Nota wydawcy: Ta recenzja została przeprowadzona przed Łata 1.05.
Historyczne gry z otwartym światem nie są niczym nowym. Ubisoft stworzył Assassin Creed wypromuj dziesiątki sequeli i spin-offów, opierając się na romantycznym przedstawianiu historii. Zanurzenie się w ogromnej, zawadiackiej grze akcji 3D, której akcja rozgrywa się w przeszłości, jest z natury atrakcyjną koncepcją.
Pomimo niekończących się nawoływań ze strony fanów, Ubisoft nigdy tego nie zrobił Assassin Creed akcja rozgrywa się w feudalnej Japonii. Od Ameryki kolonialnej, starożytnej Grecji po kilka wpisów włoskiego renesansu; Ubisoft nigdy nie zadał sobie trudu włożenia graczy w sandały samuraja lub ninja.
Po kilku sukcesach związanych z grami akcji z pseudosuperbohaterami i otwartym światem, firma Sucker Punch Productions udoskonaliła swoje rzemiosło na tyle, aby podjąć się wyzwania, którego Ubisoft był zbyt tchórzliwy. Ich wysiłki opłaciły się imponująco.
Duch Tsushimy
Deweloper: Sucker Punch Productions
Wydawca: Sony Interactive Entertainment
Platformy: PlayStation 4
Data wydania: lipiec 17, 2020
Gracze: 1
Cena: 59.99 $
Estetyka i styl mogą wiele zdziałać. Atmosfera w Duch Tsushimy jest tak namacalny i mocny, że podnosi poziom dość standardowej historycznej gry akcji z otwartym światem. Pomaga fakt, że scenariusz i charakterystyka są również lepsze od oczekiwanych.
Jest rok 1274 i imperium mongolskie rozpoczęło podbój Azji. Siły Khotuna Khana rozpoczynają inwazję na Japonię, zaczynając od małej wyspy Tsushima. Los Japonii ostatecznie spoczywa na ramieniu samuraja, który zmaga się ze swoim honorem i chęcią ochrony swojego kraju.
Walka Jin Sakai o przestrzeganie kodeksu Bushido i robienie wszystkiego, co konieczne, aby wygrać wojnę, jest sercem Duch Tsushimy. Jako Jin będziesz musiał wybrać, czy pokonać Mongołów, grając nieczysto, czy też stawić czoła reżimowi z godnością i prawością.
Podróż Jina będzie wymagała przeszukania całej wyspy w celu zrekrutowania sojuszników, aby ocalić wuja i wyzwolić ziemię spod mongolskiej tyranii. Kowale, łucznicy, handlarze sake i szermierze uzupełniają barwną grupę chętnych przyszłych bohaterów.
Wczesne etapy Duch Tsushimy większość obsady drugoplanowej jest bardzo niechętna i jedynie angażowanie się w ich historie sprawi, że pomogą Jinowi. Oprócz standardowego zwiększenia doświadczenia, ważny sprzęt zdobywa się wykonując jak najwięcej zadań pobocznych.
Zbroje, ruchy specjalne i broń kryją się za tymi historiami, co czyni je znaczącymi i satysfakcjonującymi. Stawka jest wysoka, a dramat namacalny, ponieważ historia każdej postaci wzbogaca wspanialszy gobelin, zachowując równowagę Jina między honorem a pragmatyzmem.
Historie poboczne nie są tak wysokiej jakości, jak główne misje Jina. Przerywniki filmowe są obsługiwane za pomocą prostych i sztywnych animacji z niczym nie wyróżniającym się blokowaniem strzałów i odwróconych strzałów. Nie są straszne, ale wyróżniają się, gdy główna historia ma więcej artystycznych zdjęć i animacji typu mo-cap.
Duże pieniądze wydawane są na misje Jina, które charakteryzują się wyszukanymi scenariuszami i wspaniałą grafiką. Duch Tsushimy przepełnione jest stylowymi obrazami i atmosferą. Projektanci po mistrzowsku oprawili wiele estetycznych ujęć.
Płonące wioski pomalują ekran wznoszącymi się węglem, a miecz Jina będzie lśnił złotym blaskiem. Pot spływa po jego brudnej twarzy, wiatr realistycznie powiewa peleryną Jina, gdy ten przygotowuje się do stawienia czoła plutonowi sił Khotuna przed zachodzącym słońcem.
Intensywne kolory malujące lasy i zarośla Cuszimy zapierają dech w piersiach. Istnieją rozbudowane efekty cząsteczkowe, które symulują spadające liście, płatki lub świetliki, dzięki czemu każdy centymetr ziemi ożywa w sposób niespotykany w większości gier wideo.
Duch Tsushimy jest tak piękny, że momentami łatwo się zatrzymać, bo trzeba zbierać szczękę z ziemi. Chłopaki z Sucker Punch Productions doskonale dobrali oprawę wizualną i oprawę graficzną. Nie ma ani jednego zagubionego aktywa.
