این طلوع نسل جدید کنسول ها است و IP های جدید به سرعت خود را تثبیت می کنند تا از آمدن این دوره جدید از بازی ها خبر دهند. Nexus اسکارلت وعده‌های بزرگی را می‌دهد که یک RPG اکشن فراگیر باشد، که بر اساس یک انیمه زیبای لباس خیابانی و الهام‌گرفته از دهه ۹۰ تنظیم شده است. اما آیا استودیو Bandai Namco می تواند ارائه دهد؟
امیدها برای یک RPG اکشن نسل بعدی متأسفانه برآورده نشده است Nexus اسکارلت بر روی کنسول های نسل گذشته نیز عرضه شده است. با بررسی دقیق تر، به نظر می رسد که این بازی همیشه برای مشخصات و محدودیت های نسل گذشته ساخته شده است. حتی فاجعه آمیزتر کاهش هزینه های بیش از حد انجام شده برای ارائه چیزی است که ارزان به نظر می رسد.
فقط چطور Nexus اسکارلت گیمرها را ناامید می کند؟ بین تاری تصمیم‌های وحشتناک و داستان‌گویی بسیار ضعیف، می‌توان دقیقاً مشخص کرد که همه مسائل از کجا سرچشمه گرفته‌اند. احتمالاً یکی از بزرگترین جنایات انجام شده توسط Nexus اسکارلت این است که این جسارت را دارد که خود را یک "RPG اکشن" بنامد، در حالی که در واقع فقط یک بازی اکشن خسته کننده معمولی است.
Nexus اسکارلت
سازنده: Bandai Namco Studios
ناشر: Bandai Namco Entertainment
پلتفرم‌ها: Windows PC، PlayStation 4 (بررسی)، PlayStation 5، Xbox One، Xbox Series X|S
تاریخ انتشار: 25 ژوئن 2021
بازیکنان: 1
قیمت: 59.99 دلار آمریکا
Nexus اسکارلت اغلب بیشتر شبیه یک انیمه دارای مجوز است تا یک مفهوم اصلی بازی. انیمه ای وجود دارد که قرار است با بازی همزمان شود، اما ناشناخته است که باعث ایجاد دیگری شده است. چیزی که مایه تاسف است این است که چگونه بازی بی روح و شلخته طراحی شده است.
از سکانس‌های کم‌هزینه غیرقابل باوری که از مدل‌های سه‌بعدی ثابتی تشکیل شدهاند که در حالت‌های بین فریم‌ها قرار می‌گیرند، تا بی‌توجهی کامل به درخت توانایی ارزشمند و مناطق بازیافتی. Nexus اسکارلت هرگز بالاتر از این احساس نمی‌شود که باندای نامکو ارزان‌قیمت است.
پیش فرض مناسبی برای کار در این مفهوم وجود دارد و جهت هنری بسیار قوی است. لحظاتی وجود دارد که زمانی که بازی بازیکنان را به حال خود رها می کند، درخششی از لذت وجود دارد و پیشرفت کافی برای انعطاف پذیری در گیم پلی انجام می شود. خیلی بد است که گیمرها مجبور شوند ساعت‌ها صحنه‌های کوتاه ارزان کارگردانی ضعیف و درخواست‌های آموزشی مداوم را پشت سر بگذارند.
Nexus اسکارلت درباره ارتش نظامی آینده نگر از سربازان روانی است که از شهر در برابر موجودات بین بعدی معروف به دیگران محافظت می کنند. بچه های روانی که این ارتش را تشکیل می دهند به عنوان نیروی سرکوب دیگر (OSF) شناخته می شوند و توانایی های آنها با مواد مخدر تقویت می شود. این عواقب جانبی دارد که باعث می شود آنها بسیار جوان تر از آنچه هستند ظاهر شوند.
سن اکثر اعضای حزب OSF بین 30 سالگی تا 60 سالگی است. بین نقاط طرح شامل سفر در زمان، شبکه عصبی شهر، و اینکه تقریباً هر شخصیت انگیزه پنهانی دارد. پیگیری داستان تبدیل به یک کار طاقت فرسا می شود.
برخی از شخصیت ها آن چیزی که به نظر می رسند نیستند. و برخی نوشته های مشکوک که به شدت بر سوء تفاهم ها یا عدم ارتباط تکیه دارد، طرح را بیشتر به یک کمدی اشتباهات تبدیل می کند تا یک تریلر علمی-تخیلی با پیچش ترسناک. این کمکی نمی کند که بیشتر ارائه داستان فاقد هر گونه استعداد یا سبک باشد، و اینکه یکی از دو قهرمان قابل بازی یک پتوی خیس باشد.
