ریکی کومتا، مدیر هنری دیزنی: «تقریباً تمام فصل دوم در طول همه‌گیری ایجاد شد. خانه بوف به من می گوید. مانند بسیاری از رسانه های خلاقانه، انیمیشن مجبور شده است تا با دنیای در حال تغییر در بحبوحه شیوع ویروس کرونا سازگار شود. به لطف فناوری مدرن، ثابت شده است که این قابل مدیریت است، با این حال هنوز با سهم عادلانه ای از موانع همراه است - این یک رویکرد غیرمتعارف است که به یک تیم پرشور نیاز دارد تا با هم کار کنند و زمانی که مصالحه لازم است بپذیرند.
خوشبختانه برای The Owl House، Cometa و تیمش هنوز هم توانستند چیزی خاص خلق کنند. Cometa توضیح می دهد: "این یک چالش کاملاً بود و ثابت شده است که ارتباط مهمترین [بخش] است." من در این فصل بیشتر در خلق هنر هستم. وقت من به شدت روی جلسات تولید، بررسی ها، ارتباطات و کارگردانی کلی سرمایه گذاری شده است. فراهم کردن زمینه تولید و داستان نیز بسیار مهم است، زمانی که همه زیر یک سقف بودند، خیلی راحت تر بود. قطعاً این یک روند بوده است، اما ما بهتر شده ایم و یاد گرفته ایم که دور آن کار کنیم.»
مرتبط: مولی ناکس اوسترتاگ در مورد دختری از دریا، خانه جغد، و یافتن امید در رسانه های عجیب و غریب
Cometa "دلش برای رفاقت" که با یک محیط اداری همراه است، که تیم احتمالاً با ادامه تولید نمایش به آن باز خواهد گشت. The Owl House که توسط Dana Terrace ساخته شده است، اولین بار در ژانویه 2020 نمایش داده شد و از آن زمان تخیل بسیاری از طرفداران را به خود جلب کرده است، بسیاری از آنها از طرفدارانی مانند استیون جهان و شاهنامه و شاهزادگان قدرت. کومتا روی اولی به عنوان کارگردان هنری کار کرد و راه را برای نوع جدیدی از تنوع هم از نظر خود انیمیشن و هم از نظر مضامینی که تلاش می‌کند نشان دهد هموار کرد.
کومتا می‌گوید: «در اوایل کارم، در پایان سال‌های کارم در CalArts، کار من حول محور توسعه بصری برای انیمیشن بود. من روی طراحی شخصیت، نویسندگی و استوری بورد تمرکز کردم. من در بسیاری از پروژه های اعلام نشده در تعداد معدودی از استودیوها به صورت آزاد کار کردم و متوجه شدم که مشتریانم به سمت تصویرسازی، ساختن جهان و اجرای من گرایش دارند. در آن زمان بود که متوجه گذار به سمت هنر شدم. پس از ایجاد رابطه با Cartoon Network و Steven Universe، من به تولیدات آنها در زمینه نقاشی و کارگردانی هنری پیوسته بودم. در آنجا کار و آنچه که نقش را در بر می گرفت، تقویت کردم. من به توسعه و کارگردانی چندین پروژه از جمله خانه جغد ادامه دادم. این بسیار سرگرم کننده و جذاب بود، یادگیری در مورد خودم و صنعت در طول مسیر."
روند تولید نمایش های انیمیشن و پیچیدگی های مرتبط با آنها چیزهایی هستند که بسیاری از مردم - از جمله خود من - آنها را نادیده می گیرند، بنابراین نمی توانم مغز کومتا را در مورد چگونگی زندگی در مورد کار کردن در خانه جغد انتخاب نکنم، به ویژه در زیر پرچم شرکتی مثل دیزنی همه چیز حول محور همکاری می چرخد: کارگردانان وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که نویسندگان، هنرمندان، انیماتورها و همه اعضای کارکنان با هم به عنوان یک واحد منسجم کار می کنند. صحبت کردن در مورد آن لذت بخش است، حتی اگر طاقت فرسا باشد.
Cometa توضیح می دهد: "من بین یک تا چهار قسمت در هفته کارگردانی و مرور می کنم و همه آنها در مراحل مختلف تولید هستند." ساخت یک قسمت از خانه جغد حدود یک سال طول می کشد و من تقریباً در تمام مراحل هستم. در مرحله پیش تولید، من توسعه بصری را برای فیلمنامه ها و تابلوها ارائه می کنم. در اواسط تولید، در حال بررسی و نهایی کردن هنر هستم. و در مرحله پس از تولید، در حال بررسی انیمیشن و تصاویر پایانی هستم. همه در یک هفته خیلی دور از دیگر نمایش‌هایی نیست که من روی آنها کار کرده‌ام، اما هر نمایشی از نظر تکنیک‌های داستانی کلی، اجراها و تئوری‌های طراحی خاص است. هر محصولی چیز جدیدی یاد می‌گیرم، آن را با خود به تولید بعدی می‌برم و از آنجا به آن می‌پردازم.»