Jedynymi drobiazgami są elementy stroju Jina i broń, które przenikają się nawzajem. Jin również nie zmienia realistycznie swojej wagi ani postawy podczas chodzenia, biegania pod górę lub po stromych zboczach. Są to drobne, ale zauważalne w tak eleganckiej wizualnie produkcji.
Piękne obrazy mogą do tej pory wystarczyć tylko na grę. Duch Tsushimy to historyczna gra akcji z otwartym światem, która ulega zmęczonemu, powtarzalnemu projektowi, który można znaleźć u większości jej współczesnych.
Pola i wyżyny Cuszimy są usiane twierdzami, które można wyzwolić, jednorazowymi świątyniami do odwiedzenia i wieloma innymi pobocznymi rozrywkami, które są stale poddawane recyklingowi. Ta zawartość to czynności jednorazowe, gdy nie wykonuje się pobocznych historii ani głównego zadania.
Drobne czynności, takie jak kąpiel lub tworzenie haiku, zapewniają marginalny wzrost HP lub bezwartościową kosmetyczną opaskę na głowę. Do odnalezienia są także kapliczki, lecz żadna z tych aktywności nie oferuje zbyt wiele pod względem rozgrywki. Jest ich tak dużo, że ich wartość maleje.
Nie ma nowej gry plus. Kiedy wszystkie działania i misje zostaną ukończone, nie pozostaje nic innego jak czekać na wygenerowanie kolejnej małej grupy Mongołów. Byłoby miło rozpocząć tę historię od momentu, w którym wszystko się rozwinęło.
Czasami Jin krzyżuje ostrza z Mongołami lub innymi samurajami. Walka jest restrykcyjna, ponieważ style Jina są powiązane z konkretnymi słabościami wroga, co pozbawia gracza ekspresji. Wiele ograniczeń wynika z przywiązania do realizmu.
Na przykład; Chłopcy z tarczą są wrażliwi na styl wody, który kolejnymi uderzeniami przełamuje obronę. Faceci z włóczniami są słabi na postawę wiatru, która zrzuca ich z nóg, a nawet z klifów. Każde uderzenie wroga jest również nadmiernie sygnalizowane, co sprawia, że walka na miecze jest bardzo nudna, ale wizualnie interesująca.
Animacje ataku łączą się ze sobą i łączą ze sobą bardzo realistycznie, dzięki czemu każde starcie przebiega jak wyreżyserowana bitwa… Przynajmniej tak by było, jeśli postępowalibyśmy zgodnie z kodeksem Bushido. Gra jako podły i brudny ninja jest o wiele przyjemniejsza i oferuje o wiele więcej możliwości wyrównania rachunków.
Narracja może popychać Jina w stronę honoru, ale o wiele fajniej jest zdradzać nauki ojca. Co zabawne, im częściej Jin zabija z ukrycia i polega na taktyce partyzanckiej, tym będziesz świadkiem wizji jego ojca wyrażającego rozczarowanie z powodu zhańbienia miecza.
Gra jak ninja trywializuje większość potyczek, ponieważ droga cienia wykorzystuje szeroką gamę narzędzi do pozbycia się wroga. Kiedy kunai osiągną maksymalny poziom, Jin będzie w stanie zabić wiele chrząknięć o niskiej jakości jednym rzutem. Więksi goście, którzy przeżyją, zachwieją się, a ich garda zostanie zniszczona, pozostawiając szeroki otwór.
Do tego dochodzi wzmocnione bomby dymne, które natychmiast dezorientują wrogów i sprawiają, że są podatni na zabójstwa łańcuchowe z ukrycia. Jin jest o wiele skuteczniejszy jako ninja niż powolne zabijanie wielu strażników na śmierć. Większych facetów można również łatwo ogłuszyć kunaiami, których jest mnóstwo i są tanie.
Koncentracja w zwolnionym tempie w połączeniu z wybuchowymi strzałami zniszczy nawet utalentowanego ronina w słomkowym kapeluszu. W grze zbudowanej całkowicie wokół etosu Bushido i szermierki, ścieżka oburzonego ninja okazuje się najskuteczniejszym sposobem na wygranie wojny.
Niezrównoważony charakter może być genialnym wyborem projektowym, aby lepiej zilustrować pragmatyczne podejście do wojny, które wykorzystuje główny złoczyńca. Khotun Khan był w stanie pokonać Tsushimę dzięki swojej chęci zrozumienia przeciwnika, a twórcy gry znakomicie umożliwili ci ten sam wybór.
Droga honoru i prawości nie jest łatwa. Pewnie dlatego Duchy Cuszimy jest zbudowany z Bushido, które jest o wiele trudniejszym sposobem gry. Oszukiwanie jest łatwe, ale czasami sprawia też wiele frajdy.
