คุณสมบัติของ Soapbox ช่วยให้นักเขียนและผู้มีส่วนร่วมของเราสามารถแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับหัวข้อยอดนิยมและสิ่งที่พวกเขากำลังไตร่ตรองอยู่เสมอ วันนี้ Kate พูดถึงการค้นพบความสุขของ Joy-Con อีกครั้งหลังจากเกิดเหตุร้ายเมื่อเร็วๆ นี้ และความฝันของเธอเกี่ยวกับ Joy-Con 2.0...
ฉันกำลังจะอายุ 30 แล้ว แน่นอนว่า ธรรมชาติ สิ่งที่ต้องทำคือเรียนรู้วิธีการโรลเลอร์สเก็ต มันสมเหตุสมผลทั้งหมด ฉันไม่เคยเล่นสเก็ตตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ดังนั้นตอนนี้ข้อต่อของฉันก็เริ่มส่งเสียงดังเอี๊ยดเหมือน Grim Reaper แหย่หัวของเขาผ่านประตู มีกิจกรรมอะไรที่ดีไปกว่าการลองเสี่ยงโชคด้วยล้อบนรองเท้าของคุณ
อย่างไรก็ตาม คุณจะแปลกใจที่รู้ว่าฉันล้มลงทำร้ายตัวเอง สองครั้ง. ครั้งแรกที่ฉันสวมรองเท้าสเก็ต (เป็นคณะสี่คน) ในครัวของฉันโดยไม่มีแผ่นรองเข่า และฉันต้องทนทุกข์เพราะความโอหังจากการทำร้ายหัวเข่าของฉัน คราวหน้าออกเบาะเต็มแต่ก็ล้ม ย้อนกลับ (ฉันบอกฉันว่ามันไม่เหมาะ แต่มันยากที่จะหยุดล้มเมื่อคุณเริ่ม) และบาดเจ็บที่ข้อศอกของฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถงอแขนของฉันได้ในสัปดาห์หน้า และฉันชอบที่จะงอแขนของฉัน! เป็นหนึ่งในกิจกรรมโปรดของฉัน!
แต่ให้ฉันบอกคุณว่า: เมื่อคุณทำให้ร่างกายที่แก่ชราและโง่เขลาของคุณยุ่งเหยิง ไม่มีอะไรดีไปกว่าการนอนบนโซฟา รู้สึกเสียใจกับตัวเอง แต่ก็ยังสามารถเล่นวิดีโอเกมได้ และไม่มีอะไรดีไปกว่าความสุข คอน
ฉันสนุกกับความโกลาหลของ Joy-Con เสมอ ฉันไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ตัวควบคุมตัวเดียวอีกต่อไปแล้ว — ฉันสามารถนอนแผ่บนโซฟาได้ทุกทางที่ฉันพอใจ แขนเบี้ยว และตราบเท่าที่ฉัน อย่างคลุมเครือ ชี้ไปที่หน้าจอก็ดีนะ และไม่มีอะไรดีกว่าสำหรับการบาดเจ็บ: ถ้าฉันต้องการให้แขนอยู่ในทิศทางใดทิศทางหนึ่งก็ไม่สำคัญ ฉันไม่ต้องคิดหาตำแหน่งที่อึดอัดแปลก ๆ ที่ฉันสามารถจับคอนโทรลเลอร์ด้วยมือทั้งสองได้เพราะ Joy-Con มาถึง meไม่ใช่วิธีอื่น ๆ
ยากที่จะพูดถึง Joy-Con หากไม่มีคำว่า “ดริฟท์” ด้วยลมหายใจเดียวกัน และตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในคู่ที่สาม โดยไม่นับ Pro Controller ที่ฉันซื้อเพื่อให้สามารถเล่นเกมได้โดยไม่ต้องกังวลว่าแท่งควบคุมจะหักหลังฉัน
คู่ Joy-Con ที่เก่าที่สุดของฉันเคยล่องลอยไปด้านข้าง และฉันพยายามทำความสะอาดโดยไม่ต้องแยกชิ้นส่วนด้วยไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์และสำลีก้าน แต่ทั้งหมดที่ทำคือเปลี่ยนทิศทางการลอยเป็น "ขึ้น" คู่ที่แก่ที่สุดอันดับสองของฉัน อยากร่วมสนุก ทำสิ่งเดียวกันทุกประการ คู่ใหม่ของฉันไม่เป็นไรในตอนนี้ และฉันกำลังใช้ EXTRA เตียง ดูแลพวกเขาเป็นอย่างดีเพื่อให้เป็นเช่นนั้นให้นานที่สุด แต่ฉันต้องซื่อสัตย์: ฉันเป็นสาวที่มีฝุ่นและมันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่ฝุ่นของฉันจะเข้าไปที่นั่นและทำให้สิ่งต่าง ๆ ยุ่งเหยิง
