Nie robiliśmy jednego od jakiegoś czasu, więc krótki wstęp: Retro Scope to miejsce, w którym mówimy o starych grach. Osobiste spostrzeżenia zmieszane z odrobiną historii dla zabawy w gry retro. Dzisiaj pogadamy GoldenEye 007.
GoldenEye 007 wpakował mnie w kłopoty jako dziecko. Miałam 11 lat i byłam bardzo podekscytowana prezentem świątecznym, który właśnie rozpakowałam tego ranka w domu mojej babci. nie mogłem się doczekać GoldenEye przez miesiące; Nintendo Power, dawny nominalny miesięcznik firmy produkującej gry, reklamował ten projekt i wyglądał jak nic, co kiedykolwiek widziałem. Nie znałem ani krzty o Jamesie Bondzie, ponieważ w naszym domu nie był kimś, ale film był wielkim wydarzeniem, a gra zapowiadała się dla mnie na jeszcze większą.
Miałem podejrzenie, że GoldenEye może się nie udać, gdy w końcu go odpaliłem i zacząłem grać. Gra była wspaniała i zabawna, ale ten pistolet na ekranie przez cały czas z pewnością wzbudzi nieodpowiednią uwagę mojego taty. Rzeczywiście, pewnego popołudnia natknął się na mnie, kiedy grałem i nie był zadowolony z „chodzącego pistoletu” na ekranie. 007 został wygnany… ale nie zapomniany. W końcu przegrałem swoją drogę GoldenEye wiele razy, pomimo surowej nagany, a jej wpływ był tak silny, jak każda z innych legendarnych gier na Nintendo 64.
Okaryna Czasu. Super Mario 64. Te przełomowe prace mają oczywisty rodowód i znaczenie, ale co sprawia, że GoldenEye tak wyjątkowy? W oczach wielu współczesnych, młodszych graczy jest prawdopodobne, że zasługi inauguracyjnego występu 007 na N64 są dalekie od ujawnienia. Schemat sterowania za pomocą jednego drążka, dziwaczne, głupkowate postacie – co może być wyjątkowego? GoldenEye?
Właściwie dużo. GoldenEye został opracowany przez dziewięcioosobowy zespół Rare. Wraz z premierą Nintendo 64, Rare został ugruntowany jako partner w rozwoju marki Nintendo. Gra autorstwa Rare prawdopodobnie była tak dobra, jak cokolwiek wyprodukowanego przez House of Mario. Trylogia Donkey Kong Country na SNES była punktem wyjścia dla wyniesienia Rare na drugiego banana (gra słów!) zarówno z Nintendo, jak i jego fanami, ale N64 to moment, w którym firma naprawdę ugruntowała swój status legendy. GoldenEye, jednak nie przewidywano, że będzie to oszałamiający sukces, jakim w końcu się stał.
Licencjonowane gry, zwłaszcza powiązania filmowe, do połowy lat dziewięćdziesiątych miały tendencję do bycia kompletnym bałaganem. Nie szukaj dalej niż obrzydliwość, która była wersją Atari ET aby zobaczyć, jak źle może się pomylić gra oparta na filmie — pomogło to doprowadzić do wielkiego upadku przemysłu w 1983 roku! Nintendo tymczasem zależało na uzyskaniu praw do produkcji gry opartej na najnowszym filmie o Jamesie Bondzie, niezależnie od złej historii. Tak się złożyło, że Rare, z siedzibą w Anglii, wydawał się idealnie pasować do rzeczywistego rozwoju projektu. Gra należała do nich do zrobienia lub zerwania.
Martin Hollis był odpowiedzialny za prowadzenie Karla Hiltona, Davida Doaka, Marka Edmondsa, B Jonesa, Steve'a Ellisa, Graeme Norgate, Granta Kirkhope i Duncana Botwooda, aby stworzyć to, co stało się GoldenEye które fani znają i kochają. Wczesny rozwój gry zawierał wersję akcji na szynach, w której gracze manewrowali celownikiem wokół ekranu, aby wyeliminować złoczyńców. Projektantom szybko dotarło do głowy, że zdolność N64 do renderowania w pełni interaktywnych środowisk gier 3D nie była żartem. Równie ważne było to, że unikalny analogowy drążek kontrolera był bardzo wszechstronny i precyzyjny, co pozwoliło zespołowi zadać pytanie: co, jeśli zamiast tego pozwolimy ludziom poruszać Bondem bezpośrednio?
