Wildermyth recensie
Wildermythe is een unieke game die niet onbekend aanvoelt, vooral als je al eerder tabletop-RPG's hebt gespeeld. Net als in Dungeons and Dragons, creëer je een groep avonturiers en zie je ze uitgroeien van lokale dorpelingen tot legendarische helden. De esthetiek en gameplay verwijzen ook naar de oorsprong van het tafelblad, met tactische gevechten op basis van rasters die sterk gericht zijn op je positionering en strategie.
Maar er zijn natuurlijk nog tal van andere games die zo spelen, denk bijvoorbeeld aan D&D's eigen Baulder's Gate. Wat Wildermyth echter echt onderscheidt, is de procedurele generatie. De echte geest van tabletop-RPG's is het idee dat het verhaal niet in steen gebeiteld is en dat je keuzes de hoofdplot drastisch kunnen veranderen. Hoewel ik niet zou zeggen dat Wildermyth dat niveau van volledige vrijheid bereikt, slaagt zijn procedurele verhaal erin om enorm verschillende resultaten te geven, terwijl het een verrassend samenhangende verhaallijn biedt, ondersteund door uitstekend schrijven. En ja, zoals bij alle goede tafelspellen, kun je je vrienden meenemen.
Meestal is het probleem met procedureel gegenereerde verhalen dat ze zich vaak onzinnig of zo gemengd kunnen voelen dat geen van de verschillen er echt toe doet. Wildermyth lijkt dit op te lossen met een paar briljante trucs. Natuurlijk is er een enorme variatie in scripts die hierin moet zijn gestopt, maar om te voorkomen dat het uit de hand loopt, neemt de verhaalvertelling van de game een beetje een hands-off benadering van het verhaal, waardoor je de gaten kunt vullen. De wereld wordt niet volledig uitgelegd en er is geen lange dialoog met onbelangrijke NPC's die de expositie over je hoofd dumpen. Er zijn ook geen questgevers, maar er zijn genoeg problemen die je met eigen ogen kunt zien waarbij je zelf moet beslissen welke je eerst oplost.
Vertel je legende
De verhalende delen van het verhaal zijn weinig maar indrukwekkend, waardoor je controle hebt over waar het het belangrijkst is, maar op een manier die nog steeds de persoonlijkheden en keuzes van je personages weerspiegelt die tot nu toe zijn gemaakt. Natuurlijk mist deze game misschien een complexe dialoogboom, maar ik denk dat het een slimme beslissing was van de ontwikkelaars om tegen de gevestigde CRPG-normen in te gaan. Zonder de enorme hoeveelheid regels die de schrijvers nodig hadden om een dialoogboom te creëren, voelt het resultaat als een veel sterker verhaal voor een procedureel spel.
Er zijn echter plaatsen waar het een beetje ontbreekt, en dat is begrijpelijk. Het lijkt erop dat veel van de karakterbeslissingen gebaseerd zijn op de persoonlijkheidskenmerken die ze krijgen toegewezen bij het maken van personages, in plaats van degene die je gaandeweg oppikt. Je kunt ze zelf kiezen, maar met de lange lijst met bijvoeglijke naamwoorden die je geen idee geven van hoe dit een persoon kan beïnvloeden, kan het een beetje richtingloos en onaantrekkelijk aanvoelen totdat de nichegevallen zich voordoen. Na een tijdje merkte ik dat ik ze in plaats daarvan willekeurig genereerde.
Om daaraan toe te voegen, is het gebrek aan achtergrondverhaal en integratie een ander beetje dat begrijpelijkerwijs ontbreekt in het spel. Natuurlijk is dit personage dapper, maar hoe zijn ze dapper geworden? Dit soort details zorgen ervoor dat een personage zich onderscheidt van de stijlfiguren. Je kunt je eigen achtergrondverhaal schrijven voor je personages, maar die zijn alleen voor je eigen genoegens. Omdat je kerkermeester een bot is, kunnen ze deze op geen enkele manier in het verhaal opnemen. Hierdoor voelen de personages zelf een beetje als schone leien, en misschien overleven sommigen lang genoeg om een eigen verhaal te ontwikkelen, maar ik merkte dat ik nooit gehecht was aan het personage zelf, alleen de tijd die ik erin investeerde.
Maar ik wil niet bagatelliseren hoe goed hun procedurele verhaalgeneratie werkt. Het verhaal dat het weeft en de situaties waarin de personages zich bevinden, voelen ongelooflijk organisch en spelergestuurd aan. De personages die worden gegenereerd zijn geweldig, maar niet sterk genoeg om een verhaal op te houden, en er is niets mis met een verhaal dat op het plot is gericht.
Arts & Crafts
Een van de meest opvallende details van het spel zijn ongetwijfeld de papieren uitgesneden modellen die het gevoel van iets op een tafel te spelen accentueren. Ik was verrast door hoe goed het werkte, en de modellen slagen erin behoorlijk expressief te zijn, met een groot aantal aanpassingen en uitrustingen waardoor ze opvallen. Als je bang bent dat de game misschien een beetje te kinderachtig aanvoelt (de trailer helpt hier niet bij), merkte ik dat ik mezelf vrij gemakkelijk onderdompelde in deze kunststijl die verrassend serieus kan zijn als het moet. De vertellingen die in een stripboekstijl zijn gedaan, helpen hier echt bij.
Het verplaatsen van de stukken in het bord heeft echt bijna een nostalgisch gevoel voor het spelen van een tafelblad-RPG. Je kunt het bord zelfs omdraaien om de setting en de 2D-heid van dit alles te observeren. Dit zorgt ervoor dat het gevecht berekend en strategisch aanvoelt, wat in zijn voordeel werkt met de mate waarin het de nadruk legt op positionering.
De gevechten zijn interessant met een enorme hoeveelheid vaardigheden die kunnen worden ontgrendeld en die allemaal redelijk goed in balans lijken. De spellcaster waarmee je omgevingen naar je hand kunt zetten, benadrukt echt dat je aandacht moet besteden aan je terrein, wat een van mijn favoriete elementen van het gevecht is. Als ik echter één ding moet bekritiseren, is het dat de gevechten een beetje te willekeurig kunnen aanvoelen. Het is een beetje een overblijfsel van de TTRPG-wortels, denk ik, en ik weet dat sommige mensen het leuk vinden, maar ik vind het altijd frustrerend om door een monster te worden neergeschoten nadat ik er drie van mijn eigen dodelijke slag tegen heb gemist.
Over het algemeen is Wildermyth een fantastische toevoeging aan het CRPG-genre dat laat zien hoe geweldig procedureel genereren kan zijn als het slim wordt gebruikt. Ik zou deze game ten zeerste aanbevelen aan iedereen die fan is van TTRPG's, misschien zelfs met een paar vrienden als je peuterspeelzaal op zoek is naar iets nieuws om aan te pakken.
***PC-recensiecode verstrekt door de uitgever***
De post Wildermyth Review - Procedurele generatie goed gedaan verscheen eerst op COG-verbonden.