Nexus اسکارلت داستانی دارد که با دو دیدگاه تقسیم شده است. بازی با یک طرف، طرف دیگر را به گونه ای دیگر نشان می دهد، اما فقط بازی در نقش Kasane لذت بخش است. یویتو هیچ شخصیتی ندارد و تا آنجا که پسران دبیرستانی انیمه های عمومی رتبه بالایی دارند. او مانند یک قهرمان ساکت است که صحبت می کند. هر چیزی که او می‌گوید هیچ است، و او همیشه آنچه را که می‌گوید انجام می‌دهد.
گیم پلی Yuito نیز از Kasane پایین تر است. دسترسی تیغه او بسیار کوتاهتر از آن چیزی است که به نظر می رسد. با وجود اینکه می تواند از تله کینزی برای چرخاندن و پوشاندن آن استفاده کند، اما همیشه احساس می کند که شمشیر به اندازه کافی بلند نیست. مبارزه با Kasane به عنوان Yuito یک مثال عالی از این موضوع است، زیرا او می تواند ضربات خود را در فاصله ای بیشتر از او به هم متصل کند.
هر دو قهرمان قدرت فوق العاده یکسانی دارند، بنابراین بسیار گیج کننده است که چگونه طراحان نتوانستند به طور کامل از امکانات یک شمشیرزن روانی استفاده کنند. توانایی های رزمی کاسان برای یک سرباز روان بسیار طبیعی تر است. حمل چاقوهایی مانند کونویچی از راه دور، و قادر به حمله به گروه های تهدید که او را احاطه کرده اند.
استفاده از یک دسته چاقوهای کوچک برای یک افسر OSF بسیار منطقی تر از یک تیغه است. غوغاهای یویتو باعث می شود که او احساس کند یک مرد نیمه کاره است قصه های از عضو حزب، از یک سرباز روانی توانمند آینده. خارج از اصول اولیه جنگ غوغا، هر دو قهرمان یکسان عمل می کنند و نقشه های مغزی مشابهی دارند. Nexus اسکارلتنسخه یک درخت مهارت.
تنها تفاوت بین نقشه های مغزی هر یک از شخصیت ها این است که برخی از چیدمان کمی متفاوت است. مهم نیست که چه، Kasane و Yuito هر دو حرکات یکسان را یاد خواهند گرفت، فقط در زمان های مختلف. این فرصتی از دست رفته بود تا هر یک از شخصیت‌ها را منحصربه‌فردتر کنید و با ارائه تفاوت‌های اساسی در سبک‌های بازی، ارزش بیشتری به بازی اضافه کنید.
نقشه مغز تا آنجایی که درختان مهارت به خوبی اجرا می شوند بسیار ضعیف است. تقریباً نیمی از توانایی‌های آموخته‌شده در عملکردهای بسیار ابتدایی مانند ریباند پس از ضربه خوردن تلف می‌شوند. توانایی دوبل پرش و جاخالی دادن با هوا، عملیات تحرک ساده ای هستند که فقط به هدر دادن امتیازات تجربه کمک می کنند، زیرا طراحان مجبور بودند درخت مهارت را از بین ببرند تا چشمگیرتر از آنچه هست به نظر برسد.
نمونه های دیگری نیز وجود دارد Nexus اسکارلت ایجاد مشکلات و راه حل های خود برای ایجاد توهم عمق. مهارت استفاده سریع از آیتم‌ها فقط انیمیشن را کاهش می‌دهد تا از مواد مصرفی برای سریع‌تر کردن اکشن استفاده کند و به بازیکنان اجازه می‌دهد تا HP را در حین طفره رفتن بازیابی کنند.
توانایی‌های مفید و منطقی در نقشه مغز مواردی مانند پسوندهای ترکیبی، اسلات‌های تجهیز اضافی یا ارتقاهای غیرفعال مانند افزایش سنج هستند. نیمی از درخت تا مدت ها بعد با پیشرفت داستان در دسترس نخواهد بود، و نمی توان در هر ویژگی خاصی تخصص داشت.
علیرغم کاشت نامنسجم نقشه مغز، مبارزه در کجاست Nexus اسکارلت بالا می رود و صاف روی صورتش می افتد، در گودالی از ادرار تند. ممکن است برخی از گیمرها وجود داشته باشند که ممکن است بهانه گیری کنند Nexus اسکارلتمبارزه درهم و برهم، زیرا خود را به عنوان یک "آر پی جی اکشن" بازاریابی می کند. گول نخور.
