در اکسو وان جی وستون دنیاهای زیادی وجود دارد، اما مطمئن نیستم که بخواهم دنیایی را که در آن کاوش می کنید ترک کنم. نسخه ی نمایشی استیم بازی. من آنقدر دوست دارم که به سمت افق چرخان آن حرکت کنم که از عبور از آن متنفرم. اگر هنوز از این لذت لذت نبرده اید، Exo One یک اثر علمی از انتزاع یکپارچه و حرکت سرگردان است، مانند یک میز پین بال که توسط بیگانگان از سال 2001 ساخته شده است: یک ادیسه فضایی. این شما را مسئول یک کشتی درخشان می کند که می تواند به عنوان یک گوی نقره ای بر روی سیارات بچرخد یا خود را به یک دیسک پرنده کوبیده و انرژی برای حرکت از اصطکاک سطحی تولید کند.
دمو به شما 10 دقیقه فرصت می دهد تا از همه اینها لذت ببرید، و همانقدر که من شیفته سیاراتی هستم که در انتظار هستند، نمی دانم که آیا زمان بندی شده آن محو شدن به سیاه پایانی مناسب تر از هر بازی نهایی است. می بینید که Exo One داستان اولین تماس است. یکی از سیارات آن به نام اخترشناس کارل سیگان نامگذاری شده است، که کار خود را صرف ابداع پیام هایی برای ستارگان یا فرضیه سازی در مورد شرایط زندگی در سیارات دیگر کرد (چشم اندازهای شتابان بازی، همیشه در حال فرو رفتن به سمت و از میان برخی از جرم های آسمانی، همچنین سفرهای دریایی را به یاد می آورد. مستندهای مشهور تلویزیون کیهان ساگان). با توجه به عظمت و طول عمر کیهان، بسیار بعید است که گونه ما قبل از اینکه توسط خورشید یا افراط خودمان زنده شویم، با تمدن ستارگان دیگری روبرو شود. با عرض پوزش می گویم محو شدن به سیاه، نتیجه محتمل تر است.
اما شاید من نیازی نداشته باشم که اینقدر زیاده روی کنم. شاید منبع جذابیت نسخه ی نمایشی آن رزولوشن تصادفی تکان دهنده نباشد، بلکه کیفیتی است که همه دموی ها به اشتراک می گذارند – دعوت ناگفته ای برای به دست آوردن هر چه بیشتر از چیزی ناقص و دور ریختنی. راه های زیادی برای پخش مجدد نسخه ی نمایشی Exo One وجود دارد. می‌توانید آن را به‌عنوان یک آزمایش زمان تلقی کنید، البته، از هر افزایشی که می‌خواهید آخرین اینچ از زمان پخش را حذف کنید، و خود را در باران رانندگی کنید. یا می توانید نیاز خود به سرعت را جبران کنید و آن را به یک عمل پایانی تکرار شونده از سرگردانی و تفکر تبدیل کنید، که با حالت Ko-Op Mode قابل مقایسه است. ارکیده تا غروب. ممکن است تماشای نور خورشید که تپه های شنی را برنز می کند و به صدای ترق خاک زیر کروم گوش دهید، آهسته باشید. شما می توانید الگوها را در ابرها ردیابی کنید، به ویژه اشکالی که توسط رعد و برق آشکار می شوند، به جای اینکه از آنها عبور کنید. و سپس آن ساختارهای هندسی عظیمی وجود دارند که از شن ها می ترکند - یادگارهای معمولی بیگانگان یا چیزی حتی مبهم تر؟ البته اینها چیزهایی هستند که می‌توانید در بازی کامل به آنها فکر کنید، اما مانند همیشه در دموها، آگاهی شما از اینکه عمداً در آن قرار گرفته‌اید، یک مزیت قدرتمند است.
