali.
Pamiętne miejsca to Coder's Cove, przypominająca labirynt jaskinia hakerów ukryta w zalanej, opuszczonej dzielnicy Black Lake, kasyno zbudowane wewnątrz gigantycznego złotego posągu Buddy, złowrogie fabryki Nitroad i wspomniany Pinnacle z lśniącymi białymi ulicami, idyllicznymi ogrodami, i szklane podłogi spoglądające w dół na miasto poniżej. Chociaż gra jest w dużej mierze oglądana z góry, od czasu do czasu deweloper lubi (słusznie) pochwalić się swoim otoczeniem, a kamera opada, aby dać ci bardziej intymny widok na twoje otoczenie.
Imponuje na wielką skalę, ale sprawdza się też pod kontrolą. Każde otoczenie jest nieprzyzwoite z małymi, żmudnymi szczegółami i bałaganem, dzięki czemu miasto wydaje się przekonującym, zamieszkałym miejscem. Podczas eksploracji widzisz bzyczące boty konserwacyjne, stosy śmieci, powierzchnie zawalone czasopismami, kubkami kawy i innymi śmieciami, bary wypełnione ludźmi i przebłyski brudnych okien brudnych mieszkań. W wielu wirtualnych miastach można sobie wyobrazić artystów ostrożnie rozmieszczających budynki i rekwizyty, ale nigdy nie wyczuwam tego wrażenia z The Ascent. Jest coś cudownie organicznego w tym, jak to wszystko jest skonstruowane.
Podoba mi się też to, że miasto ma klimat sci-fi, wnosząc coś nieco innego do wysłużonego gatunku cyberpunk. Choć czerpie (raczej rażąco) z dystopijnej fikcji, takiej jak Ghost in the Shell i Blade Runner, czerpie również inspirację z bardziej niesmacznych elementów uniwersum Gwiezdnych Wojen. Arkologia jest domem dla setek tysięcy istot z całej galaktyki, a podczas swojej podróży napotykasz całą masę twardych, przygnębionych kosmitów, którzy nie wyglądaliby nie na miejscu w kantynie Mos Eisley. The Ascent zdziera tak wiele filmów science-fiction, ale ma wystarczająco dużo własnej osobowości, aby odwrócić uwagę od tego, jak bardzo może być pochodna.
Ale najbardziej zaskakującą rzeczą w Arcology jest to, że uważam ją za znacznie bardziej fascynującą scenerię niż wystawne Night City Cyberpunka. Poczucie miejsca, które tworzy, jest znacznie silniejsze, a brudne, zatłoczone, gęsto upakowane miasto sprawia, że metropolia Cyberpunka wydaje się dziwnie sterylna i bez życia w porównaniu. Chciałbym tylko, żeby to było bardziej RPG. Arkologia to tak naprawdę tylko rozbudowane tło dla strzelanki izometrycznej i ciągle marzyłem, żeby było więcej interakcji, więcej historii do odkrycia, więcej ludzi do poznania i głębsze zadania, w których można się zagubić. Ale hej, zawsze jest The Ascent 2.
Dalej: Cyberpunk 2077 Mod przerabia całą grę