در حالی که کومتا نام خود را در دنیای انیمیشن های سنتی بر سر زبان ها انداخته است، او در صنعت بازی نیز دست و پا بسته است، البته به روشی تقریباً دور. او بر روی یک کارتون با الهام از Double Fine's Costume Quest کار کرد، یک اقتباس عجیب و غریب که مملو از ارجاعات به بازی‌ها بود و در عین حال یک داستان اصلی را نیز روایت می‌کرد. کومتا به من می گوید: «این یک رویا بود که در آن نمایش نیز کار کنم. قبل از پیوستن به تیم، من به خوبی از Double Fine آگاه بودم - من از طرفداران Psychonauts، Grim Fandango بودم و از طریق رویدادهای Amnesia Fortnight آنها با Costume Quest آشنا شده بودم. در اوایل کالج، من در مورد مطالعات طراحی بازی بحث می کردم، بنابراین در آن زمان به دنبال توسعه بازی های مستقل و توسعه دهندگان بودم. من از سبکی بازی، خلاقیت کلی و تئوری های طراحی آن بسیار لذت بردم.»
هنر خانه جغد علیرغم جایگاهش به عنوان یک نمایش در کانال دیزنی، از کاوش در جنبه های تاریک تر فانتزی هراسی ندارد، اگرچه همیشه با عنصر شیرینی رنگ آمیزی شده است. Cometa بازتاب این احساس است، و گسترش می دهد که چگونه جهت هنری اغلب برای اطلاع رسانی به روایت استفاده می شود، در حالی که یک بار دیگر در مورد اینکه چگونه کل تیم کمک کردند تا هر قسمت جدید چیزی برای افتخار باشد. او به من می‌گوید: «هنر، نویسندگی و داستان کلی عمدتاً یک تلاش مشترک است، به‌ویژه [برای] اوایل فصل اول. «تیم هنری ما طرح‌ها و توضیحاتی را دریافت می‌کند، که سپس تصاویری نادرست برای آنها ارائه می‌کنیم. سپس از آنها برای بسط و گسترش بیشتر روایت استفاده می شود. اغلب، نویسندگان ما از هنرهای از پیش موجود استفاده می‌کنند و آنها را بیشتر گسترش می‌دهند، که بعداً به ما بازمی‌گردد - ما همین کار را می‌کنیم و چرخه ادامه می‌یابد. علاوه بر این، تعداد انگشت شماری یا نویسندگان ما نیز هنرمندان شگفت انگیزی هستند - دانا تراس تقریباً همیشه هنری برای تکمیل نوشتار خواهد داشت.
خارج از جنبه هنری و انیمیشن The Owl House، همچنین معیاری برای بازنمایی عجیب و غریب در انیمیشن های کودکان تعیین کرده است. در حالی که هویت‌های LGBTQ+ اغلب در ویژگی‌های بزرگ‌تری مانند جنگ ستارگان و مارول به پس‌زمینه تنزل داده می‌شوند، این نمایش شامل روابط عجیب و غریب متعارف و کاوش در عشق جوان است که تقریباً همیشه از منظری غیرقانونی دیده می‌شود. کامتا می گوید: «نمایندگی و تنوع مهم است. «داستان ها و روابط دگرباشان جنسی باید به اشتراک گذاشته شود، جشن گرفته شود و بخشی از هنجار شود. همه ما مردم هستیم و عشق و درد را به روش های مشابهی احساس می کنیم. با اشتراک‌گذاری این داستان‌ها، تفاوت‌های ما را جشن می‌گیرد و در عین حال به دیگران درباره اینکه چگونه شبیه‌مان هستیم آموزش می‌دهد. من کاملاً مطمئن نیستم که آیا جریان اصلی محتوای عجیب و غریب و متنوع را بیشتر می‌پذیرد یا نه، اما احساس می‌کنم تا زمانی که به اشتراک‌گذاری این داستان‌ها و روابط واقعی ادامه دهیم، آنها بیشتر پذیرفته می‌شوند.»
این سریال همچنان در حال پخش است، بنابراین ما هنوز شاهد پایان دادن به بسیاری از شخصیت‌های آن به عنوان بخشی از پیشرفت‌های داستانی گسترده‌تر نیستیم، که به نظر می‌رسد بسیاری از آنها به گونه‌ای که حتی چند ماه پیش هرگز انتظارش را نداشتم، بازنمایی عجیب و غریب را دوچندان می‌کنند. ما نباید روی شرکت های بزرگی مانند دیزنی حساب کنیم تا رسانه ها را به این شکل به جلو سوق دهند، اما عشق و صداقت در میان سازندگان نمایش هایی مانند خانه جغد وجود دارد که بسیاری از آنها سعی می کنند دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کنند، حتی اگر از طریق رسانه هایی است که ما مصرف می کنیم.
در اواخر مکالمه مان، از کومتا درباره با ارزش ترین خاطراتش از کار در خانه جغد می پرسم. بار دیگر، همه چیز به همکاری ختم می شود. او می گوید: «بخش مورد علاقه من جلسات بررسی طراحی ما است. ما هفته ای دو بار با تیم هنری خود ملاقات می کنیم. آنها کارهای در حال پیشرفت و هنر تولید نهایی خود را برای هر قسمت به اشتراک می گذارند. آنجاست که می‌بینیم اپیزودهای پایانی چگونه به نظر می‌رسند و دیدن احساسات خلاقانه همه در سریال بسیار لذت بخش است. این یک محیط مشارکتی و فرصتی برای تجلیل از خلاقیت و کار سخت همه است. این بسیار سرگرم کننده و بسیار الهام بخش است.»
بعد: خانه جغد به بینندگان جوان ضرورت شورش کوئیر را نشان می دهد