W świecie domowych konsol w połowie lat 90. strzelanki FPS były uważane za niemożliwe do osiągnięcia. Z tej perspektywy mysz i klawiatura były o wiele lepszą opcją do grania w gry. Jednak tutaj był kontroler Nintendo 64, w pełni zdolny do ułatwienia płynnego poruszania się i celowania. Dla zespołu Rare stało się jasne, że GoldenEye mieli środki, aby przeciwstawić się trendowi i zrobić coś, czego nigdy wcześniej nie robili strzelanki konsolowe: równy, jeśli nie zaawansowani, ich pobratymcy na PC.
Co więcej, cele w strzelankach pierwszoosobowych były w dużej mierze oparte na DOOMstyl chodzenia korytarzami w poszukiwaniu kluczy do zamkniętych drzwi i strzelania do wszystkiego w zasięgu wzroku. Drużyna Hollisa została zwerbowana ze względu na zamiłowanie do Bonda tak samo jak ich umiejętności, a wszyscy zaangażowani mieli nadzieję, że uda im się odtworzyć doświadczenie podobne do tych z samych filmów. Byłaby fabuła, byłyby cele, gracz miałby wybór, jak podejść do misji. Pistolety płonące czy powolne i stabilne? Do tego momentu gry FPS nie zawracały sobie głowy tego rodzaju niuansami, ale GoldenEye miał to zmienić na zawsze.
Załoga miała ograniczony dostęp do planu filmowego GoldenEye a także kopię scenariusza. Ograniczenia były minimalne, co oznaczało, że twórcy mogli rozwinąć historię tam, gdzie było to potrzebne, aby stworzyć więcej sytuacji do grania Bondem. Mogli także robić zdjęcia różnych miejsc w filmie, a także aktorów. Zespół Hollisa przygotował nawet trochę motion capture dla GoldenEye aby ruch różnych wrogów i postaci wyglądał tak autentycznie, jak to tylko możliwe.
To tutaj znaczenie GoldenEye zaczyna się krystalizować. Gry wideo do tego momentu rzadko zawierały takie rzeczy, jak postacie przechwycone w ruchu, zwłaszcza w zakresie, w jakim robią to w GoldenEye. Co więcej, zespół pracował w bardzo ścisłych ograniczeniach technicznych, aby zrobić takie rzeczy, jak odtworzenie twarzy aktorów. Aż do GoldenEye, nigdy nie było strzelanki pierwszoosobowej, która pozwalałaby graczom wskazać konkretne części ciała, do których można celować i strzelać. Wyraźne reakcje na uderzenia od strzałów w stopy w głowę były niespotykane. Z technicznego punktu widzenia GoldenEye wkraczał na nowe terytorium.
Nawet celowanie z pistoletu Bonda było nową innowacją, ponieważ bronią palną można było manipulować niezależnie od kamery w grze. Brak drugiego drążka sterowego oznaczał stanie w miejscu, aby to zrobić, ale był to dodatek, który zapewniał niesamowitą celność umiejętnościom strzelania gracza. Ponadto dodanie karabinu snajperskiego było kolejną implementacją, która odróżniała grę od niezliczonych innych strzelanek.
Jednak umiejętność strzelania i poruszania się tak płynnie była skuteczna tylko ze względu na mózgowy charakter rozgrywki. Tak, zdarzają się przypadki, w których Bond marnuje hordy wrogów, ale jest niezliczona ilość innych sytuacji, w których gracz musi pomyśleć, aby odnieść sukces. Uczenie się tras patroli wroga, aby przemykać się niezauważonym przez strażników, było dreszczem w świecie przed-Metal Gear Solid, podobnie jak montowanie materiałów wybuchowych, wyłączanie systemów alarmowych i nie tylko. Jasne, część z tego została po prostu przekręcona DOOM mechanika, ale wykonanie było znacznie sprytniejsze i przyjemniejsze.
