Death Stranding, bir süredir tekrar oynamak istediğim bir oyun, ancak fikir beni endişelendirdi. İkinci bir oyunda tutar mı? Neyse ki, biraz farklı bir deneyim olmasına rağmen, öyle. Her şeyin nasıl bittiğini bilmek, ilk oyunda kesinlikle hiçbir anlam ifade etmeyen birçok ara sahne ve hikaye vuruşunun artık geriye dönüp bakıldığında doğru şekilde yorumlanabileceği anlamına geliyor. Evet, ölü balina kasırgalarının, kaka bombalarının, Tetris'in, tepelere tırmanmanın ve bebekleri rahatlatmanın hâlâ gülünç ve abartılı bir karışımı ama bu sefer biraz daha mantıklı geliyor.
Oh, ve devam etmekte olan bu Director's Cut'tan bekleyeceğiniz tüm iyileştirmeler var. PlayStation 5.
Bunu yazdığınızda, Death Stranding'in ana oyun döngüsü inanılmaz derecede sıkıcı geliyor. Bir noktadan diğerine, genellikle büyük bir mesafeyi yürüyerek gidiyorsunuz ve bir paket teslim ediyorsunuz. Bu kadar. Bir kutu CD veya biraz buğday tohumu ile engebeli arazide tırmanmak. Oyun ilerledikçe, bisikletler ve kamyonlar dahil olmak üzere nasıl seyahat edeceğiniz konusunda daha fazla seçenek elde edersiniz ve arazide hareket etmenize yardımcı olacak rampalar, dış iskeletler, fermuarlar ve diğer cihazlar inşa edebilirsiniz. Bunda gizlenmiş çok fazla strateji var, rotalarınızı planlamaktan, doğru vitesi donatmaktan ve yüklerinizi ayarlayarak her şeyin hedefinize mümkün olduğunca hızlı seyahat etmenizi sağlamak için optimize edilmesinden gelen bir zevk.
Yol boyunca, yükünüzü çalmaya çalışacak olan haydut hamalların işgal ettiği arazi alanlarıyla karşılaşıyorsunuz ve ardından BT'ler var. Sebepler nedeniyle, ölü insanlar şimdi bir termonükleer bombanın gücüyle patlıyor ve geçmişte olanlar, hayalet hayaletler olarak manzaranın etrafında dolaşıyor. Onlara çok yaklaşırsanız, karada yarı yolda sürüklenirsiniz, yükünüzü kaybedersiniz ve bir petrol birikintisinde bir balinayla savaşmak zorunda kalırsınız. Ya da belki dev bir aslan, harap bir şehir yerden yükselir ve balık yağar.
Death Stranding bir kutu sabunlu kurbağa kadar çılgın ve ben hala onu seviyorum. bahsettiğim her şey orijinal Death Stranding incelememde Lea Seydoux'nun olağanüstü performanslarından, su samuru gibi giyinmiş Conan O'Brien'ı içeren oldukça tuhaf kamera hücresine kadar hala ayakta. Bir şeyin değişmesi gerekiyor mu? Pek sayılmaz; zaten mükemmele yakın bir deneyim, bu da neden bir 'Yönetmen Kurgusu' olduğu sorusunu akla getiriyor.
Kojima stüdyoyu kurdu, hikayeyi yazdı ve oyunun prodüksiyonu üzerinde tam kontrole sahipti. İlk sürüm, yapmak istediği vizyonuydu. Sözde Director's Cut'a gerek yok ve Kojima tam olarak bunu belirtti. “Bir filmdeki bir yönetmenin kurgusu, yönetmenin onu düzenleme hakkına sahip olmadığı için isteksizce ya da çalışma süresinin kısaltılması gerektiği için isteksizce yayınlanan kısaltılmış bir versiyona ek bir düzenlemedir.” o tweeted. “Oyunda, kesilen şey değil, ek olarak üretilen şey dahil edildi. Yönetmenin Artısı mı? O yüzden bence 'yönetmenin kurgusu' demekten hoşlanmıyorum.”
