Gehele Nintendo Life Video Game Muziekfestival we spreken met een reeks componisten en muzikanten voor een mix van diepte-interviews en kortere, scherpere (en misschien een beetje goofier) Q&A's waarin we slechts tien snelle persoonlijke vragen stellen; we noemen deze kortere functies 'Quick Beats'.
Vandaag praten we met Darren Korb, huiscomponist bij Supergiant Games, de studio die verantwoordelijk is voor Bolwerk, Transistor, Brandstapel, en meest recentelijk het sublieme Hades, een wedstrijd die we een welverdiende 10/10 hebben toegekend onze review (het is wat wij en vrijwel elk ander gamingkanaal graag A Very Good Game™ noemen). Deze vragen zijn ontleend aan een langer gesprek dat we onlangs met de componist hadden, en je kunt ernaar uitkijken om in de zeer nabije toekomst meer van de stem van Zagreus zelf te horen.
Laten we in de tussentijd de antwoorden op de waarheid ontdekken groot vragen. Je weet wel, Welk magisch instrument zou jij meenemen op een episch avontuur? - zulke belangrijke dingen...
Wat was het eerste nummer of album dat je je herinnert dat je kocht?
Het eerste album dat ik kocht, bestond uit twee albums tegelijk Off The Deep End van Weird Al en Monty Python zingt, dat waren de eerste twee albums die ik op dezelfde dag kocht.
Wat was de laatste muziek waar je naar luisterde?
De laatste muziek waar ik naar luisterde was Queens of the Stone Age.
Wat was de allereerste videogame waarvoor je muziek schreef, en hoe voel je je er nu naar terug te luisteren?
Ik denk dat De mijne, windzak, de mijne van Bastion was het eerste stuk videogamemuziek dat ik ooit schreef. Technisch gezien denk ik dat ik een stukje videogamemuziek heb gemaakt voor een studentenproject dat Amir [Rao, Design & Studio Operations bij Supergiant Games] op school had gedaan, dus technisch gezien denk ik dat het eerste stuk.
Maar de mijne, windzak, de mijne, ik heb er nog steeds een goed gevoel over, [en] veel van mijn vroegere dingen, ik heb het gevoel dat het representatief is voor waar ik toen was, en ik heb niet echt een revisionistisch verlangen naar wat dan ook. van dat soort dingen, ook al zou ik het nu misschien anders doen. Ik heb het gevoel dat ik het destijds leuk vond, ik vind het nog steeds leuk, ik heb op die manier vrede met veel van mijn vroegere dingen, denk ik.
Op welk stuk van jou ben je het meest trots?
Ik denk dat het op dit moment misschien wel zo is In het bloed, gewoon vanwege de manier waarop we het hebben opgenomen. Het was een origineel nummer dat ik aan het opnemen was in Abbey Road met dit kamerorkest en ik heb een aantal nummers meegenomen - ik had de rocknummers van tevoren opgenomen en meegebracht, en ja, het was gewoon een geweldige ervaring om dat te doen en de zang op te nemen live daar met Ashley [Barrett, singer/songwriter en jarenlang medewerker van Supergiant] en terwijl het kamerorkest daar was, [een] ongelooflijke ervaring. Ik ben supertrots op hoe het is geworden en ik hou van het geluid dat we daarmee uiteindelijk kregen, het was geweldig.
Ik bedoel, ik denk misschien God van de doden staat op de tweede plaats, gewoon omdat het zo leuk was om aan te werken en het gewoon zo'n monsterlijk stuk is. Het duurt negen minuten of zoiets en het was zo leuk om alle verschillende bewegingen te maken en voor dat tweede deel mezelf uit te dagen met hoe hard ik kan rocken, hoe snel kan dit zijn waar ik nog steeds de riff kan spelen in een overtuigende manier. Laten we gaan, laten we eens kijken hoe hard we kunnen riffen!
Welk stuk van iemand anders had je graag geschreven willen hebben?
Eén nummer waarvan ik denk dat het een bijna perfect nummer is, is Geen verrassingen van Radiohead. Dat is een van die nummers waarbij ik, toen ik op de universiteit zat, mijn iTunes-bibliotheek vaak op shuffle had staan en ik deed wat dan ook, en telkens als dat nummer opkwam, moest ik graag stoppen en daar zitten en luisteren, omdat het gewoon van mij vroeg volle hersenen om daar te zitten en naar dat liedje te luisteren. Ik zou ernaar streven om zoiets cools of moois te schrijven als dat nummer.
Waar luister je naar tijdens het rijden?
Het hangt ervan af, ik bedoel, als ik aan het rijden ben, heb ik tegenwoordig meestal mijn zoon in de auto, hij is meestal verantwoordelijk voor het kiezen van de muziek, dus er is tegenwoordig veel satellietradio. Soms doe ik een beetje Jacht Rock Radio, soms zal hij dat doen SiriusXMU wat een beetje lijkt op de sfeer van het indie-college-radiostation. Veel van dat spul dus.
We zijn in de auto naar Les Mis gaan luisteren, [de] soundtrack van Les Misérables, mijn zoon vond dat om de een of andere reden leuk, dus ik vind het leuk.
De soundtrack van de film of die van Broadway?
Meestal de originele Broadway-cast, maar we vonden het concert ter ere van het 10-jarig jubileum leuk, dat net als de hele show lijkt. De soundtrack laat een deel van de show weg die we hebben ontdekt, maar die ter ere van het 10-jarig jubileum noemen ze het een 'droomcast', met al deze hoogtepunten van alle casts.
Heb jij een muzikale held?
Op dit moment denk ik van wel Louis Cole. Hij is zo ongelooflijk. Ik heb er meerdere, bedoel ik Jeff Buckley Ik heb het gevoel dat ik als zanger en schrijver echt dol ben op wat hij deed, het was echt opmerkelijk. ik denk The Beatles zijn echt een van mijn favoriete bands en wat ze in een tijdsbestek van acht jaar of zoiets hebben bereikt, waarbij ze 300 echt goede nummers hebben geschreven.
Welk decennium had de beste muziek?
Oh god, dat is echt een moeilijke. Ik moet dus de jaren '60 zeggen, en de reden dat ik de jaren '60 moet zeggen is omdat de hele catalogus van The Beatles uit de jaren '60 stamde! Ik bedoel, ik heb gewoon het gevoel dat je mee moet gaan met welk decennium dat ook is.
Ocarina, harp of bongo's — met welk magisch instrument ga jij op een episch avontuur?
Harp. Ik bedoel, het zou niet erg vervoerbaar zijn, maar harp is mijn favoriet van deze drie instrumenten.
Als je huis in brand zou staan en je maar tijd had om één aandenken te pakken voordat je met je gezin in veiligheid vlucht, wat zou je dan meenemen?
Ik heb deze gitaar; Ik bedoel, ik zou waarschijnlijk alleen om praktische redenen mijn akoestische gitaar meenemen. Ik heb nog nooit zo'n mooie akoestiek gehad en onlangs heb ik een Martin-akoestiek gekregen, die gewoon zo mooi klinkt, en hij speelt geweldig en ik ben er zo blij mee. Dus dat zou ik waarschijnlijk nemen.
Onze dank aan Darren voor het spreken met ons. Je kunt hem volgen Twitter en luister naar zijn werk in Bastion, Transistor en het meervoudig met een GOTY bekroonde Hades, allemaal beschikbaar op Switch – en andere platforms.
Bekijk zeker onze vorige Quick Beats-interviews met dergelijke Austin Wintory en Yuzo Koshiro, en houd de komende dagen in de gaten voor nog veel meer, want de Nintendo Life VGM-festijn Blijft.