این یک بازی اکشن مبتنی بر ماموریت با عناصر شخصیت‌سازی است که هدف آن فریب دادن طرفداران RPG و اکشن است. هیچ گونه نقش آفرینی وجود ندارد و بیشتر اکشن ها کاملاً خودکار به نظر می رسند. گویی برای این طراحی شده است که شما را ماهر جلوه دهد نه اینکه باید ماهر باشید.
در هنگام مبارزه، بیشتر شبیه به فعال کردن چرخه های انیمیشن است تا اجرای حرکات. سقف مهارت بسیار پایین است، زیرا بسیاری از مکانیک های جنگی بسیار خاص هستند. شرایط هیچ انعطافی ندارند، و مهم نیست که چقدر گیمر خوبی هستید، واقعاً راهی برای خلاقیت در هنگام مبارزه با دیگران وجود ندارد. بیشتر شبیه چیزی از الف است قصه های از RPG از امثال NieR Automata or نهایی بازسازی فانتزی VII.
دشمنان باید به روش های بسیار خاصی اعزام شوند، و انجام ندادن آنچه که بازی می خواهد اغلب به این معنی است که تا زمانی که این الزامات برآورده نشود، دشمن شکست ناپذیر خواهد بود. این همچنین در مورد استفاده از توانایی‌های اعضای حزب که انواع مختلفی از جوایز یا علاقه‌مندان را اعطا می‌کنند، صدق می‌کند.
به لطف استفاده هنرمندان از Unreal Engine 4، نبردها اغلب شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند. Yuito و Kasane می‌توانند اشیاء مختلف را به سمت حریفان خود پرتاب کنند، و انیمیشن‌های کوتاه صحنه در هنگام فعال کردن توانایی‌های اعضای حزب پخش می‌شوند.
همه این‌ها باعث می‌شود درگیری‌ها مانند صحنه‌های مبارزه در یک انیمه اجرا شوند. برای لحظه‌ای، می‌توان به راحتی فریب خورد و باور کرد که گیم‌پلی تقریباً سرگرم‌کننده است، به دلیل اینکه تصاویر زرق و برق دار و نرم به نظر می‌رسند.
ساختار Nexus اسکارلت از همه نظر بسیار سفت و سخت است داستان در ماموریت های سبک خطی در همان مکان های انگشت شماری که از یک منو انتخاب می شوند، باز می شود. هرکسی که انتظار دارد هر نوع جهان باز یا هابی برای کاوش داشته باشد، ناامید خواهد شد. نزدیکترین مکان به یک مرکز به سبک کاموروچو، خیابانی است که به یک زیارتگاه منتهی می شود و پادگانی برای OSF.
محیط ممکن است به لطف جهت هنری واقعاً شیک و جذاب به نظر برسد، اما هرگز واقعی یا غوطه ور به نظر نمی رسد. چیزی برای تعامل یا فعالیتی برای مشارکت وجود ندارد. فقط NPCهایی که ممکن است هدف جانبی بسیار خسته کننده ای داشته باشند یا نداشته باشند که از قوانین MMORPG دوران 2000 پیروی می کند.
"RPG" ترین جنبه این است که قهرمانان می توانند با اعضای حزب پیوند اجتماعی برقرار کنند و به آنها هدایایی ارائه دهند. ارتقاء سطح پیوند آنها، ابزار آنها را در نبرد گسترش می دهد، که بسیار مفیدتر از هر چیزی است که Brain Tree ارائه می دهد. خیلی بد است که هیچ راهی برای شکست در این لحظات پیوند وجود ندارد. هدیه صحیح همیشه تنها گزینه موجود است و هیچ نتیجه منفی برای هیچ انتخابی وجود ندارد.
بیشتر اوقات هنگام دویدن در راهروهای Nexus اسکارلت، اهمیت دادن به هر چیزی سخت می شود. نمای جلوه‌های بصری نمی‌تواند این واقعیت را پنهان کند که محیط‌ها فقط برای جنگیدن طراحی شدهاند و هیچ ارتباط منطقی با جهان در کل ندارند.