Duch Tsushimybitwy mogą być wstrząsającymi bitwami na wyczerpanie. Jin i jego przeciwnicy mogą zginąć dość szybko, a Jin prawie zawsze będzie walczył z wieloma wrogami lub jednym bardzo utalentowanym wojownikiem. Brudna walka nie zawsze będzie opłacalna, dlatego umiejętność krzyżowania ostrzy staje się krytyczna.
Nie ma sztywnego namierzania, ale wskazówki są dość inteligentne i rzadko powodują, że Jin przegapia cel. Dopóki będziesz zwracać uwagę na kierunek, w którym jest zwrócony, nie będzie zbyt dużego zamieszania.
Staje się to problemem tylko wtedy, gdy kamera nie śledzi tego, z kim Jin jest aktualnie połączony. Jest to trudne, ponieważ prawy kciuk domyślnie obsługuje przyciski twarzy służące do atakowania i unikania, oddalając się od drążka aparatu. Często w walce będziesz musiał nadzorować prawy drążek, aby dostosować widok pola.
Duch Tsushimy doskonale korzysta z zawłaszczeń kulturowych. Wizja zachodniego dewelopera projektującego grę osadzoną w określonym czasie w historii Japonii jest dla niektórych rażąco obraźliwa.
To opowieść o ludziach broniących swojej ziemi i podążających za ślubowaną tradycją. Wątki nacjonalistyczne są odpowiednie, biorąc pod uwagę kontekst, i gdyby ta gra zmieniła perspektywę, podążając za Mogołami, ci sami narzekacze krzyczeliby o kolonializmie.
Duch Tsushimy traktuje swoje przedstawienia uczciwie i pokazuje, że historia nie jest czarno-biała. Niezależnie od tego, czy wydarzenia opisane w tej historii są prawdziwe, wygranie wojny oznacza ubrudzenie sobie rąk.
Zamiast polegać na punktach orientacyjnych wyświetlanych na ekranie, Duch Tsushimy wprowadza system wiatrowy, który wieje w kierunku celu Jina. Proste przesunięcie w górę po touchpadzie poprowadzi Cię w dyskretny sposób, bez zakłócania widoku.
Wędrując po falujących, trawiastych polach i pagórkowatych wzgórzach Cuszimy, trudno będzie nie dać się oczarować widokom. Na szczęście Sucker Punch Studios wdrożyło jeden z najsolidniejszych trybów fotograficznych.
Ilość opcji jest oszałamiająca; kontrolowanie pogody, wiatru, kierunku, a nawet pory dnia jest do Twojej dyspozycji. Łatwo jest poświęcić wiele godzin na tworzenie malowniczych zdjęć i ramek do oprawienia.
Powiększanie i przybliżanie postaci niezależnych i wrogów naprawdę ukazuje niewiarygodny kunszt twórców modeli dewelopera. Jedynym minusem jest to, że tryb fotograficzny mocno obciąża PlayStation 4, aktywując jego fanów do turbo. Robi się tak głośno, że to zaskakujące.
Obsada wykonuje niesamowitą robotę, kierując narracją. Daisuke Tsuji jako Jin Sakai jest elektryzujący i niesie ze sobą każdą scenę. Konflikt pragmatyzmu i bushido jest jak duży ciężar, który daje się odczuć w jego dialogach w kluczowych scenach.
Obsada drugoplanowa ucieleśnia swoje postacie i wyróżnia się, dzięki czemu każdy z nich zapada w pamięć. Słychać, jak główni mongolscy wrogowie mówią po mongolsku, co dodaje im dodatkowej warstwy autentyczności i inności jako zagrożenia.
Muzyka jest często powściągliwa i podczas akcji opiera się głównie na uderzeniach perkusyjnych i fletach pana. Szerokie użycie bębnów taiko pasuje i działa jak napięte bicie serca podczas konfliktu. Bardzo skutecznie nadaje ton emocjonalny.
Duch Tsushimy jest zgodna z resztą współczesnych. Nie różni się zbytnio od Assassin Creed or Far Cry, ponieważ w dużym stopniu pokrywa się z projektem gry.
Drzewa umiejętności, misje śledzące, Arkham walki i wyzwolenie twierdz nie są niczym nowym. Jakie zestawy Duch Tsushimy wyróżnia się scenerią, atmosferą, ponadprzeciętną narracją i solidną rozgrywką ninja.
Jeśli chciałeś Assassin Creed akcja rozgrywa się w feudalnej Japonii, Duch Tsushimy podrapie to swędzenie. Estetyka i atmosfera są tak piękne i uderzające, że niosą ze sobą i podnoszą standardową rozgrywkę w otwartym świecie zaprojektowaną przez komitet.
Recenzja Ghost Of Tsushima ukazała się na PlayStation 4 na osobistym egzemplarzu recenzenta. Możesz znaleźć dodatkowe informacje na temat zasad recenzji/etyki Niche Gamer tutaj.
