نقد و بررسی Necromunda Hired Gun
همانطور که احتمالاً هر طرفدار بازی جنگی رومیزی Necromunda از Games Workshop میتواند به شما بگوید، قرار دادن یک بازی تیراندازی اول شخص در دنیای تاریک و شن و ماسه Underhive پیشنهادی بیمعنا به نظر میرسد. Necromunda: Hired Gun در جامعهای بیقانونی که توسط گروههای رقیب اداره میشود و با فضایی که باعث میشود مجموعههای مترو بهطور مثبتی خوشبینانه به نظر برسند، اتفاق میافتد، عنوانی پر از اکشن دویدن و تفنگ است که مانند سالاد پرتاب شده مکانیکهای تیراندازی اخیر بازی میکند. این به خوبی کار ساختن جهان را بر اساس داستان بازی رومیزی انجام می دهد، اما فراموش می کند که حتی داستان های بازی های اکشن (و گیمرها) به مکان هایی برای نفس کشیدن نیاز دارند.
در یک دنیای تاریک و ظالمانه Warhammer 40K، Necromunda (بازی رومیزی و محیط) هم اکشن و هم حال و هوا را به معنای واقعی کلمه پایین میآورد. این رویداد در سیاره ای شبیه زمین به نام نکروموندا اتفاق می افتد، جهانی که سطح سابق قابل سکونت آن توسط آلودگی و بهره برداری صنعتی ویران شده است و جمعیت تریلیون ها نفری آن به شهرهای بزرگ Hive که کیلومترها زیر و بالای سطح سیاره کشیده شده اند، نقل مکان کرده اند. در اعماق پایین تپههای موریانه بشریت، هوای تازه و آسمان چیزی از اسطورههای باورنکردنی است. Underhive به جای اینکه یک جامعه قوانین باشد، مجموعه ای از قبیله های رقیب است که هر کدام نقش و چمن خاصی دارند.
این بازی رومیزی دارای فهرست بزرگی از قبیلهها است، اما Hired Gun روی سه مورد تمرکز دارد: House Goliath، House Orlock و House Escher. شما به عنوان یک مزدور بازی می کنید، به این معنی که به هیچ یک از خانه ها وفاداری ندارید و می توانید آزادانه از خصومت طبیعی بین آنها سوء استفاده کنید، طرف هر کدام را که خانه بیشترین پول را به شما می دهد را بگیرید و گهگاه به آنها اجازه دهید در حالی که شما با یکدیگر مبارزه کنند. تماشا کردن. داستان رقابت بین قبیله ای و انتقام Hired Gun یک آشفتگی گیج کننده از نام ها و انگیزه ها بدون آشنایی قابل توجهی با بازی رومیزی و دسیسه های آن است. با این حال، آن را به یک صندلی عقب دور از عمل طول می کشد.
در طول سالها، بازیهای تیراندازی اولشخص و بازیهای اکشن، مکانیکهای مختلفی از جمله قلابهای دویدن روی دیوار و قلاببازی را در فضای بازی قرار دادهاند. Hired Gun آنها را به همراه تقریباً هر مکانیک تیرانداز استاندارد دیگر به ترکیب اضافه می کند: سلاح های قابل ارتقا، زره و توانایی ها، ایمپلنت های بیوتکنولوژی که حرکات ویژه غیرفعال و فعال را ارائه می دهند، یک همراه قابل ارتقا (در این مورد، یک سگ ماستیف سایبرنتیک) و یک شهر مرکزی، Martyr's End، با NPCهای فروشنده و هیئت ماموریت. اگر Metro، Doom، Serious Sam، Cyberpunk 2077 و بازی قبلی 40K توسعه دهنده Streum On هالک فضایی Deathwing با داشتن یک فرزند (با توجه به طبیعت پیچ خورده نکروموندا) بیش از حد ممکن)، فرزندان آنها هیرد گان خواهند بود.