ฉันไม่ ต้องการ ถูกบังคับให้กลับไปที่เรือนจำที่ถูกคุมขังของตัวควบคุมแบบ all-in-one; ฉันแค่ต้องการให้ Joy-Con ดีขึ้น
ประเด็นก็คือ เมื่อคุณเปลี่ยนมาเป็นความสุขจากการแผ่กิ่งก้านสาขาของ Joy-Con แล้ว ยากที่จะย้อนกลับไป ฉันชอบความรู้สึกเหมือนชาวโรมันผู้คลั่งไคล้การเอนกายบนโซฟาและกดปุ่มอย่างเกียจคร้าน ฉันชอบที่จะรู้ว่าฉันสามารถเล่นเกมได้แม้ในขณะที่แขนของฉันอยู่ในสลิง และเนื่องจากฉันมีอาการเอ็นอักเสบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันจึงชอบให้มือและข้อมืออยู่ในตำแหน่งที่เหมาะกับสรีระด้วย ฉันไม่ ต้องการ ถูกบังคับให้กลับไปที่เรือนจำที่ถูกคุมขังของตัวควบคุมแบบ all-in-one; ฉันแค่ต้องการให้ Joy-Con ดีขึ้น
เห็นเป็น รุ่น Switch OLED ไม่ได้อัพเกรด Joy-Conแต่ฉันสงสัยว่าฉันต้องรอนานแค่ไหนถึงจะเป็นอย่างนั้น
บริษัทเกมอื่นๆ มีความก้าวหน้าอย่างมากในด้านความสามารถในการเข้าถึง เช่น Adaptive Controller ของ Xbox และปรับแต่งได้ ผู้ควบคุมระดับสูงและ Sony's คอนโทรลเลอร์ PS5 ใหม่ รวมถึงการตอบสนองแบบสัมผัสและเสียงสำหรับผู้ที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นหรือการได้ยิน
ในทางกลับกัน Nintendo มีประวัติที่ล้าหลังเมื่อพูดถึงคุณสมบัติการช่วยสำหรับการเข้าถึง (เช่น การตรวจสอบการเข้าถึงของ AbleGamers ของรายละเอียดสวิตช์) และ Joy-Con อาจมีประโยชน์บางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ เช่น ความสามารถในการแยกส่วนออกจากกันในรูปแบบเก่า พวกมันค่อนข้างไม่เป็นมิตรกับปุ่ม TEENY TINY เหล่านั้น และความจำเป็นในการควบคุมมอเตอร์ที่ดีในการถอดออกจากสวิตช์ตั้งแต่แรก
ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เจาะลึกเกินไปถึงการขาดตัวเลือกการช่วยสำหรับการเข้าถึงบน Nintendo Switch และในเกมโดยทั่วไป — ขนาดตัวอักษรที่ปรับได้คือ เจ้าแมลงตัวหนึ่ง ของฉัน – แต่ไม่ต้องกลัว ฉันจะทุบกลองการช่วยการเข้าถึงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และกล่องสบู่นี้ไม่ใช่คำพูดสุดท้ายของฉันในเรื่องนี้
สำหรับตอนนี้ ฉันจะทิ้งมันไว้ที่นี่: ฉันชอบที่จะเห็นตัวควบคุมเพิ่มเติมที่ให้คุณแยกมือในแบบที่ Joy-Con ทำ ตัวควบคุมการช่วยสำหรับการเข้าถึงส่วนใหญ่เป็นบล็อกขนาดใหญ่ที่มีปุ่มขนาดใหญ่อยู่ เช่น Hori Flexแม้ว่าบางปุ่มจะมาพร้อมกับปุ่มที่คุณสามารถใส่ได้ทุกที่ที่คุณต้องการ (เช่น อเล็กซ์ของเราแสดงให้เห็นด้วยเท้าที่น่ารักของเขา). ความทุพพลภาพนั้นมีความหลากหลายพอๆ กับตัวละครใน Smash Bros และไม่ใช่ทุกคนที่ได้รับบริการการเข้าถึงแบบเดียวกัน
ในขณะที่เราอายุมากขึ้น เราทุกคนมักจะต้องการบริการการเข้าถึงข้อมูลเหล่านั้นมากขึ้น และถ้าฉันเล่นโรลเลอร์สเกตต่อไป ฉันอาจมีวันป่วยที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บอีกมากเช่นกัน
