Ik weet niet hoe, maar op de een of andere manier - hoe dan ook – ontwikkelaar Chaosforge is erin geslaagd om een turn-based tactische roguelike te maken die aanvoelt als Doom. Natuurlijk, de kunststijl, setting en muziek zijn gemakkelijk genoeg om genres over te brengen, maar het tempo, de pure energie? Dat zou totaal onmogelijk te repliceren zijn in een turn-based tactisch spel, maar hier ben ik aan het beschieten tussen pilaren op een ruimtestation, demonen in kersenrode brokken schieten met een jachtgeweer.
Het begint allemaal met een eenvoudige, informele beurtstructuur. Jupiter Hell wordt gepauzeerd wanneer je niet acteert, maar elke keer dat je iets doet - of dat nu bewegen is, een medikit gebruiken, schieten of herladen - doen de vijanden ook iets. Als je wilt, kun je gewoon acties blijven ondernemen en Jupiter Hell zal zich afspelen als een isometrische actie-shooter. Als alternatief kun je een langzame en gestage aanpak volgen, achter dekking schuilen en zorgvuldig elke beweging uitstippelen alsof je nadenkt over een 99% hitkans in XCOM.
Beide benaderingen zijn technisch haalbaar, maar Jupiter Hell bootst Doom's gevoel van momentum na door de overgang tussen die twee modi volledig naadloos te maken. Je hoeft niet te wachten tot animaties worden afgespeeld, en je hoeft alleen af en toe in je inventaris te duiken — Jupiter Hell is ongeveer net zo dicht bij de reactieve arena-shootouts met een hoog octaangehalte van Doom als een beurt -gebaseerde game mogelijk kan krijgen. Zoals iedereen die Superhot heeft gespeeld kan bevestigen, doet de tijd die een game nodig heeft om op je acties te reageren dat ook niet waardoor het automatisch zo langzaam of controleerbaar aanvoelt als je zou denken.
Bekijk de volledige siteOrigineel artikel
