Ancestors Legacy to jedna z tych gier, które mogą być stosunkowo łatwe do odróżnienia. To RTS na konsolę, co zawsze oznacza, że masz do czynienia z czystą elastycznością myszy i klawiatury. Jest to nowoczesny RTS zgnieciony na Switchu, co oznacza, że efekty wizualne stają się hitem, a serce wielu gier RTS jest nieobecne. Czasami może być trochę trudno zorientować się, co się dzieje w trybie ręcznym, a meble ekranowe są bardzo zajęte. W porządku. Nierówne krawędzie i brakujące funkcje. Ale za kilka godzin i naprawdę mi się to podoba.
Częściowo dzieje się tak dlatego, że pierwszą z czterech frakcji – jest osiem kampanii, po dwie dla każdej frakcji – to wikingowie, co oznacza, że spędziłem nieco pochmurny poranek z ludźmi, którzy mają wspaniałe brody i niezapomniane progresywne nazwiska i lubią biegać krzyczeć w niebezpiecznych sytuacjach. Szturmować obronę, flankować łuczników? Są to cele misji z dowolnego średniowiecznego RTS-a. Ale potem zaczynasz palić domy i podpalać kościół i myślisz: o tak, czytałem, że wikingowie lubią to robić.
Co najważniejsze, nie chodzi tylko o przyjemność znęcania się nad sztuczną inteligencją. Z pewnością wikingowie są stworzeni do tego momentu RTS-a w trybie łatwym z graczem niewykwalifikowanych, w którym grupujesz wszystkie swoje jednostki i rzucasz nimi w jednym kierunku. Dobra rzecz też. Uwielbiam to! Ale wtedy pierwsza misja kończy się odwrotem, a druga misja polega na kontrolowaniu niewielkiej grupy żołnierzy i poruszaniu się po ciemnych, deszczowych lasach obcego królestwa, grabiąc żywność, grabiąc, aby przetrwać i rozwijać swoje siły. Patrole wroga ukrywają cię w żywopłotach. Lepszą opcją jest często pominięcie walki, zamiast angażowania się. Wikingowie też to zrobili? To miłe przypomnienie zakresu misji w grach strategicznych, nawet w uproszczeniu.
Innymi słowy, myślę, że jestem uzależniony. Jestem gotowy do zaangażowania się w uproszczoną grę zasobów i zaczynam zastanawiać się, w jaki sposób spusty i przyciski twarzy są używane do poruszania się między jednostkami i wybierania grup, przeciągania pola, a następnie malowania żądanych jednostek za pomocą szybkie dźgnięcie kciuka. Chcę wiedzieć, co różne frakcje mają dla mnie do zaoferowania, i chcę zagłębić się w potyczki dla jednego gracza, które wciąż wyglądają na wypełnione szczegółami do dopracowania i zabawy, nawet jeśli nie ma nikogo innego do zabawy.
Co dziwne, chociaż gram na telewizorze, jest coś magicznego w tym wszystkim, co jest zgniecione na Switchu. RTS dla Switcha, RTS on-the-go, który nie został zredukowany do absolutnej kości. Podoba mi się pomysł wikingów na tylnych nogach, szukających zasobów i przedzierających się między patrolami. Podejrzewam, że za kilka miesięcy pokocham to jeszcze bardziej, grając to wszystko w autobusie, z lepszym opanowaniem moich strategii i prawdziwym morzem i linią brzegową pędzącą na zewnątrz.