Kiedy GoldenEye w końcu wystartował, był tuż przed wydaniem kolejnego filmu z serii, ale nie miał znaczenia —GoldenEye zachwyceni fani. Duża w tym zasługa późnego dodatku do gry, jakim był tryb wieloosobowy. Zespół Rare był ośmielony wczesną wersją Mario Kart 64 mieli w studiu, wierząc, że tryb wieloosobowy na podzielonym ekranie może całkowicie działać na domowej konsoli. Niektórzy eksperci wątpili, jak gracze mogliby się dobrze bawić stłoczeni wokół jednego telewizora z czterema ekranami wyświetlanymi jednocześnie, ale radość z Złote oczy deathmatch był niezaprzeczalny. Jeśli jesteś wystarczająco duży, aby pamiętać rozgrywanie meczów aureola w pokoju w akademiku, wiedz, że jedynym powodem, dla którego gry lubią to, a ostatecznie Call of Duty były w stanie robić to, co robiły, była podstawa położona przez GoldenEye.
Niestety, po przejęciu Rare przez Microsoft nigdy nie było właściwego ponownego wydania GoldenEye w latach od tego czasu. Był remake, który zastąpił gwiazdę Pierce Brosnan Danielem Craigiem (co z pewnością było zabawne), ale poza tym fani muszą odpalić Nintendo 64, aby zagrać w tę grę. Czy kiedykolwiek będziemy mogli grać, czy nie GoldenEye na nowoczesnym sprzęcie można zgadywać, ale ta nowa strzelanka jest jedną z najważniejszych gier, które wyszły z ery N64 i nawet dzisiaj jest przyjemnością.
Czy wiedziałeś…
- GoldenEye przesunął osiem milionów jednostek, plasując się na trzecim miejscu w tyle Mario Kart 64 i Super Mario 64 jako najlepiej sprzedające się gry na konsolę.
- perfect Dark jest duchowym następcą GoldenEye który odrzuca wszystkie odniesienia do Bonda, ale jest zbudowany na bardzo podobnym stylu gry.
- Nintendo zażądało, aby Rare okiełznał trochę realizmu śmierci i krwi; Rzadko w wyniku tego doszło do denasycenia koloru krwi!
- Kod gry zawiera dane dotyczące poprzednich aktorów Jamesa Bonda z filmów. Gracze mogliby wybierać między Rogerem Moore'em, Seanem Connery i Timothy Daltonem, ale problemy prawne w jedenastej godzinie uniemożliwiły tę funkcję.
- Zdjęcia wykorzystane w tych modelach pochodzą z osobistej kolekcji książek o Bondzie projektanta B Jonesa.
- Po premierze gry pojawiły się żarliwe, uporczywe plotki, że „wyspę”, jak nazwali ją fani, można osiągnąć na poziomie Tamy. Można ją zobaczyć praktycznie z każdego miejsca na tamie, wyspa jest małym wychodniem wystającym z wody i kusząco poza zasięgiem. Poza zhakowaniem gry jest ona niedostępna.
- Cały emulator ZX Spectrum z dziesięcioma grami jest osadzony w Złote oczy kod. Intencją było mieć w grze szafkę zręcznościową, która odtwarzałaby stare oprogramowanie Rare i Ultimate Play the Game (pierwsze studio brata Stampera). Pomysł został złomowany, ale emulator nadal istnieje i działa.
- Konsole oparte na płytach CD, takie jak PlayStation Sony, teoretycznie wydają się lepiej przystosowane do produkcji muzyki do gier, ale według kompozytorów Granta Kirkhope i Graeme Norgate, kartridż Nintendo 64 faktycznie zapewnił im większą możliwość dostosowania muzyki do rozgrywki. Co więcej, w rezultacie udało im się również stworzyć większą obfitość muzyki – ponad dwie godziny!
- Jeśli chcesz jeszcze więcej wiedzy o tym, jakie tajemnice są w środku Złote oczy kod, przejdź do tego Podłoga w krojowni połączyć!