به نوعی مانند یک بازی اکشن پلی استیشن 2 بازی می کند که به اندازه کافی خوب نبود که به خاطر بسپارید. پسندیدن لشکر آشوب or بوجینگای: شهر متروکه… آن ها را به خاطر می آورید؟
اگر از گیم پلی خسته کننده به خواب نروید، از مسیر هنری شگفت انگیز شگفت زده خواهید شد. زیبایی شناسی واقعیت افزوده در این آینده جایگزین به شدت تحت فشار قرار می گیرد. منظره شهر مملو از تبلیغات هولوگرافیک است که دائماً برای جلب توجه می جنگند. حتی وسایل معمولی شهری مانند ستون‌ها و تابلوها، برآمدگی‌هایی هستند که می‌درخشند و می‌درخشند و به مصنوعی بودن آینده حال و هوای افسرده‌کننده‌ای می‌دهند.
انتقاد شدید از رسانه ها در داستان Nexus اسکارلت به ویژه برای هر کسی که در دهه 2020 زندگی می کند قابل ارتباط است. روزنامه نگاران پیچ در پیچ با ارسال بزدلانه پهپادهای دوربین دار برای پوشش همه چیز و همه چیز عمل می کنند. شخصیت ها حتی با آنها صحبت می کنند و این گزارشگران اخبار جعلی اتفاقاتی را به راه می اندازند که بینندگان را به وجود آنها نفرین می کند. حتی در بازی‌های ویدیویی، به نظر می‌رسند که بسیار ضربه‌پذیر هستند.
مدل‌های کاراکتر به طرز چشمگیری با جزئیات و با دقت مدل‌سازی شدهاند. شرم آور است که آنها زمان زیادی را صرف حرکت در کات سین ها نمی کنند. معدود صحنه هایی که توسعه دهندگان اجازه داشتند بیش از یک عبارت را نشان دهند، طیف وسیعی از حرکات و نکات ظریف را به تصویر می کشد.
طراحی دیگران واقعا الهام گرفته شده است. اغلب اوقات بازیکنان ممکن است از حضور غیرمعمول و کابوس‌آمیز خود مبهوت شوند. آنها ترکیبی سورئال از رفتار حیوانی و برخی مکانیسم های صنعتی هستند. حرکات عجیب و غریب و صداهای غیر انسانی آنها مطمئناً تأثیرگذار است.
Nexus اسکارلت قطعاً جلوه‌های بصری را به شدت تحت فشار قرار می‌دهد، و هنگام بازی روی پلی‌استیشن 4 پرو، کنسول ضعیف به سختی می‌تواند زمانی که قهرمانان به حالت‌های Devil Trigger خود می‌روند، از آن پشتیبانی کند. مقادیر فراوان افکت روی صفحه، اعضای حزب، دشمنان و فیزیک اشیاء تصادفی به ندرت اجازه می دهد تا نرخ فریم برای مدت طولانی ثابت بماند. زمان بارگذاری نیز بسیار طولانی است و هنگام تلاش مجدد در یک نبرد ناموفق، سخت احساس می شود.
به غیر از آهنگ مهیج افتتاحیه انیمه، بیشتر موسیقی در Nexus اسکارلت در پس زمینه محو می شود بیشتر موتیف هایی که برای ایجاد حال و هوا استفاده می شوند، سبک های معمولی جی راک و گرانج هستند.
این در بازی‌های انیمه با قهرمان‌های جوانی که درگیر درام دبیرستانی هستند، رایج است. این عطر و طعمی است که احساس می کند کلاه قدیمی برای فرضیه ای است که تخیلی تر از چیزی است که معمولاً توسط یک توسعه دهنده و ناشر بزرگ ژاپنی انجام می شود.
Nexus اسکارلت پتانسیل تبدیل شدن به یک RPG اکشن با کیفیت را داشت، اما همه اصول اولیه در اولویت قرار نداشتند. داستان اصلاً بدون هیچ ذوقی ارائه می‌شود، و صحنه‌ها آنقدر طولانی می‌شوند و کاملاً خسته‌کننده می‌شوند که هنگام رد کردن کات سین احساس گناه نمی‌کنید. اکشن و شخصیت سازی به قولی که تصاویر شیک پیشنهاد می کند عمل نمی کند. به سختی نیاز به تسلط فنی بر عملکرد درونی بازی دارد.
شاید انیمه جنبه داستانی را ارائه دهد Nexus اسکارلت، زیرا این بازی نمی تواند گیمرها را در درام غوطه ور کند. گیم پلی بازی در مقایسه با بازی های RPG اکشن مشابه اخیر در بازار و نسبت به بازی های چهار نسل قبل بسیار پایین است.
Scarlet Nexus در پلی استیشن 4 پرو با استفاده از کد بررسی ارائه شده توسط Bandai Namco Entertainment بررسی شد. می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره خط‌مشی بررسی/اخلاق Niche Gamer پیدا کنید اینجا کلیک نمایید.