اما مکانیک های مشتق یا قرضی در بازی ها چیز جدیدی نیست. در واقع، آنها منحنی یادگیری کوتاهتر و حس آشنایی را فراهم میکنند. اکشن در Necromunda: Hired Gun عمدتاً هیچ مشکلی ندارد. مطمئناً سرعت بالایی دارد و سلاح ها و توانایی های سرگرم کننده زیادی برای بازی وجود دارد. به لطف خودپسندی قبیله متخاصم، انواع زیادی از انواع دشمن می توانند در یک منطقه با هم ترکیب شوند و چالشی همزمان از سوی دشمنان انسانی، مکانیکی و ماوراء طبیعی ایجاد کنند. هیچ سلاح یا توانایی غلبه نمیکند و ماستیف سایبری ابزاری عالی در مبارزه است. اشکالی که در اکشن Hired Gun وجود دارد این است که تقریباً همه چیز در بازی وجود دارد و هر مأموریت اصلی یا فرعی در نهایت همان احساس را دارد. این تکرار تنها با زمان نسبتاً فراموششدنی در شهر هاب برای ارتقاء و دریافت مأموریت بعدی یا انتخاب کوئست جانبی شکار جایزه بعدی شکسته میشود. چیزی که Hired Gun به شدت به آن نیاز دارد تنوع است، و این واقعیت که سیستم ارتقا به طور کامل با کسب درآمد انجام می شود به این معنی است که پخش مجدد فصل ها یا تکمیل جایزه ها و ساییدن در مبارزات بیشتر یک ضرورت است و بر خستگی می افزاید. اگرچه به اندازه تیرانداز قبلی استودیو حشرهدار نیست، اشکالات صوتی و خرابیهای زیادی وجود داشت که پیشرفت در یک ماموریت را خراب کرد.
دژاوو بارها و بارها
مایه شرمساری است زیرا اگرچه مدل های شخصیت شگفت انگیز نیستند، اما محیط های Hired Gun و طراحی سطح به طور کلی کار موثری را برای درک دنیای افسرده کننده و تاریک پیشنهاد شده توسط بازی رومیزی و ماشین آلات گسترده Underhive انجام می دهد. مانند قطار زیرزمینی عظیمی که فصل دوم را تامین میکند، برخی از مجموعهها تاثیرگذار هستند، در حالی که مناطق دیگر مانند مجموعهای از اتاقهای تکراری و خالی در جستجوی هدف و انبوهی از ضایعات رها شده احساس میشوند. همان ترکیبی از هر دو الهام گرفته و تکراری برای طراحی دشمن صادق است، که سرنخ خود را از سه خانه متضاد (و مینیاتورهای Games Workshop) گرفته است. در حالی که موسیقی نبرد پیشفرض هوی متال استاندارد تیراندازی است، برخی از شخصیتها (اگر نه همیشه نوشته شدهاند) با انرژی و ذوق صداگذاری میشوند، بهویژه شخصیت پخشکننده اسکاتلندی.
مانند بسیاری از دنیای Warhammer 40K، Necromunda دنیایی غنی از تصورات پر از پتانسیل برای درگیری و داستان سرایی است. استفاده از آن به عنوان تنظیمات یک تیرانداز پر از اکشن کاملا منطقی است. اگرچه مکانیکهای آن اساساً مجموعهای از بهترین ایدههای تیراندازان دیگر هستند، Necromunda: Hired Gun مقدمهای مناسب برای این بخش خاص از Warhammer 40K-verse است. با این حال، در برخی مواقع، تکرار و خستگی با رویکرد یک نکته به سرعت و طبیعت ناامیدکننده جهان آغاز میشود. شما به شدت به انسانیت، عمق عاطفی، شوخ طبعی یا تنوع امیدوار میشوید... که حدس میزنم در نهایت این باشد. وضعیت اسفبار ساکنان Underhive. این فقط نباید مال گیمر باشد.
***کد بررسی کامپیوتر ارائه شده توسط ناشر***
پست نقد و بررسی Necromunda Hired Gun – یک یادداشت بی امان به نظر می رسد برای اولین بار در COG متصل است.