Açıkça "Yönetmenin Kesimi" başlığı Sony'nin pazarlamasından PS5 yükseltmesini zorlamaya yardımcı olmak için geldi ve Kojima'nın belirttiği gibi, bu tamamen yanlış bir etiket. Oyun yeni özellikler içeriyor, ancak hikaye ve ara sahneler, oyun ilk piyasaya sürüldüğü zamanki gibi kalıyor. Elde ettiğiniz şey, oyuna bir sürü küçük, çoğunlukla alakasız eklemeler.
Oyun zorluğu, yeni oyunculara yardımcı olmak için biraz ayarlandı. Artık Destek İskeleti'ne daha önce sahip oluyorsunuz ve ne yapmanız gerektiğine dair daha fazla ipucu ve ipucu var. Ayrıca, kullanılacak birkaç yeni silah ve düşmanları olabildiğince hızlı bir şekilde etkisiz hale getirmeniz gereken bir dizi zaman denemesine sahip bir VR Atış Poligonu da var. Haritanın ilk bölümünde batıya doğru en uzak noktaya ulaşın ve bir yarış pisti inşa edebilirsiniz. Burada ekstra beğeniler veya yeni bir araba kazanabilirsiniz, ancak Death Stranding'deki araç kullanımı en iyi ihtimalle basit olduğu için çok çabuk sıkılır.
Ayrıca bir son derece heyecan verici yeni tip bir köprü, numaralar yapmak için bisikletle inip binebileceğiniz bir rampa ve değerli kutuları haritanın yarısına fırlatmak için kullanabileceğiniz bir kargo mancınığı ve ardından bir saat boyunca kayalara tırmanıp bulmaya çalışmak. patlatılan şeylerin düştüğü yer. Keşfedilecek yeni bir alan var - Sam'in en iyi Solid Snake izlenimini yapmak için gizlice girdiği bir yeraltı fabrikası - ama eğlenceli olsa da oyuna pek bir şey katmıyor.
En büyük etki, yerel olarak PS5'te çalışan oyundan gelir. Oyun şimdi birkaç grafik seçeneği içeriyor: Performans, yükseltilmiş 60K ile 4 fps'de çalışıyor ve ikinci bir mod gerçek 4K'da ve 60 fps'ye oldukça yakın bir hızda çalışıyor. Her iki durumda da, oyun çarpıcı görünüyor ve bazı setler, Naughty Dog'u amatörler gibi gösteren gerçek gözlükler.
Ayrıca ekranın altına ve üstüne siyah çubuklar ekleyen ve oyunun bir film gibi görünmesini sağlayan geniş ekran modu da var. Bu modda o kadar iyi görünüyor ki, işe yaramaz olması çok yazık. Menüleri üstte ve altta kesilmeyecek şekilde yeniden yapmak yerine, her şeyi küçülterek çubukların içine sığdırdılar. Bu, zaten küçük olan metnin zar zor okunabilir olduğu ve şu anda çok sınırlı olan görüşünüzle birleştiğinde, kötü bir şekilde yürütülen güzel bir fikir olduğu anlamına gelir.
İyi haber şu ki Sony, PS4'ün PS5'e yükseltildiğini duyurdu. sadece bir beşlik Birleşik Krallık'ta ve ABD ve AB'de 10$/10€'dur. Kayıtlı verilerinizi, orijinal oyunda oturum açmak, kaydetmenizi buluta yüklemek (ancak her zamanki Save Game bulutunu değil) ve ardından PS4'inize indirmek gibi aptalca karmaşık bir yöntemle PS5 sürümünden içe aktarabilirsiniz. Artı tarafta, PS4 sürümünün yüklenmesinin ne kadar sürdüğünü fark etmemi sağladım. PS5'in süper hızlı SDD'sine kıyasla bir buz devri gibi geliyor.
Death Stranding Director's Cut, Director's Cut değil, Death Stranding Plus Bazı Anlamsız Ekstra Bitler, ancak beş sterlin veya on dolar için gerçekten şikayet edemezsiniz. Oyunu hiç oynamadıysanız, o zaman en iyi sürümü alıyorsunuz, bu yüzden her iki şekilde de kazanın.
Göğsünüze bir bebek bağlayın, kendi idrarınızdan el bombası atın, pizza dağıtın, Amerika'da zipline yapın, gülün, ağlayın, öl ve ardından bağırsak hareketlerinize yardımcı olan bir kaplıcaya güzel bir dalış yapın. Çılgınca ve hala harika, ancak 60 fps ve yeni bir tabanca ile.
