با فکر کردن به Minute of Islands، با خودم بر سر دوراهی هستم. این نوعی از بازی است که من معمولاً از آن لذت می برم، اما وقتی صحبت از آن به میان می آید، مطمئن نیستم که از آن لذت برده باشم. در عوض، متوجه می‌شوم که یک روز پس از بازی، از قبل ذهنم را از دست داده است.
اولین برداشت دقیقه جزیره مطمئناً قابل توجه است، زیرا در مجموع تاریک تر از چیزی است که بر اساس سبک هنری آن انتظار دارید. همانطور که راوی به آن می گوید، به عنوان یک زن جوان به نام مو، یک روز صبح از خواب بیدار می شوید و در جایی که واقعاً باید سر و صدا وجود داشته باشد، سکوت می کنید - صدای ماشین هایی که زیر زمین زمزمه می کنند، به طرفداران نیرو می دهد که جزایر را عاری از هاگ های سمی کشنده نگه می دارند.
اولین دیدگاهی که از چیزی که هواکش را نیرو می‌دهد، لحظه‌ای خاص است، وقتی با غول غول‌پیکری روبه‌رو می‌شوید که در زیر زمین زندگی می‌کند و به نظر می‌رسد تنها هدف او این است که میل لنگ را مانند همستر در چرخ می‌چرخاند. اما غول، یکی از یک گروه از برادران، خسته شده است، و باعث یک واکنش زنجیره ای سمی از خرابی ماشین می شود. وظیفه مو به عنوان حامل سوئیچ omni، یک نوع کلید اصلی مدیریت مکانیکی، بخشی جادویی، این است که برق اضطراری را به تعدادی فن مختلف در مجمع الجزایر کوچک خود هدایت کند و در نتیجه نظم را بازگرداند.
